GÖÇMEN KUŞU

Tanıtım

9 yıldır beraberdik,iki hafta önce kaybettim . . .
İlk ayrılığımız geçen yıl bir sonbahar sabahıydı . İlk defa ayrılmıştık ayrılığın ikinci günü akşamında uzun bir mesajla atmıştı bu şarkıyı bana " S*kerim ayrılığını üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi ? demişti .

O gece saatlerce ağlamıştım bu şarkıyı dinleyip mesajı  okuyarak .

İki hafta önce maçı vardı , okul çıkışında beni durağa bıraktı . Hava yağmurluydu ayrılık vakti geldiğinde ben onun beresini ve dokunmaya kıyamadığım saçlarını düzeltip soğuktan kızaran ellerini minik montumum cebine soktum ." Ellerin ne kadar da sıcak dedi . Gülümsedim ve nihayetinde otobüs geldi .

Binerken Hoşçakal sevdiğim ,dedi .

Oysa hiç huyu değildi . Nerden bilebilirdim ki onu son görüşüm olduğunu , sabahın 5'inde kardeşi aradı . Kaza yapmışlar . . . Yoğun bakıma alınmış geceden ameliyata girmiş saçlarını çok severdim , saçlarını kesmişler . . .

Ayrılırken elimi tutan elleri şimdi buz kesmişti sabahına kaybettim ben onu. Geceden beri zihnimde kalanlarsa hiç susmayan çığlıklar...

Toprağını avuçladım çok soğuktu iyi de benim Girayım soğuğu sevmez ki .

O ilkbahar adamıdır bu mevsimde üşür şimdi . Özür dilerim sevgilim ellerini ısıtamadım . Tutamadım seni .

Giderken hep görüşürüz derdin sen , son gidişinde hoşcakal dedin .
Söylesene sevdiğim sen yokken ben nasıl hoşça kalayım . Sen demiştin Girayım üç günlük dünya iki günü ayrı geçirdik yetmez mi diye , 21 gün oldu Giray yetmez mi ? Senle dolu hayallerime yazık değil mi ? Sen inandırmadın mı beni masallara , rivayetlere ? Her şey bir rivayetle masalla başlamadı mı ? Kalk Giray artık yetmedi mi ?

hangi masal kitabının , rivayetinin sonu kötü bitmiş ? Hani iyiler hep kazanır,aşıklar sonsuza dek mutlu yaşardı ? 21 gün oldu Giray yetmez mi?

Sen gittin ben de, kendi mi iklimsiz bir kentin limanında buldum. Gözyaşlarımda boğuluyordum. Canım yanıyor...

Soğuk karanlık geceler de o çok korktuğum sensizlik ile kalakaldım . 

Sen beni inandırdın kırık dökük imkansız masala sığınıyorum . Umay'ın kanatsız kaldı Giray...

Güven tuğlalarıyla kurduğumuz dünyamızı içten yıktın . Hani beni bırakıp asla gitymezdin , ben o tuğlaların altında eziliyorum Giray . Tek çare o tuğlaları kaldırıp fırlatmak ama ben sensiz yapamıyorum , gel artık ne olur kanatlarım kırıldı ve canım çok yanıyor...

Bazen yüzümüzde buruk bir tebesümle bile bile ilerleriz . O yolda işte bu da o yollardan biri olacak galiba çok heyecanlıyım yazdıklarımı paylaşacağım için umarım seversiniz ...