FORCES(ASKIDA)

16. Bölüm ∞

Y/N: Merhaba, nasılsınız bakalım? Ben çok iyiyim. İlk olarak @deniz18 'e çok teşekkür ederim mesajla bana hatamı söylediği için. Daha dikkat etmeye çalışacağım. Sonra @cilginyazar1990 'a bölümü ithaf ediyorum. @xxxGizemxxx'a da teşekkür etmessem içimde kalırdı.  Her bölüm üşenmeden yorumlayıp votelediğin için çok teşekkürler.  Ve göremesem de okuyan diğer değerli okuyuculara teşekkür ederim. İyi ki varsınız.Multimedia Daniel.

  Andyler'in gitmesinin üzerinden 2 hafta geçmişti.  Bu sırada James'le çok iyi anlaşmaya başlamıştık. Onlardan hiç bir haber yoktu.Ben kesinlikle haklı olduğumu düşünüyordum.Pişman mıydım ? Sanırım hayır. Beni orada bırakırlarken başıma gelecekleri iyi biliyorlardı. Eğer kaçmasaydım büyük ihtimalle  ölmüştüm. Bugün James ile annemi görmeye gidecektik. Bayadır görmüyordum ve deli gibi özlemiştim.

"Hazır mısın bebeğim?"

"Geliyorum James.Sen arabayı çalıştır."

Arabaya bindikten sonra radyoyu açmaya yeltenmiştim ki bir el beni durdurdu.

"Yorgunum bebeğim sessiz bir yolculuk geçirmek istiyorum."

" Peki..."

Sessiz geçen yolculuk ardından büyükannemin evine gelmiştik.  James'e sen bekle bakışları atarken bir yandan da cesaretimi toplamaya çalışıyordum. Mağlum büyükannemi hala affedememiştim ama bu onu özlediğim gerçeğini değiştirmiyordu. Elim zile giderken bir yandan da Beatrice'in gitmiş olması için dua ediyordum.

"Kim o ?"

"Benim büyükanne Alanis."

Kapının hızla açılıp üzerime bir çift sarkık ve buruşmuş kolun dolanması bir oldu.

"Seni çok özledim prensesim."

Hadi ama! Prenses mi? Sende mi büyükanne ?

" Nasılsın ? "

Ev gittiğimden beri hala aynıydı.  Sadece oha !

" Büyükanne o Madonna'nın posteri mi ? "

" Evet kendisi idolüm olur."

" Kaç yaşındasın sen ? 16 mı ? Azcık yaşının insanı ol. "

Bazen kendimden  bu kadar boş boğaz  olduğum için nefret ediyorum.

" Merak etme kırılmadım.Sende kendi çapında haklısın. Ama yalnızlık bir zaman sonra delirtiyor. "

" Öyle demek istemedim.  "

"Biliyorum canım.  "

"Bu arada annem nerede ? "

" Gitti Alanis."

" Ah, tabi. İşe gitmiştir. "

" İşe gitmedi. "

" Bugün pazar da değil neden kiliseye gitti ki ? "

" Alanis."

" Efendim büyükanne ? "

" Annen Floria'ya döndü. "

" N-Neden ? "

" Babanla sanırım barıştılar. "

   Göz yaşlarım benden bağımsız akarken hızla kendimi dışarı attım.  Nefessiz kalana kadar koştum ta ki geçen geldiğim deniz kenarına gelene kadar.

  Nasıl yapardı bunu ? O adam yüzünden benim, bizim hayatımız mahvolmuştu. Ben onun yaptığı şeyler yüzünden güvenme hissimi kaybettim. Ben onun yüzünden her  gün öldüm. Annem ne kadar bencil ve gurursuzdu böyle? Nasıl aldatılmayı kendine yedirebilmişti?