hs 46 - zelfs hier...

1.2K 63 9
                                    

De volgende dag
Ik word wakker in het ziekenhuis naast Back. Hij ligt met zijn hoofd richting mij. Ik sta langzaam op zonder hem wakker te maken. Ik hen nog gewoon kleren aan. Geen pyjama of zo. Ik pak een klein borsteltje uit mijn tas en kam mijn haar door. De zuster komt binnen. 'Wakker worden tijd voor medicijnen.' Zegt ze. Back rekt zich uit. Ik zie dat hij pijn heeft. 'Gaat het Back?' Vraag ik hem. Hij kijkt me aan. 'Jij bent hier, Tuurlijk gaat het goed.' Zegt hij glimlachend. Ik wil hem een zoen geven maar de zuster kucht ongemakkelijk. Ze geeft Back wat water en een potje. Hij pakt er een pil uit en slikt hem weg met water. De zuster legt nog 4 broodjes met beleg neer. Dan loopt ze weg. Ik geef hem 2 broodjes. 'Eet maar wat.' Zeg ik. We ontbijten en praten wat. Als we druk ik gesprek zijn hoor ik iemand zeggen: 'aha hij leeft nog.' Ik kijk om. Zelfs hier... zelfs in het ziekenhuis valt hij ons lastig. 'Ga weg Jamie! Back kan dit even niet hebben.' Zeg ik tegen hem. Ik hoor Back wat achter me doen. 'Boeit het. Ik ben nog steeds niet klaar met jullie.' Hij loop op ons af. Ik loop naar achter tot ik tegen het bed aan loop. Ik voel dat Back mijn hand pakt. 'Back wat was er?' Er is een zuster gekomen. 'Zou je hem weg willen halen. We kennen hem niet.' De zuster pakt Jamie vast en sleept hem mee. Ik slaak een zucht van verlichting. 'Back je hebt ons gered.' Ik geef hem een kusje op zijn voorhoofd. De rest van de dag had Back onderzoeken dus ging ik wat spulletjes halen.
'S avonds
Ik loop Back's kamer binnen. Hij is er nog niet. Ik leg mijn tas op de stoel en trek mijn pyjama aan. Ik ga op het bed zitten en lees een boek. Na een tijdje gaat de deur open en Back word naar binnen gebracht en op zijn bed gelegd. 'Heey. Hoe was het?' 'Het ging wel.' Ik schuif mijn bed weer tegen die van hem aan. Het verband is van zijn hoofd. Ik gaap en ga tegen hem aan liggen. Hij doet het licht uit en we gaan slapen...
Ik word wakker van iets wat op mijn hoofd drupt. Ik kijk naar de klok. Het is 3 uur 's nachts. Ik voel wat drupt. Ik bekijk mijn hand... bloed? Ik kijk boven me en zie Back. Zijn wond is open! Ik druk op het knopje om een zuster te roepen en maak Back wakker. 'Back?' Hij opent zijn ogen en grijpt pijnlijk naar zijn hoofd. 'Rustig het komt goed Back.' De deur gaat open. Er loopt een dokter binnen. 'Wat is het probleem?' 'Zijn wond is open.' De dokter loopt weg en komt terug met wat verband. Hij wikkelt het om zijn hoofd. 'Gaat het Back.' 'Ja.' Zegt hij met een pijnlijk gezicht. Als hij pijnstillers heft gehad, gaan we slapen...

- we zitten over 3 K! Heel erg bedankt!-
Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.

gepest, gestalkt gelieft (voltooid) #Wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu