ဂျီမင်မရှိတော့ 4J အခန်းဟာ ခြောက်ကပ်နေခဲ့တယ်။
ဟိုဆော့:ရား ငါဂျီမင်ကို သတိရလိုက်တာ။
ဆော့ဂျင်:အေးလေ။ ဒီအချိန်လောက်ဆို ဂျီမင်လဲ အမမိုင်ကို မေ့ဖြစ်လောက်ပါပြီ။ ဂျောင်ကု မင်းကတော့ ဆွန်းမီနဲ့ ပျော်နေတာဆိုတော့ ဂျီမင်တောင် သတိမရဝူးမလား။
ဂျောင်ကု:ရား မင်းတို့တွေ ပြောနိုင်တယ်နော်။ ငါ ဂျီမင်ကို အမြဲ သတိရနေခဲ့တာပါ။ အရင်လိုမျိုး ငါ အမှားလုပ်နေရင် ပြင်ပေးတတ်တဲ့ ဂျီမင်လို သူငယ်ချင်းကို ငါဘယ်လိုမေ့နိုင်မှာလဲ။ ရား နေ့တိုင်း နှင်းတွေကျနေတာ ရေပူစမ်းလေး ထွက်လိုက်ရရင်တော် မိုက်မှာပဲ။ အာ ငါသိပြီ။
ဟိုဆော့:ဘာလဲ ဘာ...ဘာသိတာလဲ။
ဂျောင်ကုဟာ စပ်ဖြီးဖြီး ရယ်ရင်းသာ နေတော့သည်။ ကျောင်းရောက်တော့ ဂျောင်ကုဟာ ကျောင်းက လော်စပီကာနဲ့ 4J အခန်းကို လာခဲ့ဖို့ ပြောတာပေါ့။ ဆွန်းမီလဲ ဒါနဲ့ပဲ သွားလိုက်ပါတယ်။
ဆွန်းမီ:ရား ဂျွန်ဂျောင်ကု ဘာလဲ။
ဂျောင်ကု:အော် မင်းရောက်ပြီကိုး။ လာ...လိုက်ခဲ့။
ဂျောင်ကုဟာ ဆွန်းမီလက်ကို ဆွဲကာ ကားထဲ ဝင်ခိူင်းလိုက်တာပေါ့။
ဆွန်းမီ:ရား ဘယ်လဲ။ ငါ ဒီနေ့ ကျောင်းတက်ရအူံးမယ်။
ဂျောင်ကု:နင်စကား တော်တော်များတာပဲ။ တက်မှာဖြင့်မတက်ဘူး။
ဆွန်းမီ:ရား...
ဆွန်းမီကို ကားထဲအတင်း ဝင်ထိုင်းခိုင်းလိုက်ပြီး ရှင်းဟွှာ ပိုင်တဲ့ ရှော့ပင်းမောလ်ကြီးကို သွားလိုက်တာပေါ့။
ဆွန်းမီ:ရား ဘာတွေ ဝယ်အုံးမလို့လဲ။ တော်ပြီ နင်ဝတ်ခိုင်းတာတွေ မဝတ်ချင်ဝူး။ တော်ပြီဟာ။
ဂျောင်ကု:ကြည့် စကားများပြန်ပြီ။ ထွက်မှာသာ ထွက်ခဲ့။ လာ..လာပါဆို။
ဒီတခေါက်လဲ ဆွန်းမီကို အတင်းဆွဲခေါ်သွားပြန်တာပေါ့။ အဲ့မှာတော့ အိမ်တော်ထိန်းကြိးနဲ့ သူရဲ့ ကိုယ်ရံတော်တွေ ရှိနေခဲ့တယ်။
ဂျောင်ကု:ဘာလဲ ငါမင်းတို့ကို ဒီနေ့ ရှော့ပင်းမောလ်ကို လူတွေ မဝင်ခိုင်းဖို့ မှာထားတယ် မဟုတ်ဘူးလား။
YOU ARE READING
That Girl In Boys Over Flowers
Fanfictionခေါက်ဆွဲလိုက်ပို့တဲ့ ကောင်မလေးဟာ တနေ့တော့ လူချမ်းသာတွေချည်း တက်တဲ့ ရှင်းဟွှာကျောင်းက ဥက္ခဋ္ဌကြီးအား အန္တရာယ်များကနေ ကယ်တင်ခဲ့ပြီးနောက် ဥက္ခဠကြီးဟာ ထိုကောင်မလေး စိတ်ဓာတ်အား သဘောကျ၍ ရှင်းဟွှာကျောင်းအား အခမဲ့ တက်ရောက်ခွင့် ပေးလိုက်ပြီး ကျောင်း၌ အရမ်းသြ...