Enemy Roommates | Taekook

Bakma Bana Öyle

Jungkook'un morali bozuktu.

Bunu yatağında pikenin altında nefessiz kalana dek ve onu neşelendirmek için yanından ayrılmayan arkadaşlarına tek kelime etmemesinden anlayabilirdiniz.

O olay üstünden tam iki gün geçmişti ve o iki gündür ne yemekhaneye iniyordu ne de bahçeye. Yatağından çıkmıyordu ancak tuvalet için gece herkes uyuyunca gidiyordu. Bunca zaman yemek yenemesi de arkadaşlarını endişelendiriyordu.

Annesi onu hastaneye götürürken neler olduğunu sorsa da gerçeği anlatmayıp yalan atarak okula insanların başlarına yıkmasına engel olmuştu.

O kadar inatçı bir insandı ki arkadaşları ısrar etse dahi öğle yemeği için bile pikenin altından çıkmamış, yesin diye Chanyeol'ün iki gündür onun için yanına getirdiği yemeklere bile dokunmamıştı.

Ki yatakhaneye yemek getirme kuralının onun için çiğnenmesine rağmen.

"Jungkook yapma böyle ya dünyanın sonu değil ki bu kırık sadece. Biri dalga geçer diye korkuyorsan döveriz onları rahat ol sen."

Chaeyoung arkadaşlarına dahi dokundurtmadığı çikolatalarını tavşan yüzlü çocuğun baş ucuna koyup pikenin üstünden çocuğun saçını okşadı.

"Jungkookie bak sana zulamdan çikolata getirdim. Hepsinden var. Fıstıklı, fındıklı, bitter, sütlü. Hadi kalk artık."

"Yapmayın lütfen suçlu hissediyorum.."

Uzun süre konuşmadığından çatallı çıkan sesine karşın düzelmesi için kısıkça öksürdü.

"Niye ama kuşum?"

Hoseok'un ilgili sesiyle dudak büzdü.

"Üzgünüm çünkü ve kalkmak istemiyorum. Siz böyle şeyler yapınca suçlu hissediyorum size karşı."

Chanyeol başını iki yana sallayarak güldü ve söze başladı.

"Üzüldüğün şeye bak.. Bak çocuk ne hissettiğini anlayabilirim neden çünkü empati seviyesi yüksekte biriyim her neyse. O yataktan çıkmazsan insanlar senin ezik olduğunu düşünecek. Siktir et ancak Taehyung itinin böyle düşünmesine izin verme. Yanılt onu lan göster gücünü!"

"Güzel konuşma ancak arkadaşıma bir daha it dersen sikerim seni."

"Canım da çok istiyor ne zaman başlarız?"

Baekhyun gözlerini devirdi yanlızca. Karşısında onu asla ciddiye almayacak birine karşı ne dese fostu.

"O çocuğu sevmiyorum." Jungkook masum, üzgün ama bir yandan da sinirli bir sesle düşüncelerini dile getirdi.

"Şu çocuklar dışında kimse sevmiyor zaten."

Chaeyoung'un ciddiyetle konuşmasıyla Chanyeol kahkaha atıp çakması için elini uzattı. Sarı saçlı kız ciddiyetini bozmadan onlara ters bakan yüzlere karşı arkadaşının eline karşılık verdi.

"Özür dilerim arkadaşınız ama çok kötü o."

"Rahat ol bebek ama sandığın gibi biri değildir Taehyung. Zor birisi ve kolay kolay sevmez birini. Ama iyidir."

"Her şeyi ilk o başlattı ama."

"Onda da var biraz itlik işte ne yaparsın." Seokjin sonlara doğru mırıldanarak konuşup ensesini kaşıdı.

"Bak Jungkook arkadaşları bile kabul ediyor it olduğunu kaldır işte yüzünü de kolay lokma olmadığını kanıtla."

Baekhyun yeniden gözlerini devirdi. Kendileri binbir küfürler etse de başkasının demesine tahammül edemiyordu.