Chapter 10

41 4 0
                                    

Chapter 10

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Chapter 10

Nabalitaan kong talagang umalis na nga si Felix sa isla. I'm somehow relieved when I heard that from Yves. Finally! He won't be able to annoy me anymore!

I thought, I'd really have to leave this place again just because he's also here..

The sun is busy setting down when I saw Yves' grandmother that is walking towards my direction. Kauuwi ko lang galing sa mercado. I was almost lost! Hindi ko lang alam kung nasaan na sina Yves. At wala naman akong pakialam.

“Hija..”

I smiled awkwardly when she sat down beside me. Tabi kaming nakaupo sa wooden chair sa labas, nanonood sa paglubog ng araw.

To be honest, nahihiya rin ako sa kanila. Yeah, somehow. Kahit naman naiinis ako kay Yves, nahihiya pa rin ako dahil sa kanila ako nag-s-stay ngayon. Maybe they are now thinking that I'm taking advantage of their kindness or kahit ng Lola lang ni Yves!

I'm doubting Yves' kindness for me!

“Gusto ko sanang magtanong sa ‘yo, hija. Kung hindi mo mamasamain,” sabi ng matanda sa akin. I don't know why I became slightly nervous.  “Ngayon lang kasi kita nakita rito. Saan ka nanggaling? May mga magulang ka pa ba?”

Sandali akong natahimik. I don't know if I should tell her the truth or not. She might judge me if she knows that I'm an illegitimate child of Alesso Rivera that is very popular here in the whole island. But there's also no point if I lie to her.

“I'm from Manila po. I'm just staying here for vacation. At anak po ako nina.. Alesso at Minerva Rivera..”

I waited for her violent reaction but she doesn't have any. Nagulat ako nang ngumiti siya. She looks so old but young at the same time because of the smile that she is showing me right now.

“Kilala ko si Alesso Rivera. Napakabuti niyang tao! Noong nagkasakit ako'y siya pa mismo ang naghatid sa amin sa ospital sa kabilang isla kahit gabing-gabi na!” she told me while still smiling. Napangiti rin ako. “Napakabait niya at marami rin siyang naitulong sa mga taga-Grittonia kaya hindi ko alam kung bakit halos lahat ng tao rito ay ayaw sa kanila pati sa anak niya.. na ikaw pala, hija.”

“Ako rin po. Hindi ko alam ang reason ng locals dito kung bakit ayaw nila sa akin bilang anak sa labas ni Dad.” I smiled bitterly.

Umiwas ako ng tingin saka tumingala. Tuluyan nang lumubog ang araw. It's now dark but I can still see Yves that is now walking closer to us.

“Wala namang problema sa iyo, hija. Sadyang may mga tao lang talagang mapanghusga, hindi ba apo ko? Nandito ka na pala!” Narinig kong tumawa sa tabi ko si Lola.

Yves is just looking at me and later on, he realized that he should kiss her grandmother's hand instead of staring. I want to laugh but I suddenly remembered what happened earlier.

Gone with the WindTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon