gepest, gestalkt gelieft (voltooid) #Wattys2015

hs 55 - pijn

Naar vrienden he... ik wist niet dat ze een jongen was. Back staat bij het huis van aniek. Hij belt aan. Een oudere vrouw doet open. Ze is vast haar moeder. Ik luister en hoor wel wat. 'Hey Back, aniek... binnen.' Dat is alles wat ik hoor. Hij loopt naar de binnen en de deur sluit. Wat doet hij daar? Ik zucht. Moet ik er naar toegaan? Eerst even wachten. Na een tijdje word het saai en ik besluit naar de deur te lopen. De deur is bruin en van hout. Hij past stylvol bij de witte muren. Ik klop zachtjes op de deur. Na een tijdje gaat de deur open. 'Hallo, Jasmin toch?' Ik knik. 'Mag ik aniek even spreken?' Ze knikt en laat me binnen. 'Ze is boven.' Ik loopt zo zacht mogelijk naar boven. Ik moet weten wat hier aan de hand is. Ik sta bij een witte deur. Er staat Aniek op en ik hoor wat geluiden uit de kamer komen. Ik pak de klink vast en maak de deur in een keer, geluidloos open. Ik kan niet geloven wat ik zie...

Ik stoor ze niet Iniedergeval. Ze liggen te zoenen op haar bed! Ik zie Back op kijken. Ik kijk hem in zijn ogen aan. 'Jasmin, het is niet wat je denkt!' Tranen staan in mijn ogen. Ik ren de trap af naar buiten. De pijn die ik nu voel, is niet te beschrijven. Het regent buiten. Ik ga wat langzamer lopen als ik buiten de deur sta. Ik voel ineens een hand op mijn schouder. 'Wat!' Gil ik terwijl ik me om draai. Het is Back. 'Jasmin, het is niet wat je denkt echt niet!' 'O nee, dusnhet is niet dat je hoopte dat ik ik het expres met Jamie had gedaan zodat je het uit kon maken en met haar veder kon! Je gaat zelf vreemd! Klootzak!' Schreeuw ik. Ik loop door. 'Jasmin!' Hij haalt me in en houd me tegen. 'Laat met gaan.' Water stroomt over mijn wangen. Niet alleen van de regen, maar ook mijn tranen. 'Jasmin, het spijt me.' Hij veegt wat mascara van mijn wang. Ik sla zijn handen weg. 'Is dit vaker gebeurt?' Vraag ik hen door mijn tranen heen. Hij zegt niets. 'Back! Ik heb genoeg pijn nu! Ben eerlijk!' 'Voordat je thuis kwam met mijn medicijnen en toen ik zei dat ik op de bank in slaap was gevallen.' Zegt hij. Meer tranen komen. 'Hoe kon je! Ik hield van je! Alles is voorbij! Alles wat ik had is weg!' Ik laat me op mijn knieën zakken. Ze raken de koude natte tegels. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht. 'Dat is niet zo...' Zegt Aniek die achter me staat. Ik sta op en kijk haar boos aan. 'Jij! Waarom!' 'Jasmin rustig.' Zegt Back. Aniek zwijgt. Ik geef haar een klap in haar gezicht. 'Au! Moest dat!' Gil ze. 'Ik heb een reden.' Ik draai me om en kijk Back recht in ogen. 'Kom eens Jasmin.' Hij drukt me tegen hem aan. Ik duw hem weg. Hij valt achter over op de grond. 'Sorry!' Zegt hij. 'Telaat!' Gil ik. Ik pak mij telefoon en oortjes zodat ik ze niet meer hoor. Ik zet een liedje op dat nu wel past. (Luister youtube video).

Ik loop door en negeer iedereen. Ik loop naar het appartementencomplex. Ik loop naar binnen en pak mijn spullen in. Als ik alles hem bel ik mijn moeder. 'Haai lieverd.' 'Hai mama.' Zeg ik snikkend. 'Wat is er schat?' Ik begin weer te huilen. Kom op Jasmin. 'Back... Hij...' Ik neem diep adem. 'Hij?' 'Hij is vreemd gegaan met aniek.' Zeg ik half huilend. 'Echt?' 'Mam kom me halen asjeblieft. Ik ben thuis nu. Ik heb al mijn spullen!' Ze hangt meteen op. Vijf minuten later hoor ik getoeter. Ik pak mijn tassen op en loop de trap af. Ik stop alles achterin de auto. We rijden weg...

P.o.v Back.
Ze doet haar oortjes in en loopt weg. 'Jasmin!' Ze negeert me. Ik loop op aniek af. 'Gaat het?' Ze knikt. Ik loop met haar naar binnen en pak mijn sleutels. Ik begin richting huis te lopen... als ik thuis kom is de helft van alle spullen weg... ik ben telaat? Ik maak alle kasten open. Al haar spullen zijn weg. Ik check mijn telefoon. Niets. Ik moet naar haar huis. Ik ren meteen de deur uit.

P.o.v Jasmin
Ik heb met mijn moeder gepraat ik ga weg uit deze stad. Mama blijft. De bel gaat. 'Ik ga wel.' Zeg ik terwijl ik op sta. Ik doe open en zie Back. Ik doe de deur meteen dicht en loop terug naar de woon kamer. Hij loopt voor het raam langs. Ik doe de gordijnen dicht. 'Back?' Vraag mama. Ik knik. 'Doe even open jasmin.' Ik schud mijn hoofd. 'Jij of ik.' Ik zucht en open de deur. 'Sorry, geen hufters welkom.' 'Jasmin, waar zijn je spullen?' 'Boven.' Hij zucht. 'Ik zei toch sorry.' 'Je begrijpt het niet: ik wil je nooit meer zien, nooit meer spreken en nooit meer iets met je doen! Ons is voorbij!' Ik sla de deur dicht met een klap. Voor ik ga is er nog een ding te doen...

Nieuw deel. Wat vinden jullie? Vote, share, comment, folow.