Ve sen gittin Zehra,

yazan'dan; içten olmayan her kelâm atsın kendini pencereden aşağı.

Selamlar.

Artık tamamlandık, eksik yanlarımızı kapatamasak da.

Ve sen gittin Zehra, tam bir aralık hikâyesi idi. Onları anlatan, İhsan'ın bocalamalarını, Zehra'nın telaşlı ellerini, gürültülü kalbini kaydıran İhsan'ına duyduğu sevgiyi yansıtan küçük, kısa bir çalışma. Hikâye. Başta tek bölüm olacaktı zira bilirsiniz bazı şeyler tek olunca daha kıymetlidir ve anılar öyle daha tesirli. Benim içinden de öyle dökülmüştü başta. Fakat İhsan bana dedi ki bizi biraz daha yaz, benim göğsüme sığmıyor, bunların hepsini bana yükleyemezsin. Zehra'mı biraz daha anlatayım, onu tanısın herkes...

İhsan kafamı kurcaladı saatlerce. Bilirsiniz pek umursamaz kimin canını sıkıyor, kim onu düşünüyor. Varsa yoksa Zehra.

Ben İhsan'ı acısıyla baş başa bırakmak istemedim. Onun aksine ben onu seviyorum :') 11 A r a l ı k ' t a zihnimi ele geçirdin İhsan ve gerçekten seni duymaya ihtiyacı olan benmişim. Sinirlenme, pek tabii sen de Zehra'yı sevdin, anlatmak istedin.

Bugüne kadar buraya bıraktığım her çalışmada bir kısımdan sonra özgür hissettiğim anlar oldu fakat İhsan, sen nasıl bir adamsın ki ben sana bile karşı koyamadım da inandığımız Mevlâ, bana da seni yazmayı nasip etti. Hamdolsun.

Hamdolsun, birikmişsin öylece, usul usul. Bir baktım dökülüvermişsin.

Bana bilmesen de çok iyi geldin ve sana küçük bir sır vereyim; hiçbir karakterimle böyle dertleşmedim. Parlamaya hazır hâllerin, öfken dahi, utancın, yakasından silkelemişliğin yaşamı, biraz bıkkın biraz savurgan tavrın, bazen uslu bir çocuk oluşun fakat o asi yanın... yazdırdın kendini. İyi de ettin, ihtiyacım varmış düşünmeden konuşmaya, sorgulamadan yazmaya. Her adımı hesaplamadan yaşamaya İhsan, biraz nefes almam lazımmış.

İçimde yavaş yavaş tanıdığım bir yan varmış sende. Bağırmaya, söyleyeceklerimi tutmamaya ihtiyacım varmış İhsan.

İhsan, ellerine sağlık. Ne de güzel sevdin Zehra'yı. Sonra sonra olsa da.

Doğrusu İhsan, sen çok güzel yaratılmışsın ve ben yeniden iman ediyorum kalplerimizdeki gizi bilen, açığa çıkaran Rabbe.

İhsan, yaşamak öpsün seni buğulu gözlerinden.

Velhasıl kelâm, bu hikâyeyi de böyle noktalamak icap eder.

Birilerine dokunmuşsa, kanatmışsa affedin. Temas ettik yer yer, umarım varsa bir açık yara, çok tuz basmamışızdır.

Geldiğiniz, İhsan'a ve Zehra'sının dünyasına merhaba dediğiniz için teşekkür bıraktım şuraya. Doğrusu seni, yalnızca içimden geldiğinden birden bire ve kimseden girmeden bir beklentiye, öylece yazdım.

Selametle. Yollarınız hayırlara çıksın.

14 A r a l ı k 2021 🍁