Trust (Twilight Fanfic)

4. He

Maggie's POV.

Seth komt als wolf op me afgelopen en hij gaat door zijn knieën. Ik klim op zijn rug. Ik kan nu op zijn rug rijden zonder hem vast te houden. Ik vind het heerlijk om de wind door mijn haren te voelen wapperen. Hij stopt voor het einde van het bos. Ik klim van zijn rug af en ik loop alvast verder. Ik voel Seth's warmen arm om me heen. Ik loop bij Emily en Sam naar binnen. Iedereen stopt meteen met praten en ze staren me aan. Ik zie dat Sam iets wilt zeggen maar zeg snel iets. "Ik weet dat ik het had moeten zeggen en het spijt me. En ik weet dat ik niet had mogen liegen en ook dat spijt me. Ik dacht dat het wel overging maar dat is dus gebleken van niet." "Beloof je dat je meteen het komt zeggen als er nog zoiets gebeurd?" vraagt Emily serieus. "Dat beloof ik." "Fijn," zegt ze lachend en ze geeft me een knuffel. "Laat me nooit meer zo schrikken," zegt Leah boos. Ik glimlach onschuldig terug en ook zij geeft me een knuffel. "Als je nog ooit zoiets flikt hè..." begint Sam maar ik onderbreek hem. "Dan heb ik een groot probleem." "Dat je het maar weet." Ik lach. "Je spullen staan al klaar. Je moet vandaag terug naar de Cullens," zegt Emily. "Ik weet het." "Ik rij zelf naar huis. Ik ga nu al. Voor eer ik eindelijk thuis ben." Ik pak mijn koffers en Seth helpt mee met dragen. Hij laadt ze allemaal in de auto. "Ik ga je missen." Hij zoent me. Na een tijdje trek ik me terug. "Ik moet echt gaan." Ik stap in de auto en ik rij weg.

Als ik de garage in rij is het verbluffend stil in het huis. Ik loop de woonkamer in en ik zet mijn koffers neer. Emmett komt binnengerend. "Fijn dat je weer terug ben kleine smurf." Hij zwiert me in de rondte. Hij kijkt me opeens verschrikt aan. "Ik weet dat ik naar een hond ruik." "Dat is het niet." "Er klopt hier iets niet." Hij rent weg en ik ren achter hem aan. "Wat is er?" "Er is hier iemand geweest." Ik hoor de rest naar binnenkomen. Ik loop naar beneden. "Wie was het? Een kennis?" vraagt Edward. "Ik herken zijn geur niet." "Wat is er gebeurt?" "Er is niet alleen bij Bella ingebroken. Volgens mij door dezelfde vampier," zegt Edward. "Een vreemde." "Een zwerver?" vraagt Esme. "Een doorganger zou Bella's vader en Maggie niet inleven hebben gehouden." Ik loop naar boven en ik zoek door mijn spullen. Het vreemde is ik heb echt heel weinig kleren in mijn kast liggen. Ik loop weer naar beneden. "Waar zijn mijn kleren gebleven? Mijn halve kast is leeg. Het komt niet doordat ze in de koffer zitten." "z'n geur verdwijnt 8 kilometer ten zuiden," zegt Jasper. "Iemand organiseert dit," zegt Carlisle. "Wie?" vraag ik. Ik ga naast Bella en Alice op de bank zitten. "Victoria," zegt Emmett. "Ik zou het gezien hebben als ze het zou hebben beslist," zegt Alice. "De Volturi?" vraagt Edward. "Ook dat zou ik gezien hebben," zegt Alice. "We blijven zoeken," zegt Esme. "We houden om de beurt de wacht bij Bella's huis," zegt Carlisle. "Alweer een beveiligingsdetail?" zegt Rose. "Rosalie," zegt Carlisle. "Ze heeft gelijk. Je kan niet mij en mijn vader beschermen, voor de indringer zoeken, voor Victoria en jezelf voeden," zegt Bella. "Ik laat je niet onbeschermd," zegt Edward. "Ik laat je jezelf niet uithongeren," zegt Bella. "En ik ben niet onbeschermd ik heb Jacob nog." "We kunnen vragen of ze ons aflossen," zegt Carlisle. "Maar wat moeten we met jouw doen," zegt Carlisle en hij kijkt mij aan. "Ik denk dat ik veiliger ben bij de Quileutes. Als daar een vampier komt." "Je hebt gelijk." "Het slimste is dat je nu gaat maar ol rij mee tot de grens," Carlisle. Ik knik.

