6 KARDEŞ (Ara Verildi)

5. Bölüm

Değişen İsimler

Odama gitmiş bavulumu hazırlıyordum, Erdem denen adamla gidecektim. Savaş diye bir abim yok artık. Bizim iyiliğimizi istiyor güya, diğer kardeşlerimin hayatı için diyor birde; ne saçma bir olay bu?
Savaş'ın odama gelmesini umursamadan, devam ettim bavulumu hazırlamaya.
“Siz onun oğlusunuz size zara-”lafını bitirmesine izin vermeden, odada ki vazo'yu abimin kafasına attım. Acı ile kıvranmasını umursama'dan sırıttım. Aslında umursuyordum, ama duygularıma karşı gelmeye çalıyordum.“Hadi şimdi kendi hayatını kurtar. Kendini düşün bir kere. Bizi düşünmedin bari kendini düşün!”dedim nefretle. 

Batuhan abim odaya gelip, abimi öyle görünce sinirlendi. “Lan sen iyice tepemize çıktın! Bir dinle şu abimi dinle!”benim üstüme atladı resmen, üst üste yumruk atmasını, umursamıyordum. Sebebi ise, hakkettiğimi biliyordum.
Savaş abim bir yere oturup, ağlamaya başlayınca, Batuhan abim çenemi tutup, Savaş abime bakmamı sağladı. “Bu adam bizim için, kendi hayatını umursamadı. Hepimizin mutluluğunu istiyor. Demek ki bir bildiği var, size zarar gelmeyeceğini biliyor!”dedi sinirle. Haklıydı, bencilce davranmıştım; ama bunun asıl sebebi, Erdem denen adama; olan nefretimdi. Ağlamamak için ne kadar uğraşsamda, başaramadım ağladım.

Batuhan abim ağlamamı umursamadan, çenemi sıkarak; yüzüme nefretle bakıyordu. Efe'nin odaya girip, Batuhan abimi itmesi ile ağlamam arttı. “Dokunma ona! Eğer bir daha elini sürersen kardeşime, fena olur!”diye bağırdı Efe. Batuhan abim Savaş abim'i gösterdi eliyle. “Bak abime kafası kanıyor, kimin yüzünden biliyor musun? Bu salak yüzünden, o kadar kör ki; Savaş abim'in bizim için uğraştığını görmüyor!”Batuhan abim haklıydı. Ben bile kendime inanamıyordum, yaptığım şey baya ağırdı.

Efe Savaş abim'i görünce şaşırdı. Bunu benden beklemiyor gibi, bir hâli vardı. “Bunu ben yapmadım, de lütfen.”dedi hâyal kırıklığı ile. Ona cevap verince, büyük ihtimalle benden nefret edecekti. Tam cevap vereceğim sırada, Savaş abim konuştu. “Yanlışıkla oldu. O duvara atıyordu, o an odaya girdim; bu yüzden bana geldi.”Savaş abim beni korumuştu. Savaş abim yanıma gelip, bana sarıldı. “Lütfen ağlama, Ege seni böyle görmeye dayanamıyorum. Sana söz veriyorum, her şey düzelicek. Erdem'den sizi geri alacam, lütfen sabret.”dedi ağlarken. Abime böyle davrandığım için, çok pişmandım. Batuhan abim ise, kendini suçlu hissetmişti bana vurduğu için; ama sonuna kadar haklıydı.

“Ege özür dilerim.”dedi Batuhan abim pişmanlıkla. Efe Batuhan abim'in, üstüne atlayacağı sırada; ayağını tuttum, Efe yere yapıştı. Evet, baya baya yere yapıştı. Genelde Batuhan abim'in, üstüne atlamaya çalışan ben olurdum. “Çalma lan rolümü!”diye bağırdım, sonra gülme krizine girdim. Batuhan abim ve Savaş abim'de gülüyordu. Efe ise yerde somurtuyordu. Efe söylenerek kalktı. “Ben burada sana destek çıkıyorum, sen beni yere düşürüyorsun; oldumu hiç.”kahkaha attım bunu demesiyle.

Aklıma o gün odama gelip, Hayırdır lan sen kimin abisine şekil yapıyorsun? demesi gelince, kalktım; çekmeceden çakı çıkardım, Efe'ye tuttum. “Hayırdır lan, sen kimin abisine şekil yapıyorsun?”dedim onu taklit ederek. Savaş abim gözlerini devirip giderken, Batuhan abim gülüyordu. “Çalma lan rolümü!”dedi Efe beni taklit ederek. İkimizinde gülme krizine girmesi ile, Batuhan abimde gözlerini devirip gitti.

Emre'nin odaya gelip, ortamıza oturması ile; gözlerimi devirdim. “Biriniz bana neler olduğunu, anlatacak mı?”diyince, Emre'yi umursamadan kalktım. Bavulu hazırlamaya devam ettim. “Biriniz cevap verin.”diyince Efe ile bakıştık, oda konuşmuyordu benim gibi. Emre korkağın tekiydi, bunu anlamıştık. Bizi korumazdı bile zor durumda olsak, bayılırdı. Emre anlam veremeyerek ikimize bakıyordu. En iyisi küs olduğumuzu dememiz.“Sen böyle korkak ve güçsüzken biz ne kendimizi savunabiliriz, ne seni. Bize ayak bağından başka bir şey değilsin. Erdem'e yalvaracak kadar küçüldün resmen.”dememle gözleri doldu.