10.bölüm

265 13 1
                                    

Tam sınıfa girecekken biri bana seslendi.nöbetçi öğretmendi.

"Neden hala dışardasın."

"Özür dilerim hocam şimdi giriyorum."

Sınıfa girip yerime oturdum."

Kapıyı açıp sınıfa girdim.Hızlıca   öğretmen gelmeden yerime geçtim. öğretmen gelince ayağa kalkıp öğretmeni selamlayıp yerimize oturduk ve ders işlemeye başladık.Ama dersi dinleyemiyordum.Arkamda oturanlar çok ses çıkartıyordu.Onları uyarmaya çalışınca hoca beni dışarı attı.Ama dışarı atılması gereken ben değilim konuşanlardı.Koridorda boş boş dolaşmaya başladım.9/F sınıfının kapısı açıldı.Dışarıya Arya çıktı onun yanına gittim ve konuşmaya başladım.

"Arya yüzüme bakmayı düşünüyor musun?"

"Neden bakayım."

"Ya bak tamam haklısın sana haksızlık ettim ama özür de diledim artık affetsen beni."

"Sare benden artık uzak dur lütfen senden sadece bunu istiyorum."

"Ama Arya lütfen yapma böyle."

Arkasına bile bakmadan sınıfına girdi.Bende kapıyı çalmadan sınıfa girip çantamı ve montumu aldım ve sınıftan dışarıya çıktı.Arkadan kimya hocası bana bağırdı.

"Nereye gidiyorsun kızım."

Cevap vermeden merdivenlerden indim ve okuldan dışarıya çıktım.Çantamdan telefonumu çıkarıp annemi aradım.

"Alo anne."

"Efendim canım."

"Ben okuldan çıktım Derslere girmicem.haberin olsun Arayıda okul çıkışı ben alırım."

"Tamam canım sen iyi misin?"

"Biraz bunaldım sahile gidicem deniz havası belki iyi gelir görüşürüz."

"Dikkat et görüşürüz."

Annemle konuştuktan sonra babamı aradım ve onada haber verdim.

"Alo baba ben okulda değilim biraz bunaldım ve sahile gidiyorum haberin olsun.Arayı okul çıkışı ben alırım."

"Tamam kızım Dikkatli ol görüşürüz."

Telefonu kapattım ve sahile doğru yürümeye başladım.Sahile gelince kumsala oturdum ve kendi kendime konuşmaya başladım.Etrafımda ki insanlara zarar vermekten başka hiç bir şey yapmıyorum.Neden yaşıyorum ki?Şuan kendimi bu büyük denizin dalgalarına atabilirim.Ama yapmak ve yapmamak arasında kalıyorum buna araf deniliyor işte.Ama karar verdim ayakkabılarımı çıkarıp tam denize girecekken biri seslendi;

"Dur..."

Devam edecek...

Araf SendromuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin