Maybe some other pictures at the top are not related to the title chapter, but please read the story line..😍😍😍 thank you and wabyu readers 😘😘
Sandro's POV:
Nakita ko ang aking mate sa kalunos-lunos na sitwasyon. Nakasalag ang dalawa nitong kamay sa isang rogue na anumang oras ay nakahanda na siyang lapain. Tumalon ako sa harap ng aking mate kung saan ay kanilang napapagitnaan. Umangil kaagad ang rogue sa aking harapan. Ang lakas naman ng loob ng isang to para gawin sa akin iyon.
I shifted into a huge white wolf with a blue spotted on my fur. My silver eyes is coated with gold and it's burning. Agad na sumugod ang rogue, ngunit maagap ko itong sinakmal sa leeg. Malakas din ito. Nanlalaban ito sa bawat pagwasiwas na ginagawa ko. Ilang beses itong nagtangkang kagatin ako ngunit mabilis ko namang naiiwasan. Buong lakas ko itong hinampas sa isang malaking puno. Narinig ko pa ang impit nitong hinaing.
I shifted in to human forms at dali-dali akong pumunta sa gawi ng aking mate. Maagap ko itong nasalo bago pa ito mawalan ng malay.
"Hold on babe, we will treated you soon.", pag-aalang sinabi ko rito kahit alam kong hindi niya na ako naririnig.
Nakaramdam ako ng hapdi sa aking tagiliran. Di ko namalayang nakagat pala ako ng rogue na yon. Lumingon ako banda kung nasaan ito, akma na sana itong tatayo ngunit sinugod ko na ito at sinagpang ang leeg hanggang sa mapugot iyon. It's the rules of killing, kill or being killed.
I shifted again into my human form. Itinukod ko ang aking mga kamay upang dahan-dahang makatayo at makalapit sa aking mate ngunit hindi ko magawa sapagkat nanghihina na ako at marami ng dugo ang umaagos mula sa aking sugat. Nasasaktan akong nakikita ang aking mate sa gaanong kalagayan. But I need to hold back, or else things will be doomed.
"Zeke, call Xander and Clinton. Come to me as soon as possible. We are here near the cliff." ,mindlink ko sa aking beta.
Ilang segundo lang at narito na silang tatlo. Agad silang dumaluhong saakin.
"A..a..ayos ka lang ba, Alpha?", tanong ni zeke na may halong pangangamba. Tumango lamang ako.
"Get her and bring here to the pack hospital," turo ko sa aking mate.. "but..... .don't tell the people that I save her. Tell them that you just saw her here." ,paputol putol kung utos.
Inalalayan akong tumayo ni Zeke at Clinton, nakita ko namang dahan-dahang binuhat ni Xander ang aking mate.
"Handle her with gentle and care or else I'll cutt-off your head , Zeta ." ,pagbabanta ko sa aking delta. Naramdaman ko ang mahinang pagtawa ng tatlo ngunit hinayaan ko na lamang ang mga ito. Wala na akong lakas pa para patulan ang mga ito. Nilisan na lang namin ang dulo ng gubat na iyon.
3 day's past after the clash;
Sandro's POV:
Nagpapagaling ako mula sa sugat na dinulot ng rogue na iyon ng bumukas ang pinto at iluwa nito ang tatlo kong kaibigan.
"How is she,?" ,walang halong emosyon na tanong ko sa aking beta.
Nandito ako ngayon sa lobby ng pack house. Kasama ang tatlo kong kaibigang ugok.
"Stable na ang kanyang kalagayan, wala na ang mga aparato na naka-kabit sa kanya, Alpha.", sagot ni Zeke.
"Na culture shocked daw ang kanyang katawan, Alpha.",kumento naman ni Clinton.
"Pero any moment pwde na raw siyang magkamalay, Alpha.", saad ni Xander. Ramdam kong may gusto silang itanong ngunit walang naglalakas loob para isiwalat iyon.
"Spell it out,!" ,may diing pagkakasabi ko.
"Siya ba ang aming Luna? ,halata sa mga kilos mo ang pag-aalala nung gabing iyon at pati na rin sa mga salitang binitawan mo kay Xander, Alpha?", takang tanong ni Zeke.
"Oo", tipid kong sagot dito.
"Kung gano'n bakit kailangang itago mo sa mga taga-rito ang tungkol sa bagay na yan, Alpha? Hindi ba't mas mainam iyon para mas maging maganda ang takbo ng bayan, Alpha.?", pag-uusisa ni Clinton.
"Hindi na dapat. Sapagkat iyon ang nararapat.", makahulugang pag-kakasabi ni Xander.
"Xander's right. Madadamay lang siya sa gulo kung nagkataon. At hindi maganda 'yon para sa isang taong tulad niya. Our enemies can use her as a bait and use her as my weakness. Ayuko ng maulit pa ang mga pang-yayari noon, masakit mawalan ng taong iniingatan! .", malamig na tono ng boses na pagpapaliwanag ko.
Natahimik na silang tatlo pagkatapos kong sabihin ang mga litanyang yon. Hindi na rin ako kumibo at patuloy na tumingin sa kawalan.
Zeke's POV:
Dama ko ang sakit na nararamdaman ng Alpha sa huling salitang binitawan niya. Naiintindihan ko ang nais niyang iparating. Hindi na ako nagtanong pa nanahimik na lamang akong pinagmasdan ito.
Clinton's POV:
Alam kong sa mga oras na yon ay puno ng sakit ang nararamdaman ng aming Alpha. Ngunit maging ako ay gano'n din ang gagawin ko sa sitwasyong iyon. Masakit malamang nasa paligid mo lang ang taong nakatakda para sayo ngunit wala kang ibang magawa kundi pagmasdan lamang ito mula sa malayo.
Xander's POV:
Kitang-kita ko sa mga kilos ng Alpha, ang sakit na pilit niyang tinatago. Mahirap maipit sa sitwayong kailangan mong mamili sa pagitan ng pagiging masaya at pagiging matatag.
************
xxxlheizhyllxxx
BINABASA MO ANG
Hidding the Pup's Of An Alpha
Lobisomem"Ang pag-ibig ay hindi basta isang emosyon na nararamdaman kundi isang desisyon na dapat mong panindigan." "Ang hirap mahalin ng taong tulad mo. Akala ko totoo ka. Nakakapagod magparamdam sa isang taong kagaya mo na ang tanging alam ay puro pang-sa...
