Trust (Twilight Fanfic)

6. Amnesia

Maggie's POV.

Ik word wakker en ik herinner me meteen weer de pijn die ik gisteren heb gehad. Ik sla mijn benen over de rand. Ik wil opstaan maar ik voel een ongeloofelijke pijn dus ik laat mezelf maar weer vallen op mijn bed. Seth komt aangerend. "Je mag nog niet lopen," zegt hij. "Maar als ik dat wel wil," zeg ik. "Dan is dat jouw probleem," zegt hij. Hij tilt me op en zet me op de bank neer. Leah komt naar binnen gerend. "Maggie! roept ze. Ze springt op de bank en knuffelt me bijna dood. Maar ik vind het niet erg. "Hebben ze hem nog gevonden?" vraag ik. Ze schudt zijn hoofd. "En in die tussentijd mag je niet alleen het bos in," zegt Sam. Emily zet wat te drinken voor me neer. "Ik wil ook!" roept Quil en hij ook hij knuffelt me. "Leah move nu is het mijn beurt," zegt Embry. Leah staat op en begint Embry me te knuffelen. Jake gaat op de plek van Quil zitten en Jared en Paul gaan in de stoelen tegenover me zitten. Als Jake me eindelijk heeft losgelaten geeft Seth m'n drinken aan en trekt me tegen zich aan. Maar ook Jared en Paul willen blijkbaar graag me dood knuffelen. "Je had misschien gelijk dat die vampieren niet zo erg zijn. Tenminste die blonde dokter dan," zegt Paul. "Ik weet echt heel zeker dat jij het goed met Emmett kan vinden," zeg ik. "Waarom dat?" vraagt Paul. "Jullie proberen mij altijd te plagen en jullie laten me altijd zo schrikken dat ik altijd val." "Vandaag moet je wel nog voor controle bij Carlisle langs," zegt Emily. Ik knik. "Gaat lastig als ik niet mag lopen." "Ik breng je ook naar het Cullen huis," zegt ze. "Niet zonder één van ons. Ik vertrouw ze nog steeds niet," zegt Sam. "Ik ga wel mee," zegt Seth. "Het enige wat ik anders mag doen is de hele tijd studeren." Ik kruip lekker tegen Seth aan en ik val inslaap.

Seth's POV.

"Maggie," fluister ik in Maggie's oor. Ze doet haar ogen open. "Je moet naar Carlisle toe voor je onderzoek." "M'n onderzoek?" "Ja." "Welke onderzoek?" "Nou je hebt gisteren zowat alle boten in aan de rechterkant verbrijzeld. Weet je nog?" "Nee dat weet ik niet meer." "Hoe kan het dat dat gebeurd is?" "Weet je echt niks meer?" vraagt Leah bezorgd. Ze schudt haar hoofd. Ik loop weg en ik ren naar Sam en de andere toe. "Maggie weet niks meer van gisteren." "Niks? Dat is onmogelijk," zegt Sam ongelovig. "Ze weet echt niks meer," zegt Leah. "Misschien weet die vampierdokter wel wat er is," zegt Quil. "Ik breng haar er wel nu heen." "Ik rij," zegt Jake. Ik loop naar Maggie toe en ik ondersteun haar als ze loopt. Ik ga naast haar achterin de auto zitten. Jake rijdt richting het Cullen huis. Ik help Maggie weer met lopen. Dit is de eerste keer dat ik in het Cullen huis ben. Ik zet haar neer op de bank. Ik loop naar boven. Richting het kantoor van Carlisle en ik klop op de deur. "Binnen?" hoor ik. Ik loop naar binnen. Alle Cullens zitten er. "Fijn jullie zijn er," zegt Carlisle. "Ik denk dat we een probleem hebben," zeg ik. Carlisle kijkt me vragend aan. "Maggie weet helemaal niks meer van wat er gisteren is gebeurd." Ik zie hem even schrikken maar hij herstelt zich snel weer. "Ik denk dat het komt door een hersentrauma. Ik denk dat de pijn van gister haar iets te veel is geworden waardoor haar hoofd het probeert te vergeten. Waardoor het ook gelukt is." "Is er iets aan te doen?" Carlisle schudt zijn hoofd. Ik zie Edward heel boos worden. "Wat is er?" vraagt Alice. "Het kan misschien het geval dat het erger wordt waardoor ze alles vergeet en het kan dat ze nooit meer haar geheugen terug krijgt." Ik heb het gevoel alsof er een enorm gat in mijn maag is geslagen. Ik loop zonder nog iets te zeggen naar beneden. Carlisle doet allemaal onderzoeken maar Maggie is fysiek gezond. "Probeer alsjeblieft niet haar geheugen terug te brengen. Ze kan dan in een coma komen en zo te zien de staat waarin ze nu is wordt dat waarschijnlijk fataal." Ik knik.

Als hij klaar is ga ik terug naar La Push samen met Jake en Bella. De Cullens moeten vandaag gaan jagen. Als we terug komen gaan Jake en Bella ergens anders heen en breng ik Maggie naar binnen. "Wat zei de vampier?" vraagt Leah. "Dat de pijn die ze gisteren had iets te erg was waardoor haar hoofd het probeert te vergeten. Er is niks aan te doen en het kan ergen worden of permanent. Probeer alsjeblieft niet haar geheugen terug te brengen. Ze kan dan in een coma komen en zo te zien de staat waarin ze nu is wordt dat waarschijnlijk fataal." Leah knikt braaf. "Ze denkt nu dat het een week geleden is. Dus speel het maar gewoon mee." Ik loop naar Maggie toe. "Ik wil je iets laten zien," zeg ik. Ze kijkt me vragend aan. "Draai je eens om." Ze doet wat ik zeg. Ik doe een ketting om haar hals met een wolf als hanger aan haar nek. "Het is prachtig!" Ze valt me om de hals. "Ik heb de wolf-bedel zelfgemaakt. Gewoon zodat je mij niet vergeet." "Ik zou je nooit vergeten." 

Maggie gaat al vroeg slapen. Ik blijf bij haar. De anderen gaan naar een kampvuur feest. Ze is en blijft schattig als ze slaapt. Ik vind het geweldig om alleen al bij haar te zijn. Haar bed staat nog steeds beneden. "Jij moet Seth zijn." Ik draai me om en daar staat een jongens vampier. Ongeveer even oud als mij. "Wie ben jij?" "Julian Swan. Maggie's mate." Ik grom. "Laat haar met rust!" "Ze hoort bij mij." Ik ga beschermend voor Maggie staan. "Ga weg voor de anderen merken dat je er bent!" Hij schiet langs me en gaat op de rand van het bed van Maggie zitten. Ik grom. "Ga weg!" Hij aait over haar hoofd. Ik voel een siddering van woede door mijn lichaam gaan. Maggie doet haar ogen open. Ze ziet mij en Julian. Ze slaat haar benen over de rand van het bed. "Maggie, mijn liefste. Vertel hem dat je mijn mate ben," zegt Julian. "Wie is hij?" vraagt Maggie. Ze wenkt naar mij. Ik voel een groot gat in mijn borstkas. Het gat zuigt alles om zich heen naar binnen. Ze probeert op te staan maar ze valt en stoot haar hoofd. Ze valt bewusteloos neer. Ik zie dat Julian naar haar toe wilt lopen maar ik ga tussen ze staan. Ik grom zo hard ik kan. Hij hoort de andere aankomen en rent weg. Ik kniel bij Maggie neer en ik leg haar terug op haar bed. Ik ga op de bank zitten. Ik voel tranen opkomen. "Wat is er gebeurt?" vraagt Leah. "Ze herkent me niet meer." "Ze weet niet meer wie ik ben." "En Julian was hier. Die kent ze nog wel." "Wat vreselijk voor je." "Paul, Jared jullie gaan met mij mee opzoek naar de vampier. Ze is mij vergeten. Hoe kan dat? Ik ben verloren zonder haar.