Би амьсгаадаж байна. Нүд минь харанхуйлж, уруул минь чичирж байна.
Яагаад түүний нулимс миний зүрхийг өвтгөж байгааг ойлгохгүй юм.
Тэр намайг яагаачгүй шүү дээ.
Магадгүй би зүгээр л түүний үхлийн талаар хэтэрхий анхааралтай сонссон байх.
Гэхдээ түүнийг инээж эсвэл уйлах үед миний зүрх галзуу хурдтай цохилдог.
Үнэнийг л хэлье, тэр яг л сахиусан тэнгэр шиг гайхалтай нэгэн.
Бурхан та, надад үхсэн сахиусан тэнгэрийг бэлэглэсэн юм уу?
Гэнэт надад нэгэн аймшигт таамаг төрсөөр нулимс минь урслаа.
"Тэ-Тэхён... Тэгээд л чи...."
Тэр санаа алдан толгой дохилоо.
"Тийм ээ. Тэгээд л би амиа хорлосон.... яг 5 цагт"
