Lumipas ang apat na araw na hindi ako masyado'ng lumalabas sa bahay dahil na-busy ako sa pag babasa ng mga kaso. Kasabay ko'ng mag aral sa amin sila Maby, Avi, Shane at Heya na hindi naman bago samin ang mag aral ng mag-kasama. Hindi man pari-pariho ang mga kursong kinuha namin, hindi 'yon naging hadlang sa schedule namin. Nakikita ko ang mga potential nila kaya naniniwala ako'ng mag tatagumpay sila na makamit ang kaniya-kaniya nila'ng pangarap.
Architecture ang kinuha ni Maby, Flight Attendant kay shane, Accountancy naman kay avi at Heya. Matatanda sila sakin ng ilang buwan, kaya minsan tinuturi nila ako'ng bunso'ng kapatid. Mga empakta talaga.
At ngayon ay araw ng byernes, wala ako'ng klase at wala kami'ng schedule na mag aral kaya nagising agad ako ng maaga para mangabayo at mag side line. Pagkatapos ko'ng maligo bumaba agad ako para kumain, wala si kuya ewan ko kung nasaan. Sila Mama nasa work nanaman.
Pag labas ko ng bahay ay sinalubong agad ako ng malamig na hangin at mainit na araw. Tinungo ko ang bakuran namin at kumislap agad ang mga mata ko ng makita si Dina, lumapit agad ako sa kaniya at gumawa ito ng ingay. She recognized me. Napangiti ako at hinawakan ang mukha niya, Dina is colour black horse. Hindi siya masyado'ng matangkad at sakto lang ito sa makakaya ko'ng abutin, gift siya sakin no'ng nag 18 ako galing kay Papa. She's so precious that I never let anyone to ride her. Never at no one. Kahit si kuya hindi pa nakasakay kay Dina, masyado ko siya'ng iniingatan. Nag landas ang kamay ko sa buong katawan niya hindi pa siya marumi dahil kakapaligo ko palang sa kaniya no'ng lunes.
"Dina kumain kana noh?" Tumingin ako sa lagayan ng pagkain niya at may'ron pa'ng natitirang kunting pag kain. Napangiti ako dahil doon, pinakain siya ni papa. Si papa lang din naman ang nag aalaga sa kaniya minsan kapag sobrang hassle na ng schedule ko, though hindi nga lang siya nasasakyan nila. They don't know how to ride a horse, but dina is no harm. She's sweet and beautiful.
Lumapit ako sa bahay kubo at kinuha ang boots saka mga gamit na gagamitin ko, mag lilibot kami ni Dina. Nilagay ko ang mga gamit at inamo muna siya ng saglit bago ako sumampa sa likuran niya.
"Makakalabas kana ulit Dina, ilang araw ka din naka kulong dito. Pasensya na ha hindi kita nalalabas busy kasi ako sa school, gusto mo palit nalang tayo? Gusto ko nalang kasi maging kabayo." Hindi siya nag salita--dapat lang kapag ito'ng alaga ko nag salita, tumakbo kana.
Ilang saglit lang malaya na siya'ng tumatakbo kasabay ng pag hampas ng hangin sa aking balat.
I grinned.
Napunta kami sa tago'ng parte ng aming lugar, pamilyar na kami dito ni Dina sapagkat palagi kami dito nagpupunta tuwing linggo lalo na kapag wala ako'ng gagawin. Hindi masyado matirik ang araw pero hindi din kulay abo ang langit, sakto lang katulad ng normal na temperatura sa amin. Kaya kahit mag bilad ka sa araw ay hindi ka masasaktan sa dalang init nito.
Maraming puno ang makikita habang tinatahak namin ang daan na hindi semento, lupa ito at sa gilid ay madaming mga iba't iba'ng uri ng mga bulaklak. Ang mga puno din dito ay iba't-iba pero karamihan ay puno ng mga mangga't saging. Sagana din ng mga prutas at herbal na halaman ang lib-lib na lugar na ito.
Hindi man 'to pribadong pag-aari, natatakot ang mga tao na pumunta dito dahil sa mga sabi-sabi na madaming mababangis na hayop.
Sabagay, totoo naman. Pero mababait sila, mababangis nga lang kapag nakaramdam sila na ang nakapaligid sa kanila ay may mga dala'ng kapahamakan. Hindi ka nila lalapitan kapag naka-amoy sila ng kapahamak sa'yo.
Habang nag mumuni-muni ako sa kagandahan ng kagubatan, naka-rinig ako ng tumatakbo'ng paa. Hindi ito malayo sa aming kinaroroonan, ngunit nasa kanang parte ito. Kontrolado ko si Dina kaya napasunod ko ito papunta sa kanang parte, bumilis din ang pag takbo ng aking kabayo.
