MO CHROİ/ jikook

Bölüm 12

Jungkook'tan

"Tamam sevgilim sen nasıl istersen öyle olsun. Anlatacağın kısım için seni dinliyorum." dedim.

Derin bir nefes aldı ve anlatmaya başladı.

"Jihyun, Jihyun ile annelerimiz aynı değil."

Duyduklarımın doğru olup olmadığını anlamak için aklımdan tekrar ettim.

"Yanii sen-"

Lafımı bölmüştü.

"Evet o kadın benim üvey annem"

Aklım karışmıştı. Evet üvey annesi olması çok mantıklıydı ama niye Jimin Jihyun'un annesi ile görüşmesine izin vermiyordu.

"Ama sen neden Jihyun'u annesi ile görüşmesine izin vermiyorsun?"

Küçük çaplı bir kahkaha atmıştı.

"Sence Jungkook , sence ben öyle bir insan mıyım?"

Aceleyle toparlamaya çalıştım.

"Hayır hayır ben öyle demek istemedim. Senin nasıl bir insan olduğunu tabi ki biliyorum Sevgilim"

Kafasını salladı ve anlatmaya devam etti

"Benim için annemiz ayrı olsun farklı olsun fark etmiyor. Jihyun benim kardeşim ve onu çok seviyorum"

Gülümsedim. Bu zaten belli bir şeydi. Jimin'i ilk gördüğümde anlamıştım Jihyun'a ne kadar çok değer verdiğini.

"Bunu görebiliyorum" dedim gözlerinin içine bakarak. Avcumun içinde ki elini daha çok sıkmıştım.

"Ama o kadın o kadın bana hiç iyi şeyler yaşatmadı Jungkook. Ben sadece Jihyun'u da aynısını yaşatsın istemedim"

Gözünden bir damla yaş düşmüştü şimdi.

"Neler yaşattı sana sevgilim?" Merakımın önüne geçememiştim.

"Babam o kadınla evlendikten sonra çok değişti. Beni her türlü şey için destekleyen adam sadece o kadının ağzına bakar olmuştu"

"Bir tokatla başladı her şey. O kadın benim Jihyun'u dövdüğümü söylemiş. Babam o gün bana tokat attı. Beni hiç dinlemedi. Çok dedim ben yapmadım diye. İnanmadı. Benim daha annem öleli 2 yıl olmuştu 12 yaşında sayılırdım. Aklım almıyor Jungkook."

"Gerçekten aklım almıyor. Nasıl olur da benim dövdüğüme inanmış olabilirdi. Şiddetleri o gün başladı. Artık o kadın ne derse babam yapıyordu. Sadece beni 1 hafta odaya kapattıklarını hatırlıyorum. Yemek vermemişlerdi ve ben en son açlıktan bayılmıştım."

"Ama bu onu hiç durdurmadı. Sebep bulamadığı zaman annen senin yüzünden öldü diye saldırmaya başladı. Sırtımda izlerini göreceksin zaten. Kemeriyle her gün döverdi beni."

Artık ağlaması şiddetlenmişti. Ve o ağlamadan daha çok şiddetlenense benim ağlamamdı.

Ne çok acı çekmişti benim sevgilim.

"Jiminn" diye mırıldandım sadece sesim çok kısık çıkmıştı. Ellerimin birini ellerinden ayırarak sırtını okşadım nazik bir şekilde. Belki acısını alırdı. O kötü hatıraları alırdı.

"Jungkook" dedi gözlerime bakarak.

"Söyle aşkım. Söyle sevgilim" dedim bende aynı şekilde gözlerimi bir saniye bile ondan ayırmadan.

" Bu anlattıklarım daha hiç bir şey. Ve bunları öğrenince benden ayrılmak isteyebilirsin. Ama şuan sana anlatamam. Lütfen anla beni. O yüzden şu an beni bırakıp gitmek is-"