Ik pak mijn koffers weer beet. "Ik vraag ze het meteen wel als ik daar aankom." Emmett gooit mijn koffers letterlijk in mijn auto. Ik ga achter het stuur zitten. Ik rij net zo achtelijk hard als de rest. Ik moet het eerst vragen maar ik denk wel dat het mag. Ik stop bij de grens en Emmett stapt uit. Als hij eruit is rij ik verder. Ik stop mijn auto bij het huisje van Emily en Sam.

Ik loop naar binnen. Ze kijken me vragend aan. "Er was een wildvreemde vampier in het huis van Bella en we willen vragen of jullie mee willen helpen haar en Charlie te beschermen." "Het gaat om de bescherming van een mens dus we doen het." "Jullie hoeven niet de hele tijd. Jullie hoeven alleen de Cullens af en toe af te lossen. Zodat zij kunnen jagen." Sam knikt. "En die vampier was er ook toen ik alleen aankwam in het huis van de Cullens. Maar hij ging weer snel weg maar we zijn er wel achter gekomen dat ik niet echt veilig ben bij de Cullens." "Dat je daar nu pas achter ben," zegt Paul. Ik kijk hem boos aan. "Is het niet slim om dan gewoon bij ons te blijven?" vraagt Sam. "Je bent niet de enige die dat dacht." "Jullie hebben toch wel wat gemeen met de Cullens." "Breek me de bek niet," zegt Jared. Ik lach. "Je ruikt alleen naar een vampier," zegt Embry. "Ik kom net terug uit een huis vol met vampieren. Wat verwacht je?" "Hier." Ik gooi een shirt naar Sam toe. "Hij heeft mijn kast geplunderd." Ze ruiken er allemaal aan. "Waarom zou een vampier je kast plunderen?" vraagt Quil. "Als ik dat had geweten." "Ga maar gauw slapen. Je hebt vandaag iets te veel meegemaakt," zegt Emily. Ze brengt me terug naar boven. Ik ga snel slapen.

Ik voel iets zachts kietelen langs mijn wang. Ik open mijn ogen langzaam. "Goedenmorgen schoonheid," zegt Seth. "goedenmorgen," zeg ik zachtjes. Ik kom omhoog en ik sla mijn benen over de rand. "Ik ga alvast naar beneden. Ik zie je zo," zegt hij. Hij geeft me nog een kus op me neus. Ik ga douche en ik kleed me om. Ik loop naar beneden en ik ga bij Seth opschoot zitten. "Gaat het een beetje?" vraagt hij. "Ik heb twee families. De ene zijn wolven en de andere vampiers en ze haten elkaar. Er zit een roodharige vampier achter me aan. Er was een vampier in mijn huis die in mijn spullen zat te snuffelen en mijn vriendje is een wolf. Ja hoor. Alles gaat prima." Hij lacht om mijn sarcastische opmerking. "Ik wil graag de hele dag met je doorbrengen maar ik moet heel hard studeren," zegt hij. "Maar ik wil niet dat je onbeschermd blijft." "Ik zorg wel dat ze veilig is," zegt Leah. Seth geeft me een kus en rent weg.

"Kom we gaan gezellig het bos in." "Wedstrijdje rennen?" vraagt ze. We rennen naar het bos. Ik verander meteen maar Leah komt later. Leah telt af. Ik ren meteen weg. Ik ben het snelst. Ik spring en ik ren. Op een gegeven moment stop ik met rennen. Ik verander terug. Leah komt als mens vanachter een boom vandaan. "Laten we het erop houden dat ik win," zeg ik lachend. Ze lacht terug. "Ehm...Maggie draai je eens om." Ik doe wat ze zegt. Ik schrik me te pletter. "Leah, ga maar naar huis. Je hoeft je nergens zorgen over te maken. Doe maar gewoon wat ik zeg. Als er iets gebeurd kan ik mezelf wel beschermen. Vertel alsjeblieft niemand over dit." Ze doet wat ik zeg en ze rent weg.