Zehra, bugün dışarı çıktım. Oturdum bir banka, derin derin soludum havayı. Saçlarım ıslak biraz. Tam kurutmadım. Uzattım bacaklarımı. Kollarımı yasladım bankın tepesine. Gövdemle gökyüzünü selâmladım. Zehra, hava günlük güneşlik. Kulaklarımda dalga sesleri, kuşlar ötüşüyor, kulağımdan ıslık gibi geçip gidiyor sesler ve rüzgâr. Zehra, sen mi gülümsüyorsun bana, nasıl da huzurluyum? Sanki yanımdasın. Gözlerimi açıp baktım alabildiğine maviye. Zehra, çay uzatan ellerin yanı başımda canım kadın. Ellerine sağlık.
Bir çocuğun şen kahkasını duyuyorum. Babasıyla uçurtma uçuruyor. Çocuk olmak güzel olmalı, Zehra. Yoksa insan nasıl kaldıracak yetişmiş hâlini? İnsan katlanabilir mi büyüdüğüne? Zehra, yirmili yaşlarımın bitmesine kaç sene var? Seninle yaşlansaydık ne iyi olurdu ama. Tahayyül etmeye çalıştım geçen. Zehra'm, dedim. Acaba yaşlandığında nasıl olurdu? Zihnim sana yaş aldırmadı Zehra. Bir yerlerde ölüm de yakışmamıştı sana doğrusu. Sen nasıl genç, nasıl nazendesin gül bahçem. Ben ise şimdiden kamburlaşmış hissediyorum. Zehra, kaldır beni kollarımdan. Tam şu anda dalgalara atarım kendimi, kimse engel olmaz bana Zehra sen dışında.
Zehra, ürkek gözlerini özledim canım kadın.
Korkma, kendimi atacak değilim. Sana uğramayan yaşamak'ı hiç edecek değilim. Kızarsın bana.
Zehra, yüzüme vuruyor güneş. Hak ediyor muyum sen sor, sen yatarken bir soğuk mezarda.
Zehra, artık dua etmeyi biliyorum.
Zehra, şimdi ben senin hüzünlerini ve sevinçlerini saklıyorum.
14 A r a l ı k 2021 🍁
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve sen gittin Zehra,
Historia Corta"Ve sen gittin, ve dağ çöktü" İlk yayım 11 A r a l ı k 2021 Bitiş 14 A r a l ı k 2021 Sağ ayağınla, bu dünyayı ürkütmeden içeri gir. Zehra uyuyor, İhsan uyanıyor. Sona ve sonsuzluğa-
