How to Stop an Obsessive Love?

Chapter 44: Preparation

Akane's PoV:

"Is everything settled?" Tanong ko kay Manang. She quickly nodded her head as an answer.

"Yes po Ma'am. Naayos na po namin katulad ng gusto nyo." Nakatungo nitong saad. Hindi ko maiwasang mapangisi. Good to hear that. Mabuti naman at sinunod nya ang gusto ko. Akala ko ay may masasample-an na naman ng latigo ko eh.

"Okay, you may now leave." After I said that, mabilis na lumabas sya ng bahay.

Hmm... if you guys are wondering kung saan ko nakuha si Manang, well dito sya nakatira sa private island namin na to. Actually, marami nga sila eh.

They're taking care of our place. I already told them na wag na wag magpapakita kay Ashleene. Tss. Mahirap na at baka makahingi pa ang isang yun ng tulong.

I stood up and stopped infront of the windows. Mula rito ay tanaw na tanaw ang labas. Sinigurado kong enggrande ang araw na to. This is the day. This is the day na darating dito si Mom.

Kung tutuusin ay parang may ikakasal sa sobrang bongga. May mga flowers, chairs, tables, tablewares, hallway na may mga flowers, may mga nakasabit rin na palamuti, at syempre, hindi mawawala ang chandelier. Nagpaluto na rin ako ng mga high-class food sa mga chefs namin.

I can wait to meet Mom. Ang tagal din naming hindi nagkita since she's fixing something in States.

Many people says that we're look alike. Parang magkapatid lang kami. One thing na gusto ko is lagi kaming nagkakasundo ni Mom. She always support what I want. And I know, parehas din kami ng ugali.

I started to made my way towards my wife's room. Pinihit ko ang doorknob. Hindi ko maiwasang mapakunoo nang malaman na nakalock.

"Damn. Kailan pa natuto na maglock si Ashleene ng pinto?" I already told her na wag na wag maglalock para madali akong makapasok sa loob.

I started to knock three times. "Open this door Ashleene." Malakas na turan ko.

Mas lalo akong nagtaka nang ilang minuto pa ay wala man lang akong narinig na kahit na anong salita mula sa kanya. Weird. It's still early. Imposible namang nakatulog sya.

"Ashleene! Open this goddamn door!" I'm now banging it loudly. Isa na lang. Kapag hindi pa sya sumagot, kukunin ko na yung susi at papasukin ko na sya. Damn. I hope she didn't do something crazy.

"W-Wait lang Akane." I heard she said and tha's the time I stopped. Maya-maya pa ay binuksan nya na rin ang pintuan. Marahas na nilakihan ko ang siwang at walang pasintabing pumasok sa loob.

"Bakit nakalock ang pintuan at bakit ang tagal mo rin magbukas?" I said as I sat at her bed. I noticed that she's a little bit uneasy. Hindi rin sya makatingin ng diretso sa akin.

"A-Ano.... Nakatulog kasi ako. Sorry." She reasoned out. Naningkit lalo ang mga singkit kong mata. She's stuttering.

"Really?" I said at ngumisi pa. It's crystal clear that she's not telling the truth. She have the guts to lie to me huh? Blame her mannerism kung bakit ko nalaman agad.

"Yeah." At tumango pa. She faked a cough. "Bakit ka nga pala pumunta rito Akane?" Now, she's changing the topic. Bingo. Tama nga talaga ang hinala ko.

Inilibot ko ang aking tingin sa loob ng kanyang kwarto. I'm trying to find something that is a little bit suspicious. But to my dismay, wala akong napansin bukod sa hindi nakaayos na wardrobe.