𝚃𝚑𝚎 𝙻𝚘𝚜𝚝 𝙿𝚛𝚒𝚗𝚌𝚎 [[𝙹𝙹𝙺]]√

Chapter 7

Jeseok : ආයෙ පටන්ගත්තා...හරි එහෙනම් මෙහෙම කරන්න.... හනාට ලංවෙන්න ගොඩක්... ඔයා එයාට ලං වෙද්දි එයාගෙ හැසිරීම බලන්න....තව පොඩ්ඩක් වචන පාවිච්චි කරන්න... තේරෙනවනේ මං කියන දේ ? එදා හනා මාත් එක්ක හිටිය දවසෙ වගේ හැසිරෙන්න....
SW : හරි Jeseok ඔබට ගොඩක් ස්තූතියි

SooWook කිව්වේ එයාගෙ හා හිනාව දාලා... මට සතුටුයි...එයා ආයෙත් ඇඩුවෙ නැති නිසා... දැන්වත් හැමදේම හරියන්න ඕනි....SooWook කිව්වා එයාට ටිකක් තනියෙන් ඉන්න ඕනි කියලා ඒක නිසා මං විතරක් ආයෙ ගියේ SooWookට ටිකක් තනියම කාලෙ ගත කරන්න දීලා...
මං හිතනවා හනා SooWookට ළගදිම ආදරේ කරයි කියලා...

___________________________________________

Author POV

Hara දන්නෙවත් නැතුව නගරෙ ඇවිද ඇවිද ඉද්දි හවස් වුණේ එයා මාළිගාවෙන් හොරෙන් එළියට ආවා කියන එකත් අමතක කරන ගමන්... හරා SooWook හැම වෙලේම හම්බෙන තැනට ගිහින්  හිටියෙ SooWook එයි කියන බලාපොරොත්තුවෙන්... මේ ගෙවුණු මාස ටිකට හරා සූවුක්ට ගොඩක් ළං වුණත් එයා ඉන්න තැන පවුලෙ අය ගැන ඇහුවෙ නෑ... හරා සූවුක්ගෙ ගෙදර තියෙන තැන දන්නෙ නැත්තෙ ඒකයි...

හරා හිටියෙ සූවුක්ව පළවෙනියට හම්බුන තැන...ළග තිබුන බිත්තියකට හේත්තු වෙලා ඇස් දෙක පියාගෙන ටිකක් වෙලා යනකොට හරාගෙ ඇස් ඇරුනෙ හුළගත් එක්ක ආව සීතල නිසා

අත් දෙක එකිනෙකට පිරිමදින ගමන් හරා එහෙටයි මෙහෙටයි ඇවිදින්න ගත්තෙ තාමත් සූවුක් එයි කියන බලාපොරොත්තුව හිතේ තිබුන නිසා...

හවස් වෙන්න වෙන්න තිබුන සීතල තව තවත් වැඩි වුණා.. මාළිගාවෙ හැදුන Goguryo වල කුමරිය හැටියට මේ දේවල් වලට හරාට පුරුද්දක් තිබ්බෙ නෑ... ශීත කාලෙ පටන් ගත්ත නිසා හිම වැටෙන වෙලාවක් කියන්න බෑ...

සීතල එන්න එන්න වැඩි වුණත් සූවුක් එනකන් හරා බලන් හිටියා...
ටික ටික අදුර වැටෙන්න පටන් ගත්තෙ සූවුක් එන ලකුණක් වත් පේන්න තිබුන් නැතිවෙනකොට.. සීතල තවත් වැඩි වුණේ හරාට දරාගන්න පුළුවන් සීමාවෙන් එහා යද්දි... අන්තිම වතාවටත් සූවුක් එනවද කියලා හැරිලා බලලා බලාපොරොත්තු සුන් වුනු මූණකින් හරා මාළිගාවට යන්න අඩිය තිබ්බෙ ගොඩක් දුකින්...