လွမ်းရပါတယ်သမီးငယ် // လြမ္းရပါတယ္သမီးငယ္ [ Completed ] { Unicode+Zawgyi }

part(7) { Zawgyi }

"ေဒၚေလးမူ...လာေလ..."

"အြန္း...လူရႈပ္ေနတာလားလို႔ ဒီမွာ..."

"ဟုတ္တယ္ ေဒၚေလးမူ နည္းနည္းေတာ့ရႈပ္တယ္...ဒါေပမဲ့ ရပါတယ္...လာ အထဲဝင္ခဲ့ပါ..."
မူ ပန္းရဲ႕လက္ကေလးကိုဆြဲကာ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္သို႔ထြက္လာခဲ့ေလသည္...
ပန္း တစ္ေယာက္ေတာ့ နားမလည္စြာျဖင့္ မူ ဆြဲေခၚရာသို႔ ပါလာေလသည္...

"ဒီဟာေလးခ်ဳပ္ခ်င္လို႔..."ပိုးသား‌ေလးလိုအိစက္စက္ အဝတ္စကေလးကို စားပြဲေပၚသို႔တင္ကာ မူ ဆိုလိုက္သည္...

"ေဒၚေလး ဖို႔လား..."

"မဟုတ္ဘူး...ဒီကသမီး အတြက္..."

"ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့...""ေဒၚေလး မူ ထိုင္အုံးေလ...ဒီဘက္ကအမကိုလက္စသတ္ေပးလိုက္အုံးမယ္..."

"ရတယ္ ရတယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္..."မူ ထိုေကာင္မေလးၫႊန္ျပေသာ ထိုင္ခုံေလးေပၚသို႔ထိုင္လိုက္ေလသည္..

"အန္တီ...သမီးကိုအက်ီခ်ဳပ္ေပးမလို႔လား..."

"အြန္းေလ...သမီးပဲ ဘုရားပြဲသြားခ်င္တယ္ဆို...ျမန္မာဝတ္စုံမရွိဘူးဆိုကြယ္.."

"အယ္ ဘယ္လိုၾကားတာလည္း..."

"သမီး မာလာနဲ႔ေျပာေနတာၾကားတာပါ..."

"အရမ္းပဲအလိုက္သိတာပဲ အာ့ေတြေၾကာင့္ခ်စ္ေနရတာ ကြၽန္မခ်စ္သူေလးကို..."ပန္း မူ႔ေဘးနားေလးမွာဝင္ထိုင္ၿပီး မူ႔ ကိုလက္ကေလးသိုင္းယွက္ကာဖက္မယ္႐ြယ္လိုက္ေတာ့...

"လူေတြေရွ႕မွာေနာ္..အကဲမပိုနဲ႔..အဲ့လက္ႀကီးက..ဖယ္.."မူ႔ကိုဖက္မဲ့ပန္းလက္ကို႐ိုက္ခ်လိုက္သည္...

"ဟြန႔္...စိတ္ဆိုးသြားၿပီ.."

"စိတ္ဆိုးလည္း..အိမ္ေရာက္မွဆိုး...အိမ္ေရာက္ရင္ေခ်ာ့မယ္..."

"အာ့ဆိုရင္ေတာ့ အတိုးနဲ႔ေခ်ာ့ရမယ္ေနာ္..ဒါပဲ..."
မူ ပန္း အား မ်က္ေစာင္းေလးတစ္ခ်က္ျပစ္ထိုးလိုက္ေလသည္...

"ရၿပီေဒၚေလး..."

"ဟုတ္ၿပီ.."မူ ပန္း အားလက္ညႇိဳးထိုးလွ်က္ "သူ႔အတိုင္းေလးယူလိုက္ပါအုံး..."

"ဟုတ္ကဲ့..""လာ ညီမေလး ဒီဘက္လာခဲ့..."

"အြန္း.."ပန္း မူ႔ နားေလးမွထသြားေလသည္...
မူကေတာ့ ပန္းအားမ်က္စိေဒါက္ေထာက္ကာလိုက္ၾကည့္ေနေလသည္...