ნამჯუნი დაეჭვებული აშტერდება ბოძზე მიყრდნობილ იუნგის, რომელიც ჯიმინს უყურებს და ელოდება, თუ როდის მორჩება ჯონგუკთან საუბარს და როდის იკადრებს მისთვის ყურადღების მიქცევას.
- დავიღალე, დავდნები მალე,- ოხრავს და ხელებს მკერდზე იჯვარედინებს.
- რას ელაპარაკება ამდენს? მერე წუწუნებს ჯონგუკს არ მოვწონვარო,- ატრიალებს თვალებს ნამჯუნი და მანქანას ეყრდნობა.
- რომ ვიცოდე აქ ვიდგებოდი ვითომ?- უღრენს იუნგი და სწორდება. უკვე გადაწყვეტილი აქ მივიდეს და ძალით წამოათრიოს, მაგრამ ჯიმინი თავს უხრის ჯონს და სცილდება. გაბადრული სახით მიდის ბიჭებთან, სადაცაა ხტუნვას დაიწყებს.
- რა გითხრა?- ეძიება ნამჯუნი,- ან ამდენს რას განიხილავდით?
- არაფერი მნიშვნელოვანი.
- არაფერი მნიშვნელოვანი?- ასწრებს კითხვას იუნგი.
- არაფერი თქვენთვის მნიშვნელოვანი,- ბუტბუტებს ხელახლა და შუბლზე ხელს ისვამს,- რას ვაპირებთ?
- ვაპირებთ არ ვიცი, მაგრამ მე და ნამჯუნი დასალევად მივდივართ,- იუნგი კიმს აშტერდება, რომელიც დაბნეულ სახეს იღებს. ხელით საკუთარ თავზე ანიშნებს წარბებშეკრული.- რა, არა? თვითონ დამპატიჟე.
- მე დაგპატიჟე?- იოცებს კვლავ ნამჯუნი. იუნგი კი ტუჩების მოძრაობით ჰპირდება, რომ აუცილებლად მოკლავს ამის გამო.- ხო, გამახსენდა, გუშინ შევთავაზე დასალევად წასვლა.
ეცინება ნამჯუნს და სიტუაციასაც ანეიტრალებს.
- შენ ალბათ საქმეები გაქ,- იუნგი ამჯერად ჯიმინს უბრუნდება, რომელიც ჯერ კიდევ დაბნეული დგას.- არა?
- თუ გინდა შეგიძლია ჩვენთან ერთად წამოხვიდე,- და მინი მთლიანად წითლდება, წარმოსახვაში ნამჯუნს ატყავებს.- ხომ წამოხვალ?
- საქმე არ მაქ, ამიტონ შეიძლება,- ეღიმება ჯიმინს და მანქანისკენ მიდის.
YOU ARE READING
MY NAME
Azioneიუნგის სიყვარული სჭირდებოდა. თავიდან მხოლოდ მუსიკა იყო ის, რისთვისაც წლები იბრძოდა. პაკი კი ქარიშხალივით შემოიჭრა მის ცხოვრებაში და ამოსუნთქვის საშუალებაც აღარ მისცა. გაზაფხულის პირველი დღე იყო, როდესაც ჯიმინს შეხვდა, დღე, როდესაც ბიჭი იუნგის პირადი...
