Trust (Twilight Fanfic)

10. Graduation

Maggie's POV.

Ik loop weer naar beneden en ik pak wat te drinken. "Sam heeft me verteld wat er is gebeurd," zegt Emily. "Ik mis ze gewoon." "Ik wil gewoon graag weten wat er met ze gebeurd is," zeg ik. Ik zie Emily Sam aankijken. Hij schudt zijn hoofd. "Weten jullie iets?" vraag ik. Emily kijkt weer naar Sam maar weer schudt hij zijn hoofd. "Kennen jullie iemand bij wie ik moet zijn?" vraag ik. Weer kijkt Emily Sam aan en weer schudt hij zijn hoofd. "Nou ja. Alles op z'n tijd," zeg ik duister. Hij heeft drie keer de kans gehad. Drie maal is scheepsrecht. Nu heeft hij een probleem. Ik loop naar mijn kamer en ik ga op mijn bed liggen. Ik heb geen idee hoe ik wraak moet nemen. Ik doe het wanneer hij het zwakst is. Er mag niemand anders gewond raken. Het liefst wil ik het niet doen vanwege Seth maar ik moet mijn ouders wreken. Ik moet iets voor ze doen. Ik heb ze nooit gekend maar iets in me zegt dat het moet. Het moet voor mijn ouders. Ik moet hem ermee confronteren. Maar niet nu. Ik ga nu slapen. Morgen heb ik de diploma-uitreikking. Ik ga in mijn bed liggen en ik val snel in slaap. 

Als ik wakker word, ga ik meteen douche daarna ga ik mijn haar föhnen. Als mijn haar goed zit, ik mijn jurkje aan die heb klaargelegd. Als mijn kleding eindelijk goed is, doe ik mijn make-up goed. Als ik helemaal klaar ben, loop ik naar beneden. "Ben je er klaar voor?" vraagt Emily. "Je ziet er prachtig uit," zegt Seth. Hij geeft me een kus op mijn wang. "Ik ben er helemaal klaar voor. Volgend jaar ga ik studeren." "Jij wel. Ik zit hier nog een paar jaar." "Ik hou je wel gezelschap," zeg ik. "Kunnen we gaan? Ik ben echt zenuwachtig." "Ik rij haar wel naar haar school dan kunnen jullie wat later komen," zegt Seth. Ik gooi hem mijn sleutels. Hij doet de autodeur voor me open en ik stap in. Hij start de auto en rijdt weg. "Het komt wel goed," zegt hij als hij mijn nerveuze gezicht ziet. Hij legt zijn hand op mijn hand. Het helpt wel. Ik ben stukken minder zenuwachtig. Seth parkeert m'n auto op de parkeerplaats van school en ik stap uit. "Ik moet me gaan omkleden," zeg ik. "Tot zo," zegt hij en hij geeft me een kus op mijn wang.

Ik loop naar de andere Cullens toe. "Ben je er klaar voor Maggie?" vraagt Edward. "Niet eens een klein beetje," zeg ik. Hij grinnikt. Ik trek mijn toga binnen aan met dat rare hoedje dat erbij hoort. We gaan in de zaal zitten voor de diploma-uitreikking. De zaal stroomt langzaam vol. Als iedereen er is houdt Jessica haar speech. "Toen we vijf waren vroegen ze ons wat we wilde worden als we later groot waren," begint ze. "Onze antwoorden waren dingen zoals: astronaut, president of in mijn geval, een prinses. Toen wij tien waren vroegen ze het weer. We antwoordden: popster, cowboy of in mijn geval, een gouden medaille winnaar. Maar nu we groot zijn geworden, willen ze een serieus antwoord. Wat dachten jullie hiervan? Wie weet het in vredesnaam. Dit is geen tijd voor moeilijke beslissingen, dit is de tijd om fouten te maken. Neem de verkeerde trein en kom ergens vast te zitten wordt heel erg verliefd. Een master in filosofie, omdat je daar geen carrière mee kan maken. Tweemaal van gedachte veranderen omdat niets blijvend is. Maak zoveel fouten als je kunt, als ze je dan weer vragen wat je wilt worden dan hoef je niet te raden. Dan weten we het." De leraren houden nog een toespraak en daarna worden de namen naar voren geroepen. De Cullens krijgen zonder twijfel een diploma. Bella denk ik ook wel. Ze moest alleen wel heel erg blokken want in de winter periode had ze haar schoolwerk nogal verwaarloosd.

"En nu de jongste in dit jaar: Maggie Cullen," zegt één van de leraren. Ik loop naar voren om mijn diploma in ontvangst te nemen. De leraar draait dat pluimpje op mijn hoofd naar de andere kant. Ik ga weer terug op mijn plek zitten. Nadat iedereen zijn diploma heeft gekregen mogen we naar huis. Vanavond geven wij een examenfeestje. Seth, Sam en Emily komen naar me toe gelopen. "Gefeliciteerd," zegt Seth en hij geeft me een kus. "Gefeliciteerd," zeggen Sam en Emily en Emily geeft me een knuffel. Als iedereen me gefeliciteerd heeft ga ik naar huis. Seth rijdt terug naar La Push. "Wat is er?" vraag ik. Hij is heel blij maar toch ook niet. "Ik vind het geweldig voor je maar als je volgend jaar gaat studeren ben je zover weg. Jij kan naar Harvard of Yale. Ik zit hier nog een paar jaar." "We vinden wel een oplossing maar dat duurt nog wel eventjes." "Je hebt gelijk." We stappen de auto uit. Hij slaat zijn warme arm om heen. Ik heb echt geluk met hem. "Ik moet me gaan klaarmaken voor vanavond," zeg ik.

Ik ga al vroeg naar de Cullens. Ik ga namelijk helpen met alles versieren. Leah komt op me afgerend en geeft me een knuffel maar door de vaart die ze maakt vallen we om. "Alsjeblieft, ga volgend jaar niet weg uit La Push. Ik hou het niet vol met die jongens!" "Wat is er mis met ons?" vraagt Paul. "Veel te veel om op te noemen," zeggen Leah en ik lachend. We gaan aan de tafel zitten. Jake komt een beetje chagerijnig binnengelopen. "Hoe is het met Bella?" vraagt hij. "Als er iets mis was zou ik het je wel vertellen," zeg ik. "Nee echt niet. Je zou het geheim houden zodat ik niet flip en zodat er geen oorlog komt," zegt Jake. "Klopt maar als er echt iets mis was zou je het wel van haar horen," zeg ik. "Nee echt niet!" "Oké ook dat klopt maar maakt niet uit." "Wat heb jij gedaan dan?" "Ik heb Bella gezoend waardoor ze me sloeg en ze haar hand brak." "Je leert het ook nooit." "Moet jij nodig zeggen." "Mag ik nu eindelijk eens rennend weg?" vraag ik met een pruillipje aan Sam. "Mooi niet kleine." "Jammer maar het viel te proberen." "Maar ik rij wel zelf." "Niemand wil met je meerijden want je rijdt echt achtelijk hard," zegt Jared. "Dankje." "Het was geen compliment!" "Weet ik!" "Zij is goed," gromt Jared. Ik pak mijn sleutels en ik ga weer weg.