BU BÖLÜMDE PEK BİR ŞEY YOK, UZUN OLDUĞU İÇİN İKİYE AYIRMA KARARI ALDIM VE ÇOK BEKLETMEK İSTEMEDİM. KİTABIN BAŞLIĞININ İSMİ DİĞER BÖLÜMDE TAMAMLANIYOR. ONU DA HEMEN YÜKLEMEYE ÇALIŞIRIM. İYİ OKUMALAR 💗🎀🧸👼🏼❣️
Levya, onu korumak için uyumayacağını söyleyip, Levya'nın öpücüğüyle birlikte dakikalar içinde uyuyakalan ve sabah olmasına rağmen hâlâ mışıl mışıl uyumaya devam eden yanında ki bebeğe baktı gözünü açar açmaz.
Onunla uyuduğu ilk geceydi. Onunla sarılarak uyuduğu ilk geceydi. Minik dudaklarının tadına baktığı ilk geceydi. Ocean'ın onun için ağladığı ilk geceydi. Bu kadar yakın oldukları ilk geceydi. Bir çok şey için ilkti ve Levya durup bir an düşündü. Onunla böyle olacaksa, daha fazla acı çekmeye razıydı. Acı onları yakınlaştıracak tek şey ise, tamamen razıydı.
Güneş çoktan doğmuştu. Kalkıp duş almalı ve normal hayatına devam etmeliydi Levya. Hayatı tehlikede olsa bile, ki her zaman tehlikedeydi. Sadece bugünlerde daha fazlaydı.
Dün yaşadığı şeylerin pek etkisinde kaldığı söylenemezdi.Genelde ölümü hak eden kişilere hak ettiğini verir, gerekeni yapar ve hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam ederdi. Daha sonra nadiren de olsa karşılığında böyle yaralarla eve döner ve normal hayatına devam ederdi. Sadece bu kez biraz fazla ağır yaralanmıştı. Ama alışıktı işte. Acıması bir şeyi değiştirmezdi onun için.
Yataktan olabildiğince yavaş hareketle kalktı Levya, yanında ki miniği uyandırmamak için.Yaraları hâlâ açıktı. Biraz fazla açıktı hatta.Ne kadar çok yanacağını umursamadan odasının içinde sağ tarafta kalan banyoya doğru ilerledi. Sadece tek parça kıyafeti olan şortunuda çıkardıktan sonra duşa girip suyu açtı.
Yaklaşık 10 dakikalık gereğinden fazla acılı banyodan sonra beline bir havlu sarıp çıktığında, Ocean'ın yatakta oturup beklediğini gördü.
Yanına yaklaşıp, vücudunda ki yanma hissini yok sayarak gülümseyip konuşmaya çalıştı.
- Günaydın küçük hanım. Erkencisiniz bakıyorum.
+ Yaa bay Levya lütfen lütfen öyle demeyin ben ben çok özür dilerim gerçekten uyumayacaktım ama, ama ben hep -
Levya, minik kızın önünde durup parmaklarını onun dudağına koyup biraz okşadı.
- Sorun değil küçük. İyi ki uyudun. Uyumazsan üzülürdüm.
Parmaklarını çektikten sonra dolabına doğru ilerledi üstüne giyecek bir şeyler almak için.
+ B-bay Levya..
Arkasını dönmeyerek cevapladı Levya.
- Evet?
+ Yaralarınız.. Yaralarınız kanıyor
Ağlamaklı ses tonuyla tekrar konuştu Ocean.
Levya bu kez yüzünü ona dönüp, başını eğip yaralarına baktı.
- Önemli değil. Bak çok kanamıyor hem.
+ A-acımıyor mu?
- Acımıyor. Sen olmasan acırdı ama.
+ Artık yarın oldu, şimdi hastaneye gidebilir miyiz lütfen?
- Hmm. Önce beraber kahvaltı yapalım, sonra da işe gideceğim. Daha sonra bakarız.
Levya tekrar arkasını dönüp, dolabını açıp sanki içinde farklı bir renk varmış gibi kararsız düşüncelerle kıyafet seçmeye başlamıştı,
Ocean ona şaşırdığını ses tonuyla belli ederek sorusunu yönelttiğinde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Atlantis
Teen Fiction.. " Bu sırrı tutabileceğini bana kanıtlarsan, sana zarar vermeyeceğim ufaklık. " Ocean masum ve sıradan bir kızdır, geçmişi dışında. Piyano öğretmeninin hayatına yavaş yavaş dahil olmasıyla, hayatı oldukça değişir.Ama onu neler bekliyordur? Şu an...
