Hiç bir zaman çıtkırıldım bir kız olmadım hatta çıtkırıldım birleşik ya da ayrı mı yazılıyor ondan bile haberim yok. Anaokulunda erkek çocuklarla beraber kızların yataklarına solucan bırakırdık, kızın biriyle saç baş kavga edip kafamı demire çarptığımı kafama sayısını bilemediğim kadar dikiş yediğimi hatırlıyorum. Bebeklerle oynamak yerine bahçede top oynardım, komşunun çiçekleri eziliyor diye az azar işitmedim milletten. İlkokulda sevmediğim, şımarık, her istediği alınan kızlara bildiğin uyuz olurdum. İçine kapanık bir tavır sergilerdim. Hayır yani onlarla konuşup ne yapacaktım sanki. "Ayyh kızlar size oyuncak bebeklerimin sayısını söylemiş miydim tam 2273883936 tane. Turşusunu kuruyorum hepsinin :)))))) Ortaokulda ineklemem gerektiğinin farkina varmıştım. İyi bir lise istiyordum. Saçma insanların olmayacağı, eğlenceli ve dozunda dersin verilecegi bir lise. Tam da öyle bir lisede okuyorum şuan gerçekten (!) Ne olurdu sanki koridorda dolaplar, dolapların arkasında amerikan lise dizilerindeki gibi çocuklar olsaydı. Neyse bizim kısmetimizde de koridorda ankara havası eşliğinde halay çeken arkadaşlarımın olması varmış. Yoyoyoo tabiki de şikayetçi değilim saçmalama........ Ortaokulda, lisede bilgisayar oyunlarıyla haşir neşir oldum. Bir erkek çocuğundan daha çok oynardım hemde. Ortama ayak uydurmayı seçmedim şimdiye kadar. Ne hava atmaktan keyif alan şımarık bir çocuk ne de sigara içmeyi marifet sanan bir ergen oldum. Ben ortama değil ortam bana ayak uydursun dedim ve böyle böyle 17'yi devirdim.
