Perili Ev

Labirent

Lütfen oya basmadan geçmeyin...

Burak'tan

Odanın içine girdim, iğrenç kokuyordu. Yerde İrem'in asla çıkarmadığı bilekliği vardı. Elime aldım ve sesimi yükselttim, belki beni duyar diye... "İrem burdamısın! İrem ses ver lütfen"

Ses gelmiyordu. Dizlerimin üstüne düşüp, dakikalarca düşündüm. Aklıma hiç bir şey gelmiyordu, dona kalmıştım ve düşünemiyordum. Elimdeki bilekliği kendi bileğime taktıktan sonra aceleyle gruba mesaj attım

İrem yok
Burda da yokk

Barış:A abi tmm sakin ol biraz
Eminim iyidir

Efe:ayn abi ya fesatlaşma

Arda:EFE!

Efe:Tmm abi sustum

Onu bu işe bulaştırmamalıydım
Hatalıydım
Benim suçum
Benim yüzümden
Artık o burda değil
Siz gidin ve polise haber verin
Ben burda kalıcam
Önce İrem i bulcam
Ve onu hastaneye götürcem
Sonra Hamza yı bulcaz

Efe:Abi saçmalama

Barış:Biz bir ekipiz
Kardeşiz
Seni burda bırakmıcaz

Arda:Ne olursa olsun

Üzgünüm
Her şey için...

Arda:Ne!
Sakın delice bişey yapma

*Burak kişisinin bağlantısı kesildi

Efe:ABİİİİİ
BURAKKKK

Barış:Nolcak şimdi

Arda:dediğini yapicaz
Polise gidelim
Arayarak olmz
Hadi!

Telofonumu tamamen kapattıktan sonra olduğum yere oturdum ve sadece bekledim. Düşünüyordum ne olabilirdi ki? İrem nerdeydi? İyimiydi? Bacağı nasıldı? Enfeksiyon kapmışmıydı? Bilmiyordum. Hiç bir şey bilmiyordum.

Tek bir hamlede ayağa doğrulduktan sonra, feneri odada gezdirmeye başladım. Odada çok bir şey yoktu, çoğu eşyanın üstü örtülüydü. Örtüleri tek tek kaldırdığım zaman odada küçük bir toz bulutu oluştu. Feneri odada son bir kez gezdirirken gözüm odanın duvarımda bulunan kitaplığa kaydı. Işığı kitaplıkta gezdirirken yerde bir iz buldum. Hani olur ya ağır şeyleri yerde sürüklerken bir iz olur, burda da öyle bir iz vardı. Umudum vardı, bir ipucu bulmuştum.

Feneri sabitleyip tüm gücümle kitaplığı yana doğru ittirmeye başladım. Çok ağırdı, ama İrem burda olmalıydı bu yüzden ne kadar ağır olduğu umrumda değildi. Kitaplığı içinden geçebileceğim kadar boşluk yaratana kadar ittirdim. Yere koyduğum feneri aldım ve açmış olduğum delikten içeri girdim. Her yerde örümcek ağları vardı. Sonu gözükmeyen merdivenden inmeye başladım.

Merdivenlerden inerken bağırmayı ihmal etmiyordum. Bir süre sonra merdivenler bitti. Önümde büyük bir oda vardı, buraya girdiğimde burdan açılan bir sürü koridor vardı. Bu koridorlarda kendi içinde ayrılıyordu. Burası bir labirent gibiydi...

Arkadaşlar bu bölüm biraz kısa oldu bu yüzden özür dilerim. Bölümleri daha uzun tutmaya çalışacağım. Bölümü beğendiyseniz oy verirmisiniz
Bir sonraki bölüme kadar görüşürüz...