“What do you mean he’s missing?” kulang na lang ay sampalin ni Melody ng paulit-ulit ang kaharap na opisyal sa military. Kundi lang dahil kay Luigi na hawak-hawak siya sa beywang.
Tatlong araw na mula ng huli niyang nakita si Mateo. He even left a note promising he’ll come back later that day.
Ngunit lumipas ang isa pang araw ngunit walang Mateo na sumulpot sa plantasyon.
Labis ang kabang naramdaman niya. She didn’t realize how dangerous the mission was until Luigi confessed to her. Isang human-trafficking syndicate ang kinalaban nito. Halos anim na buwan itong matiyagang kumalap ng impormasyon.
Mauricio Giugliano ang lider ng grupo sa Italya. Mayroon itong mga kasosyong Hapon, Indiano, Australian at Filipino. Karaniwan sa mga biktima ng prostitusyon at illegal na carrier ng droga ay mga taga Asia, Honduras, Afghanistan, Congo, China, Mexico. Karamihan ay mahihirap na bansa, salat sa edukasyon at mga pangunahing pangangailangan. Animo mga produktong ini-smuggle ang mga batang nasa edad sampu pataas.
Most of the girls were kept in red houses.
The exemptional ones were trained to be mistresses of rich and influential people concentrated in Europe. Their task would be to gain vital information from politicians and businessmen using their body. If a certain sex slave has known enough, she will be eliminated. Because they don’t have trace and family background, they are disposed that easily.
Si Mauricio Giugliano ay isa sa mga makapangyarihang tao sa Europa. His name speaks of international businesses. From hotels to real estate companies, name it and he has it. He is also known on illegal activities and black market mogul. He is untouchable.
She found out that Luigi’s first love was one of their victims. Her name’s Roxanne. Ibinenta ito ng sariling tiyahin kay Giugliano and eventually became one of his mistresses.
Nangako si Mateo na sasagipin nito ang babaeng matagal ng hinahanap ni Luigi.
“We are trying our best to locate Captain Fernandez. We have traces…”
“If you need to turn this whole place upside down, do it,” natatakot siyang isipin na bawat minuto ay maaaring pinahihirapan ng mga iyon ang mahal niya.
“We are doing our best,” sabi pa rin, professional pa rin ito sa kabila ng mahigit isang oras niyang pagtatatalak duon.
“I need him alive, do you understand?” wala na siyang pakialam kung anong hitsura niya sa labis na pag-iyak. “If he doesn’t come back to me in one piece and breathing, you’ll be the one responsible for our child” hinawakan niya ang tiyan. Kailangan niyang ipressure ang mga ito na bilisan ang ginagawang paghahanap kay Mateo. “… and his children back in the Philippines.”
Tila namutla naman ito. May mga butil ng pawis sa nakakalbo nitong buhok.
Bago pa siya umatungal ng iyak, marahan na siyang hinila ni Luigi.
Binigyan siya nito ng maiinom upang kumalma.
“Akala ko hihimatayin ka na kanina sa kakaatungal mo,” kantyaw ni Sugar. Nagulat siya nang makita ito. Hindi niya akalain na mabilis itong makakalipad patungong Verona.
Animo batang nagsusumbong na sinugod niya ito ng yakap. Hinagod nito ang likod niya.
Nang kumalma ay ipinakilala niya it okay Luigi. Agad namang nagkapalagayan ng loob ang dalawa. One of the boys’ kasi itong si Sugar. Sila lamang si Olivia ang kaibigan nitong babae.
“Uhm,” duon lang niya napansin na may kasama itong lalaking mukhang Abu Sayyaf. He was covered with mustache and beard. Mukha itong higante, malamang ay lampas anim na talampakan ang taas nito. Natutop niya ang bibig. Nakilala kasi niya ito. Ang hermitanyong may alaga sa malaking aso na muntik ng masagasaan ng kambal. Ito ang lalaking nakabanggan ni Sugar sa presinto.
