Hoofdstuk 4: de sorteerceremonie

17 1 7
                                    

Toen Sarin de boot uitstapte en samen met haar groepje bestaande uit Sara, Celâ en Henna het land op liep voegde Ron, Harry en Hermione zich ook al snel bij het groepje. Tijdens de bootreis had iedereen een beetje over zichzelf verteld, alleen Sarin verdraaide de meeste dingen wel een beetje. Ze was nu gewoon een rijk meisje uit een volbloedtovenaars familie met misschien een slechte geschiedenis in plaats de dochter van een de grootste duistere tovenaar ooit. Er waren genoeg geheimen die ze mee moest dragen. Uiteindelijk zou er een moment komen dat ze eerlijk moest zijn, maar dat was niet vandaag. De groep had hopelijk op dat moment dan al zo'n band opgebouwd dat ze wel vrienden moesten blijven.

Terwijl de grote groep zich naar de deur vormde hield Hagrid halt voor de grote poorten. Alle eerstejaars verzamelde zich voor de grote deuren van het kasteel. Met drie kloppen op de deur gingen de grote, massieve deuren open. Aan de andere kant stond een vrouw met een groen gewaad aan. "Professor McGonagall, de eerstejaars" zei Hagrid en Professor McGonagall knikte. "Ik neem ze wel over vanaf hier, bedankt Hagrid" zei ze en liep de eerstejaars voor naar binnen. Ze liep naar een ruimte aangrenzend bij de hal, toen ze voorbij de deur liepen die naar de grote zaal leidde hoorde je al geluid. De kamer waar ze in kwamen was een stuk kleiner dan de hal, maar zeker groot genoeg om de grote groep leerlingen in te passen. Sarin liep langs iedereen heen gezien ze wat achter was geraakt in de groep en zocht de bekende gezichten van Henna en Harry. Dat was niet heel bijzonder gezien er velen al zaten te staren naar de tweeling alsof ze van goud waren. Ze rolde haar ogen en liep naar de twee toe "Daar zijn jullie" zei ze redelijk opgelucht toen ze naar de tweeling toeging. "Het is hier ontzettend druk opeens" McGonagall kuchte even om aandacht te vragen en iedereen draaide naar haar toe om op te letten. "Mijn naam is Minerva McGonagall, professor McGonagall voor jullie. Straks begint het welkom buffet maar daarvoor worden jullie eerst gesorteerd in een afdeling. Je hebt er vier: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw en Slytherin" De eerstejaars luisterde ook aandachtig. "Je afdeling voelt als je eigen huis aan. Ook is er een huisbeker. Met goede daden verdien je punten maar met kattenkwaad worden er ook punten afgetrokken" ze knikte. "Ik kom jullie zo ophalen als alles gereed is" ze draaide zich om en liep weg.

Terwijl de groep wachtte op professor McGonagall kwamen er uit alle hoeken verschillende spoken aanzweven. Sarin schrok een beetje op, net als de rest van de groep leerlingen. Sommige gilden ook, een stuk of twintig spoken kwamen door de muur zweven. "Ik zeg altijd vergeven en vergeten. We zouden hem nog een kans moeten geven-" zei de geest van een kleine dikke monnik. "M'n beste broeder, we hebben Foppe al zoveel kansen gegeven. Hij verpest de reputatie van ons en is niet eens een echte geest" zei hij, maar toen merkte de groep de groep leerlingen. "Oh wat enig, nieuwe leerlingen" zeiden er een paar. "Ik hoop jullie in Hufflepuff te zien, dat is mijn afdeling" zei de dikke monnik. "Doorzweven jullie" zei de strenge stem van McGonagall "de sorteerceremonie gaat beginnen" ze liep voor de groep uit de zaal in.

Ze liepen twee aan twee naar binnen en de hele school staarden naar de grote groep eerste jaars. Sarin liep naast Hermione, die haar een heel verhaal begon aan te hangen over Hogwarts: a history. Sarin murmelde en keek de zaal rond, ze glimlachte zachtjes en kreeg al direct het voel dat ze thuis was. Uiteindelijk keek ze rond of ze de jongen van de WegisWeg vond en toen ze naar de Slytherin tafel keek staarden twee zwarte ogen haar kant op, of nou meer achter haar. Waar Sara en Henna liepen. Sarin zwaaide wat vaag en na even zwaaide de jongen, Phillip volgens mij, terug. McGonagall liep naar voren en ging staan bij een kruk met een stoffige hoed. Sarin keek rond en zag velen heel erg dekend naar de hoed staren. Een grote doodse stilte viel in de zaal, en toen scheurde de rand van de hoed en begon deze opeens te zingen:

Ik ben misschien wat sjofel
Maar dat is de buitenkant
Niemand weet zo goed als ik,
Van de hoed en van de rand,
Op gebreide mutsen kijk ik neer,
En ook op hoge hoeden,
Ik ben de Sorteerhoed van de school,
en weet meer dan je zou vermoeden.
Al puilen de geheimen van je hoofd,
De Sorteerhoed ziet ze vast
Dus zet me snel op, en zeg ik je,
wat beste bij je past.
Misschien hoor je bij Gryffindor,
Bekend om zijn dapperheid,
Ja, ridderlijkheid, durf en lef
Is wat Gryffindor onderscheidt.
Misschien hoor je wel in Hufflepuff,
Vind je hard werken oké,
Hufflepuffers blinken uit in trouw
En hebben geduld voor twee.
En bij het wijze Ravenclaw,
Vinden we mensen met echt verstand,
Die geleerd en bij de pinken zijn,
Altijd wel een geestverwant.
Misschien voel je je pas echt thuis
Als de naam Slytherin je prijkt,
Die sluwe lui schuwen echt niets
Als hun doel maar wordt bereikt
Dus raak vooral niet in paniek,
En zet me rustig op je kop
Al ben ik een hoed, ik heb van jou,
Vast een vrij hoog petje op!

The raven and the WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu