Conan's Diary
10 Aralık
Sevgili aptal günlük,
Son birkaç gündür kendimde değildim. Hala tam olarak toparlandığım söylenemez ama en azından olanlar artık kafamı tüm gün meşgul etmiyor. Okula gitmeyi de bıraktım. Geri dönmek çok zor geliyor. Hatta şu anda yataktan kalkmak bile çok zor geliyor. Jess ve Eliot'tan gelen onlarca cevapsız aramaya dönmek dahi zor geliyor. Ailemin sorularına cevap vermek de...
Ama öğleden sonra okula gideceğim. En kısa zamanda bir adım atmazsam bu döngüde kaybolabilirim yoksa. Kaybolmak istiyorum aslında. Ölmek istemiyorum yaşamayı istemediğim kadar. Tek istediğim şey kaybolmak. Hiç var olmamış olmak. Kahretsin günlük, çok abartıyorum değil mi?
O benim ilk aşkımdı günlük. İlk arkadaşımdı hatta. Beni bu hale getirebileceğini en son düşündüğüm kişiydi. Ve ben şimdi yatağımın üstünde aptal bi günlüğe aptalca düşüncelerimi yazıyorum sanki bu çok yardım ediyormuş gibi.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Aynı günün akşamında geri döndüm aptal günlük. Okula gitmek sanırım iyi geldi. Onları görmek ise tam tersiydi. Sınıfa girdikten sonra Jess hemen yanıma geldi. Nasıl olduğumu ve neden telefonumu açmadığımı sordu. Olanları anlatmak istiyordum ama tekrar o anın kafamın içinde canlanması katlanılmazdı.
Jess bana Heather ve Noah'ın ilişkisinin olduğunun tüm okulda duyulduğunu anlattı. Daha da katlanılmaz bi hal almıştı. İçimdeki gitme isteği de canlanmıştı.
İlk ders kafamı dağıtmak için işe yaramıştı. Olanlar üzerine düşünmedikçe daha iyi hissediyordum. Ama bu uzun sürmedi. İkinci ders için Eliot ve Heather'la ortak olan sınıfa gitmem gerekiyordu. Ne kadar istemesem de diğer sınıfa gittim. Erken geldiğim için boştu. Kafamı sıraya koyup geçeceği hakkında kendimi ikna etmeye çalıştım. O sırada sınıfa biri girdi. Kim olduğuna bakmadım. Üzerinde okul takımının ceketi olduğunu gördüm sadece. Sonra konuştu.
"Hey ,Conan gelmişsin. Hasta falan mıydın ? Uzun zamandır seni gormuyordum."
Bu ses aynı Heather'ın sesi diye düşünüp kafamı kaldırmamla onu karşımda görmem bir oldu. Kazağındaki küçük broşu gördüm.Noah'ın ceketiydi üzerindeki. Bana o gece verdiği ceket.
"Conan?" diye tekrarladı Heather.
"Küçük bi soğuk algınlığı." diye cevap verdim.
"Üzerindeki Noah'ın mı?" diye sordum arkasından. Bir şey söylemek istemiyordum fakat engel olamadım.
"Şey, evet. Nerden anladın ki?"
"Broş" diye cevap verdim.
"Doğru ya anlatmıştı. Çocukken doğum gününde sen almışsın."
Kusmak istiyordum. Bağırmak istiyordum. Bitsin istiyordum. Kaybolmak istiyordum. Ama tek yapabildiğim sınıftan lavaboya gidebilmekti. O derse girmedim. En son istediğim şey Heather'ı yine o ceketin içinde görüp o gece nasıl aptalca aynı ceketi giyip mutlu olduğumu düşünmekti. Ders bitesiye kadar eski giyinme odalarında bekledim. En azından burda yalnız olabiliyordum. Kendimi iyi hissedince de son derse girip eve dönmeye karar verdim.Diğer sınıfa yürürken Noah ile koridorda karşılaştık. El salladı.
"Conan !"
"Efendim ?"
"Nerdeydin günlerdir ? Seni aradık, hatta evinize bile geldim ama seni bulamadım." dedi endişeli bir ifadeyle.
"Hastaydım." diye cevap verdim
"Neden bana böyle davrandığını bilmek istiyorum Conan. Çok soğuksun ve iyi olmadığın yüzünden bile belli."
Bir anda içimin ona karşı olan sinirimle dolduğunu tekrar hissettim.
"Çünkü asla onun gibi olamayacağım." deyip gittim.
You gave her your sweater, it's just polyester
But you like her better
Wish I were Heather
Watch as she stands with her, holding your hand
Put your arm 'round her shoulder, now I'm getting colder
But how could I hate her? She's such an angel
But then again, kinda wish she were dead
Heather's Diary
10 Aralık
Bu gün genel olarak güzeldi diyebilirim. Hatta şimdi Noah'ın yanından geliyorum. Her şey harikaydı. Teyzesinin pizzacısının arka bahçesindeydik. Oraya insanlar gelmediği için yalnızdık. Kendi tarifi olan bi pizzayı denedik. küçükken teyzesiyle burda çalışıp menüye bir şeyler eklettiğini anlattı. Sonra da ben çocuknen anneme gizli doğum günü pastası hazırlama felaketimi anlattım. Onunla konuşmak o kadar rahatlatıcı ki. Ve ayrılmadan önce beni sevdiğini söyledi. O gün yağmurum altında benden hoşlandığını söylemişti ama ilk kez sevdiğini söyledi. İnanabiliyor musun günlük? Ben de aynısını söyledim . Gerçekten onda farklı bir şey hissediyorum sanırım. Bunu anlamak için çok erken olabilir belki ama o farklı geliyor günlük. Bazen hala hiç umudum olmayan bu kasabada onu bulabildiğime inanamıyorum.
Bu arada bu gün sana geçende bahsettiğim konu hakkında cevaplarımı aldım. Conan ve Noah arasında önceden bir şey olmamış. Ama çoğu insan her zaman aralarında bir elektrik olduğunu söyledi. Noah da aynı konu hakkında endişeleniyordu. Bu gün Conan'la konuşmuş. Noah tam olarak ne dediğini bana söylemedi. Ama ondan hoşlandığını belli edecek birvşeymiş söylediği. Bu beni üzüyor ve hatta hakkında hiç bir şey yapamamak bencil hissettiriyor biraz. Bu gün onunla konuştum. Üzerimde Noah'ın ceketi vardı. Hemen anladı. Bu içime bir vicdan azabı daha soktu. O derse de gelmedi sonra. Ne yapabileceğimi bilmiyorum . Conan bazen ölmemi istermiş gibi bakıyor günlük ama sanırım Noah'ın yanında olmak ve Conan'ın üstüne gelmemek dışında da yapabileceğim bir şey yok.
