'Back stop met raar doen en vertel wat er is!' Hij zucht. 'Er is niets. Geloof me.' Zegt hij. Ik staar naar mijn schoenen. 'Zullen we dan ju iets leuks gaan doen?' Vraag ik hem. Ik kijk op en zie zijn bedenkelijke gezicht. 'Nee sorry, ik moet gaan...' 'WAT! Aniek is gister verhuisd, en jij wil ook al niets doen!' Schreeuw ik boos. 'He rustig.' Zeg hij terwijl hij me een knuffel geeft. 'Morgen, oké? Ik moet nu echt gaan.' Ik kijk hem aan. 'Waar moet je heen?' 'Ergens...' 'Back, zeg.' Zeg ik seriuus. Hij probeert me af te leiden. 'Hou op en zeg verdommen wat er is! Je doet raar en daar hou ik niet van!' Gil ik. Hij kijkt me raar, bezorgd en schuldig aan. 'Zeg het. Nu.' herhaal ik. 'Jasmin, ik ga weg. Ik heb een afspraak.' 'Dat zeg je de hele tijd. Met wie!' Zeg ik geïrriteerd. 'Met mijn vrienden.' 'Waarom zeg je dat niet. Dan had ik niet zo hoeven te doen.' Hij lacht en staat op. Toch vertrouw ik iets niet. Hij trek zijn jas aan en loop de deur uit... ik besluit hem te volgen. Door de gangen van het appartementencomplex, naar buiten. Ik wacht even als hij ver weg is volg ik zijn voet stappen. Hij loopt door de parken en loopt maar de bloemen zaak. Hij koopt een rode roos. Hij loopt er mee naar buiten en loop richting de wijk van anieks nieuwe huis. Het is een gezellige buurt. Er spelen veel kinderen buiten en mensen kletsen. Ze groeten ne vriendelijk. Ik groet terug. Back merkt niets. En dan kan ik niet geloven waar hij heen gaat...
Heey mensen, we naderen het eind van het boek. Er komen nog een paar hoofdstukken. Ik wil jullie zeggen dat ik super blij ben met de reads en zo. Love jullie :3
JE LEEST
gepest, gestalkt gelieft (voltooid) #Wattys2015
General FictionJasmin is een vriendelijk meisje dat sinds er nieuwe kinderen in de klas komen word gepest. het gaat berg afwaarts met haar als ze ook nog gestalkt word. maar is er wel iemand die haar wil helpen?
