SLS #1: No Boyfriend Since Break ✔️

Chapter 12

Chapter 12

Good morning, Lady."

Umangat ang tingin ko sa may pintuan at nakita ko ro'n si Zyair na may bitbit na tatlong rosas. Tumaas ang sulok ng labi ko nang inilapag niya ang mga bulaklak sa table ko. Umupo siya sa harap ko na may malaking ngiti na nakakurba sa kaniyang labi.

"Rosas para sa magandang dilag."

"Thank you."

"It's my duties to make you happy, Lady."

"Stop being formal here, Zyair." I groaned that made him laugh.

"What are you doing here by the way?"

"To visit you." He grinned. "Well as I've said I will court you wether you like it or not."

Napangiwi ako sa huli niyang sinabi. Wow! Ano 'to pilitan? Pero paano ko siya itutulak papalayo kung iyong gusto niya ang masusunod. What about my decision?

"As I've told you too, Zyair It's not my obligation to return your feelings. I don't need to reciprocate my—"

"But you have no choice."

"Of course I have a choice. May choice akong tanggihan ang alok mo bilang boyfriend ko. Hawak ko ang desisiyon at nararamdaman ko, Zyair." Pinaningkitan ko siya ng mata at kalaunan ay mapait akong ngumiti. "But don't worry I won't reject you now."

"There is a possibility that you will reject me?" he asked for an assurance.

"I don't know." Nagkibit balikat ako. "Hindi natin alam ang takbo ng tadhana at depende rin sa diskarte mo. It's either I reject you or I will accept you."

"Okay," he just simply replied.

Tumango na lang rin ako sa sinabi niya. Wala naman din akong masabi sa kaniya. About naman sa coffee shop ko ay maayos naman ang pagkagawa niya. Malapit na matapos iyong coffee shop at malapit na rin ako magbukas ulit ng bagong bahay sa maraming tao. If my 5th branch Blend and Sweetness Cafe opened there's a lot of opportunities to people. They will apply as my staff and they will hire as soon as possible. But they need to be responsible to their jobs.

"Wala ka bang gagawin?" tanong ko sa kaniya at inilapag iyong folder sa ibabaw ng desk.

Tumingin naman siya sa akin sabay iling. "Wala naman bakit?"

"I'm busy and I can't concentrate to my works when you were here. You keep distracting me, Zyair."

"Pinapaalis mo ba ako, Alora?" tanong nito sa akin.

A simple smile flashed on my lips. "No. I'm just saying that I'm busy."

"Sige aalis na ako. Babalik na lang ako kapag hindi ka na busy or handa ka nang kausapin at makita ako. I'm just one call away." Tumayo na ito at walang lingon-lingon na naglakad paalis ng aking opisina.

Huminga ako ng malalim at sumandal sa swivel chair. Napakamot ako ng ulo habang nakakunot ang noo. Naiinis ako sa sarili ko dahil nakokonsensiya ako sa aking ginagawa kay Zyair. 

Ito naman ang gusto ko pero bakit parang nalulungkot ako sa ginawa kong pagtaboy sa kaniya. Hindi naman talaga ako busy eh. Pero iyon lang talaga ang dapat kong gawin. Itulak siya papalayo sa akin para iligtas ang sarili sa sobrang sakit.

I let out sharp breath. "Umayos ka, Alora. Iyon ang gusto mo kaya huwag kang—"

Napatigil ako sa pagsasalita nang biglang bumukas ng pintuan ng opisina ko at niluwa ro'n si Patricia na may kasamang isang babae, Tina?