ისევ მარტო(დასრულებული)

Part 7

იმედია ყველაფერი კარგადაა. სად უნდა წასულიყო ალექსანდრა? თან ისე,რომ არ გაგვაფრთხილა და არავისთვის არაფერი უთქვამს. ნუთუ ამაში სოლარის ხელი ურევია? არა,არა ცუდზე არ უნდა ვიფიქრო,დარწმუნებული ვარ კარგადაა. ამ ფიქრებში გართულს მალევე მივაღწიე ალექსანდრას სახლთან.იქ კი შეშინებული ჰანა და ენი დამხვდნეენ.

-რა ხდება? სახლში  კიდევ ვერ შეხვედით?-ვკითხულობ შეშილებული.

-არა,ვერ შევედით.მაგრამ სახლიდან რაღაც ხმები გავიგონეთ.(ჰანა)

-იმედია ყველაფერი კარგადაა.(ენი)

-კარებს მივაწვეთ,იქნებ რამე გამოვიდეს.(ჟაკლინი) გოგოები ცდილობდენენ კარები გაეღოთ.დიდი ხანი იწვალეს საბოლოოდ კი როდესაც ეს შეძლეს და სახლში შეაღწიეს დანახულისაგან შოკში იყვნენ.

გუშინ საღამოს.

სოლარის pov.

,,სკოლიდან გამომაგდეს არა? მაგასაც ვნახავთ ეხლა რა მოხდება"-სოლარმა ტელეფონი აიღო პატრიკს დაურეკა და სახლში მისვლა სთხოვა.რამდენიმე წუთში კი კარებზე ზარია.

-ძლივს,მოხვედი. შენთან სალაპარაკო მაქვს და ახალი დავალება..(სოლარი)

-ამჯერად ვიზეა? არ თქვა,რომ ალექსანდრას მოშორება გინდა.(პატრიკი)

-ყოველთვის ხვდები რა მინდა-თქვა და ეშმაკურად ჩაიცინა.

-მაგრამ ერთი პრობლემაა.შეიძლება მიხვდენენ,რომ ჩვენ ვიყავით,რადგან ჩვენს გარდა არცერთი მტერი ყავთ.(პატრიკი)

-შენ ის გააკეთე რასაც მე გავალებ,მთავარია ის ლექსანდრა მოვიშოროთ.ხოლო ვიცნ ხელს შეგიშლია შენი გეგმის განხორციელებაში ყველა მოკალი.(სოლარი)

-კარგი მაშინ წავალ.დღეს საღამოსთვის ყველაფერი შესრულებული იქნება,ისე როგორც შენ დამავალე.(პატრიკი)

საღამოს 10 საათი.

ალექსანდრას pov.

კარებზე ზარია,ამ შუაღამეს ვინ უნდა უყოს ან რა უნდა? თუ ისევ ენია ჩემი ხელით მოვკლავ,მაგრამ არ მგონია, ენი რომ იყოს უკვე ოთხმოცჯერ ექნებოდა დარეკილი. -საწოლიდან ვდგები კარები უნდა გავაღო,ჯერ ჭუჭრუტანაში ვიხედები და არაფერი არ ჩანს,რა დაემართა? კარგი სულ ერთია ,კარებს ვაღებ და ვხედავ ადამიანს,რომელიც სულ შავებშია ჩაცმული,ხელში კი დანა უჭირავს.  კარებს ვკეტავ და ტირილს არ ვწყვეტ,ჩემი ოთახისკენ მივრბივარ,ვცდილობ ტელეფონი ავიღო და პოლიციაში დავრეკო მაგრამ როდესაც შემოვტრიალდი ის ტიპი უკვე ჩემს ოთახში იყო ამოსული,ტელეფონი წამართა და მოისროლა.