The raven and the Wolf

Hoofdstuk 7: Duel om middernacht

Het was avond en Sarin liep een paar meter achter samen Draco, Crabbe en Goyle langs de Gryffindor tafel richting de Slytherin tafel om te eten. "Aan het galgenmaal bezig, Potters" Draco zijn stem klonk spottend en pesterig en dat was ook zeker zijn bedoeling. Sarin rolde haar ogen en liep al snel naar de Ravenclaw tafel toe omdat ze al besloten had niet naast Draco meer te willen zitten en nam plaats naast Sara, waarna ze een stuk perkament uit haar tas pakte samen met een veer. "Naar wie ga je schrijven?" Sara keek nieuwsgierig op en ze keek even op van het blad. "Oh, mijn peetvader" zegt ze op een rustige toon. "Hij heet Rowen, sinds mijn ouders niet meer met in zicht zijn bemoeid hij me al met mijn opvoeding" ze glimlachte even bij de gedachte, maar iets in Sara haar gezicht veranderde bij het woord Rowen. Ze mompelde wat en knikte toen. "Leuk, met alle avonturen tot nu toe wordt dat een interessante brief" zegt ze lachend en Sarin knikte bevestigend.

Terwijl ze haar brief schreef keek ze even naar de Gryffindortafel en toen naar de lerarentafel. "Wat vind je van de lessen tot nu toe?" Vroeg ze aan Sara, om maar een gesprek te starten. Sara dacht even na "Oh leuk, vooral toverdranken is interessant, en verweer is ook wel leuk, maar de lessen van Quirrell zijn wat apart" zegt ze. Sarin knikte half luisterend en keek even naar de leraar zelf, waarna ze een hoofdpijn kreeg en in de spiegeling van haar bord zag dat haar ogen een rode gloed aannam. Ze deed haar ogen dicht en probeerde zich te focussen op de woorden van Sara. "Luister je nog wel?" Sara keek haar vragend aan. Ze knikte zachtjes en deed haar ogen open. "Ja" zei ze. "Ik luister aandachtig" ze deed de brief die ze klaar had dicht en floot in haar vingers. Waarna een grote, zwarte uil de grote zaal kwam binnenvliegen. ''Goed zo, brave jongen'' met haar ene hand streelde ze de vleugels van de uil en met de andere hand bond ze de brief om het pootje heen. ''Ga maar'' zei ze en de uil vloog weer weg.

Na het avondeten liep ze naar Draco toe, ze had wel gemerkt dat hij weer ruzie had geschopt met de Potter-tweeling en kreeg daar uitgebreid verslag over hoe ze een duel vannacht hadden en ook duidelijk dat hoe goed hij niet was. Sarin draaide haar ogen. ''Je bent niet goed wijs, straks worden jullie betrapt en gaan er punten vanaf'' zei ze klagend. Draco keek haar aan ''Sinds wanneer trek jij je iets aan van de regels. Het boeit jou normaal nooit'' zegt hij en keek terug naar haar. ''Wel als het ons de huistroffee kan kosten, ik wil gewoon winnen'' haar stem klonk menens. ''Waarom denk je dat ik me zo netjes gedraag en niet als een arrogante zak als jou'' Hij rolde zijn ogen ''Oké, dan gaan we niet en zorgen we mooi dat ze punten van hun afdeling krijgen'' zei hij terwijl hij verder de gang inliep richting de kelders waar de afdelingskamer zich bevond. Ze knikte en liet zich op de bank vallen ''Ik ga wel kijken, ben benieuwd of ze überhaupt durven te komen uiteindelijk'' zei ze wat schuchter.

Die avond wachtte Sarin het groepje Gryffindors op in de prijzenkamer, om niet op te vallen was ze wat in het donker gaan staan. Niet geheel onverwachts kwam iets later zachtjes de groep bestaande uit Harry, Henna, Ron, Hermione en Neville de kamer in sneaken. Na even wachten begon Ron te zeuren dat hij laat was en stapte Sarin uit de schaduwen van de kamer. ''Hij komt ook niet meer'' haar stem was duidelijk en lichtelijk onverwachts waardoor de groep opschrok. ''Wat doe jij hier?'' vroeg Henna terwijl ze haar bekeek. ''Ik-'' ze kon haar zin niet afmaken of ze hoorden een geluid, wat niet van Malfoy kwam.

''Ruik maar eens goed mijn liefje, Misschien verschuilen ze zich in een hoek" De stemmen behoorde bij Filch en mrs. Norris, zijn kat. Met afschuw gebaarde Harry naar iedereen dat ze hem moesten volgen, Sarin liep mee met de groep en snel en geruisloos vluchtten ze naar een andere deur. Neville was nog net de hoek om toen ze Filch de prijzenkamer binnen hoorden komen. