gepest, gestalkt gelieft (voltooid) #Wattys2015

hs 18 - ik weiger

Mijn wekker gaat. Het is 6 uur. Ik sta op en kleed me aan. Dan loop ik naar de ontbijt zaal. Kik wacht al op me. We gaan zitten. 'Oké meisjes en jongens van rank 1. Omdat veel van jullie net nieuw zijn beginnen we met een kwart boterhammetje als ontbijt. En het moet helemaal op.' Er worden borden met een kwart boterhammetje met vlees neer gezet. Heel veel mensen weigeren te eten. Ik wil ook wel weigeren, maar ik moet eten als ik nog naar buiten wil. Ik zucht en neem kleine hapjes. 'En niet naar de wc. Alle wc's worden in de gaten gehouden door camera's.' Ik zucht en eet het laatste beetje op. Nu kom ik er achter hoeveel honger ik eigelijk had... ik ruim mijn bord op en ga naar therapie. Als ik de kamer binnen kom zit er een mevrouw. Ze heeft bruin kort haar en donkerbruine ogen. Ze heeft een klein brilletje en draagt een pak. 'Hallo Jasmin. Ga maar zitten.' Ik ga met een zucht zitten. 'Oké ik ben mevrouw de Groot.' Ik knik en zeg niets. 'Oké.. Waarom zit je hier?' Ik haal mijn schouders op en staar voor me uit. Ik weiger met die vrouw de praten. 'Door wie ben je opgegeven?' 'Iemand.' Ik geeft korte antwoorden waar ze niets mee kan. 'Hebben andere mensen er voor gezorgd dat je niet meer at?' Ik zeg niets. Ik wil er niet meer aan denken. Het is mijn verleden. Ik zeg er nooit meer iets over.
2 en een half uur later.
Die vrouw werd gestoord. Ik lach in mezelf. Ik loop naar buiten en pak een appel stukje. Gelukkig beginnen we langzaam. Kiki komt aan gelopen met een appel stukje. Ik heb mijne al op. 'Bevalt het je?' Vraagt Kiki. Ik haal mijn schouders op. 'Ga je mee ik weet waar we dadelijk groepsgesprek hebben.' Ik sta op en loop met haar mee naar een kamer. Er staan allemaal stoelen in een kring. Er zitten al wat kinderen. We gaan naast elkaar zitten. Na een tijden is iedereen er en ook de meneer is er. 'Oké iedereen ga maar zitten.' Iedereen zoekt een stoel. Iedereen moet zijn verhaal vertellen. Het zijn niet zo'n hele heftige verhalen... als je kijkt naar wat ik heb meegemaakt. Het meeste is dat ze er zelf voor kozen zonder enige aanleiding van. Dan ben ik. Jasmin vertel, nu steunen we je als je het zegt.' Ik ben even stil. Dan besluit ik toch te praten.
'Ik ben jasmin... ik woon in Helmond en zat op het jan van Brabant college. Een paar maanden geleden kregen we 5 nieuwe kinderen in de klas. Een daarvan is mijn vriendje back. De eerste dag hebben ze mijn ex-beste vriendin afgepakt. Daarna zijn ze me gaan pesten en stalken. Ik ben bijna neer gestoken met een mes en heb wat klappen gehad. Na dat ik dat heb mee moeten maken ben ik gestopt met eten en ben ik gaan sporten. Het bleef doorgaan. Dus heb ik een maantje of 4 geleden 2 keukenmessen en een potje medicijnen mee naar school genomen en voor hun ogen zelfmoord pogingen gedaan. Het mislukte en toen ben ik weggerend. Ik ben flauwgevallen later. Toen ik wakker werd lag ik in het ziekenhuis. Ik kreeg eten binnen via een infuus. Toen ik het wist heb ik het infuus er uit getrokken. Daarna heb ik een spiegel kapot gegooid en een scherf gepakt. Back wilde de zuster bellen. Ik zie als je dat doet snij ik. Hij belde een zuster en ik sneed en toen was er drama. En toen dokter en ziekenhuis en nu ben ik hier.'
Iedereen  kijkt me aan met grote ogen. Ik sta op en loop weg. Uit de kamer. Naar mijn eigen kamer...

Nieuw deel. Wat vinden jullie?