SEVGİ

17.Bölüm

Uyandığımda hinatayı yanımda göremedim. Kokusu hala buram buram kokuyor. Demekki yeni kalktı, yada onun kokusu yatağı sardı... Başını koyduğu yastığı alıp başımı ona bastırdım. Mis gibi hinata kokuyor... Yastığı bırakıp aşşağıya indim. Donatılmış bir masa ve masaya kaşık ve çatal koyan hinata... Asıl dikkatimi çeken, donatılmış masa değil, masayı hazırlayan, her yürüdüğüm yolda kendisiyle karşılaştığım hinata dan başkası değil.
"Bukadar yorulmana ne gerek vardı prenses"
Yanına yaklaştığımda gözlerindeki mutluluğu daha net gördüm. Yuvasına kavuşan, minik bir kuş gibi.
"Erkeğin kalbine giden yol midesinden geçer derler"
Ellerini, ellerimde kenetleyip direk gözlerine odaklandım. Utanması onu daha da tatlı yapıyor her seferinde. Birde buna şaşkınmış gibi bir yüz ifadesi eklenince, şirinliği bebeklere taş çıkartıyor.
"Benim kalbime giden yol, sevdiğim kızdan, hinatamdan, senden geçiyor prenses"
Yüzünün kızarıklığı iyice belirginleşti ve başını öne eğdi. Kollarımı beline sarıp dudaklarımı boynuna bastırdım. Bir süre sonra utancını yenip kollarını boynuma sardı. Gözleri gülücükler atıyor adeta. Tenine değmek bile benim için en büyük mutluluk oluveriyor.
"Tilkiciğin karnı acıkmıştır. Hadi yiyelim"

***
Sakuraya ilan-ı aşk nezaman edeceğim. Onu başka birinin elini tutarken görmektem korkuyorum ama onun beni sevmemesi ihtimali her seferinde geri adım attırıyor bana. Ben... Uchiha sasuke... Her şeyi soğuk kanlılıkla halleden ben, bu konuda neden bukadar çekiniyorum... Abim, oda benim gibi. Katara-san'a açılamıyor. Ona her seferinde cesaret vermeye çalışıyorum ama kendime veremiyorum. Gerçi cesaret vermek sayılmaz... Abimle uğraşmak hep hoşuma gitmiştir. Gaza getirmeye çalışıyorum. Belki çoktan açıldı ona ama bana söylemiyor olabilir. İtachi bu beklerim herşeyi.
"Sasuke, ne yapıyorsun burda"
Sakura'nın sesi kulaklarıma dolunca ona döndüm. Yüzünün kızardığını fark edince nedeninin ona gülümsememden olduğunu anladım. Halbuki gülümsediğimin farkında değilim.
"Düşünmeyi seviyorum ve her düşünmek istediğimde buraya geliyorum"
Önce bana şaşkın şaşkın baktı. Sonra karşımdaki dereye. Etrafımız yeşilliklerle dolu biryer.
"Neden burası? Y-yani bir sebebi vardır elbet"
Akademiye yazılmaya giderken seni ilk kez burada gördüm de ondan... Demek istedim ama... Şimdi olmaz. Sakura sasukeyi seviyor diyenleri duydum ama kendim buna emin olmadan inanamam.
"Belki birgün... Öğrenirsin"
***
Sasuke... Acaba neden ilk kez birbirimizi gördüğümüz yeri tercih etti ki. Öğreneceğim şey bu olabilirmi... Öyle olsa söylemezmiydi ki. Hem o sasuke... İstediğini... Söylemek istediğini söyleyen biri...
"Peki sen neden buraya geldin sakura"
Senin yanımda olmani istediğim her seferde buraya geliyorum. Seni ilk gördüğüm yere sasuke. Demeyi çok isterdim sana... Ama vereceğin tepkiyi bilmiyorum ki.
"Seni gördüm. Merhaba demek için yanına geldim. Kötümü etmişim"
Derenin karşısını izleyen gözleri bana döndü ve sırıttı. İnsanlara karşı soğuk olan kişi bu sefer samimice sırıttı. Hemde bana... İster istemez sırıttım.
"Sen neden sırıtıyorsun. Komikmi geldi"
Sırıtışımı farketmesi utandırmıştı ama... Bu beni izlediğini gösterir öyle değilmi. Ayrıca beni başından savmayada çalışmadı.
"Yarın göreve çıkacağız, hazırmısın"
Tabiki der gibi başını salladı. Avuç içlerini yanaklarına ve dirseklerinide bacağına koydu. Yanakları yukarı doğru kalkınca çok sevimli oldu. Şuan yanaklarını sıkmak istiyorum. Çok tatlı.
"Gene neye gülüyorsun"
Gülümsediğimi yeni fark ettim. Dişlerimi göstererek kıkırdadım ve sağ elimle ensemi kaşıdım. En iyisi buradan gitmek... Yani, kaçmak...
"Sasuke, ben eve gideyim. Geç oldu. Dinlensem iyi olucak"
***
Ah şu kız... Kaç hemen zaten. Gerçi bende biraz odunum. Kız kaçar tabi. Biraz sıcak kanlı olmak iyi olur dogrusu.
"Sasuke! Yardım et"
Sakura...

Merhaba arkadaşlar. Çok geç geldi biliyorum. Afedersiniz... LYS psikolojisi yüzünden. Ösym mağduruyum... İnşallah beğenmişsinizdir...