ABYSS - I

244 90 16
                                    

-" ජිමින්... මේ දොර අරින්න.. ජිමින් අපිව බය කරන්න එපා.."

මම දිගටම කෑගැහුවා.. ඒ එක්ක අනිත් අයත් දුවන් ආවේ මගේ කෑගැහිල්ල ඇහිලා..

-" ජිමිනී හ්‍යුන්ග්... දොර අරින්න.."

කුකී කෑගහන්න ගත්තේ කඳුලු පුරවගෙන.. කාටත් වඩා එයාට දුකයි මේ දේවල් නිසා.. එයා තාමත් වයසෙන් වැඩිලා උනත් අපි එක්ක ඉන්නේ තාමත් අවුරුදු දාහතරේ කොල්ලා විදියට..

ජූන් , යුන්ගි, හොබී, ටේ මේ හැමෝම දොරට ගගහා කෑගැහුවා.. ඒ එක්කම කුකී ආපහු දිව්වේ හරියට මොනාහරි මතක් උනා වගේ..

මට හරි බයයි..!

මට බයයි ජිමින් මම වගේ මෝඩ වැඩක් කරගනී කියලා.. මුල් කාලේ ආව හේට් කමෙන්ට්ස්, ආමිලාගෙම එක එක හේට් කමෙන්ට්ස් නිසා මම සෑහෙන මානසිකව වැටුනා.. මට මුකුත්ම බෑ කියලා හිතුනා.. ඒත් මම ඉවසුවා.. අවුරුදු ගානක්.. හිනා වෙලා හිටියත් මම ඉන්නේ ලොකු ප්‍රෙශර් එකක.. අන්තිමට දරාගන්න බැරි තැන මම කලේ සූසයිඩ් කරගන්න හැදුව එක.. ඒත් එදා මගේ වාසනාවට මම ඒ මෝඩ වැඩේ කරගත්තේ නෑ.. ඒක වාසනාවට වඩා මට අනිත් අය ගැන තිබුන බැඳීම වෙන්න ඇති.. අපි එක පවුලක්.. මම ඒ අයගේ අත් අල්ලන් අපි මේ නැග්ග කන්ද මුදුනටම යන්න ඕනේ.. තව ටිකයි.. මම දන්නවා මේ හිටියා වගේම හිනාව අස්සෙන් මගේ දුක හන්ඟන් මට හිනාවෙන්න පුලුවන් වෙයි.

සමහරවිට ඒක මගේ වාසනාව..

ඒත් මේ වෙලෙ වාසනාව කියන දේ තමයි අපිට නැත්තෙත්..

-" කතා කලාට වැඩක් නෑ හ්‍යුන්ග්.. එහාට වෙන්න.."

කුකී එහෙම කියන ගමන් ආයෙම ආවේ ඩම්බල් එකක් අරගෙන..අපි හැමෝම පස්සට වෙද්දි කුකී පුලුවන් තරම් හයියෙන් දොර ලඟට ඇවිල්ලා පාරක් ගැහුවා.. එක පාරෙන්ම ලොක් එක ගැලවිලා වැටෙද්දි හැමෝම එක පිම්මට දිව්වේ ජිමින් ලඟට.. අපි යද්දි කාමරේ තිබුන ග්ලාස් ජග් එකක් බිඳිලා තිබුනා වගේම ජිමින් මුල්ලකට වෙලා අඬන ගමන් හිටියේ.. ඒ වගේම එයාගෙ අතෙන් බ්ලීඩ් වෙනවා..

-" හොබී ෆස්ට් ඒඩ් එක ගන්න.."

මම ජිමින් ලඟට ගිහින් කියද්දි හොබී ඉක්මනින් නැගිටලා ගිහින් ලොකර් එකක තිබුන ෆස්ට් ඒඩ් එක අරගෙන ආවා..

SON OF THE MOON || Jin Centric ✔️Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang