İNTİKAM

6. Bolum

Alparslan kendisine sonunu düşünmeden diklenen kıza baktı sabah gelmeden önce yürek mi yemişti bu kadın anlamamıştı Alparslan hayatı boyunca Emir vermeye İstediklerinin anında gerçekleşmesini o kadar çok alışmıştı ki 28 yıllık hayatı boyunca ilk defa kendisine biri karşı çıkıyordu ve karşı çıkan insan onun çalışanı stajyeriydi. Karşısındaki kadın sinirden öylesine bir nefes alıp veriyordu ki göğsü aldığı her nefesle birlikte kalkıp geri iniyordu. Alparslan hiçbir zaman kadın düşkünü bir adam olmamıştı tabii ki de ilişkileri olmuş kadınlara karşı da ilgi duymuştu ama hiçbir zaman bir kadını elde etmek için çaba göstermemişti şimdi karşısındaki yaprak gibi titreyen kadına anlamsız bir şekilde gözleri kayıyor ister istemez erkekliği etkileniyordu.

Kendisine böylesine etkileyebilen bir kadının şirketteki diğer erkekleri nasıl baştan çıkardığını tahmin bile etmek istemiyordu yine de kendisine diklenen kadının ağız payını verecekti.

" Sen ne hakla benimle bu şekilde konuşabilirsin Burası Benim işyerim benim kurallarım geçerli sana uygun değil diyorsam Demek ki uygun değil üsteleme ya da fikrini söyleme hakkına sahip değilsin şimdi çık dışarı ve Bir daha kesinlikle emirlerime karşı gelme. "

Şimdiye okulda olsalardı Ve karşısındaki patronu değil de bir sınıf arkadaşı olmuş olsaydı Asya çoktan ağzının ortasına yumruğu indirmişti adam öylesine egolu ve kendini bilmez bir adamdı ki adamın gözlerinin içine bakarken akan Gözyaşını lanet etti bugüne kadar kimse Onu böylesine aşağılamamıştı.

Bu adam kendisini ne zannediyordu da insanların kalbini böyle sorumsuz bir şekilde Kıra biliyordu lanet etti Asya sinirden akan gözyaşına da karşısındaki adama da adamın yüzüne dahi bakmadan çıktı odadan odasını kıçına soksundu.

Hızlıca lavaboya gidip Gözyaşını sildi Allah'tan şirketten kimse kendisini bu halde görmemişti Ya sabır dedi içinden sonra duasına devam etti Allah'ım sen bana öylesine bir dayanma gücü ver ki annemin ve babamın intikamını alana kadar ayağıma hiçbir taş değmesin dayanamayıp tekrar ağlamaya başladığında kabinler den birinin içine girip eline Ağzına bastırdı hıçkırık sesleri duyulmasın diye böyleydi işte insanoğlu içine Atar atar En olmadık yerde patlardı Asya her ne kadar ağlamak istemesede gözyaşlarına engel olamıyordu sadece sinirlenmesi gerekiyordu Bu olaya içinden bildiği tüm küfürler etmesi gerekiyordu bu onu rahatlatırdı ama ağlamak Hiç hesap etmediği yerde yakalamıştı kendisine belki babası sağ olsaydı hayatı boyunca bu kadar ezilmek zorunda kalmazdı ya da böylesine hırçın olmasına gerek kalmazdı tuvaletin kapısı açıldığında diğer eline de bastırdı ağzına bu dünyanın kuralı buydu çünkü ağladığını hiçbir zaman kimseye göstermemen gerekiyordu insanlar acımasızdı çünkü düşene Bir tekme de biz atalım olayı vardı ya Asya bunu her zaman yaşamıştı bunu ilk anladığında 12 yaşında Elif'le parka sallanmak için gitmişlerdi canları öylesine pamuk şeker çekmişti ki uzaktan pamuk şeker tezgahını saatlerce seyredip durmuşlardı.

Pembe elbisesi olan kendilerinden o zaman bir 2 yaş küçük olan kız çocuğu geldiğinde annesinin elinden tutup tezgah doğru götürmüştü Annesi ona pamuk şeker almış sonra da saçlarından öpmüştü Asya O günden sonra bir daha asla pamuk şeker yememişte pamuk şeker her çocukta gülümseme yaratırken Asya'da travmalara sebep oluyordu.

Tuvalete giren kişi çıktığında Asya'da çıktı oturduğu kabinden aynadan yüzüne baktığında sabah yapmış olduğu makyajı tamamen dağılmıştı yüzünü bol suyla yıkadıktan sonra zar zor çıkara bilmişti makyajını gözleri ağlamaktan hafif şişmiş dudakları ise kızarmıştı peçete ile yüzünü kuruttuktan sonra çıktı tuvaletten masasına oturup hiçbir şey olmamış gibi önündeki dosyaya çalışmaya devam etti Lanet olsun ki hayat böyle bir şeydi işte ne kadar dağılırsa dağılsın Asya onu toplayacak kimsesi yoktu.