"УСАНД ОРЖ БАЙХАД ХҮРТЭЛ ҮҮ??"
"Тийм гэвэл яах уу?"
Түүний хөөрхөн урууланд бага зэрэг инээмсэглэл тодорч байна. Хэн ч хараад сандрахаар..
"ЮУУУ??? ЧИ ГАЖ ДОНТОН ЮМ УУ??"
"За би тийм зүйлсийг чинь хардаггүй ээ, бас би гаж донтон биш"
Түүний хацар улайчихлаа.. Сандрахаараа их хөөрхөн юм.
"Тэгээд чи намайг хэзээ хардаг юм?"
"Санаа зоволтгүй ээ. Би чамайг инээж эсвэл уйлж байхад чинь хардаг. Уйлах үед чинь дэргэд чинь байж, аргадахыг хүсдэг ч..... чи мэднэ, намайг үхчихсэн гэдгийг..."
Тэр мандаж буй нарны зүг харлаа.
Нарны туяанд түүний царай ямар үзэсгэлэнтэй харагдана вэ? Ямар хүн нь түүнийг алж зүрхэлэв ээ? Тэр хүний гар ядаж салгалсан болов уу?
"Намайг өрөвдөх хэрэггүй ээ Ари, би өөрийгөө улам арчаагүйгээр мэдрээд байна"
Тэр бодлыг минь уншчихлаа.
Бид улам дотноссоор л байна.
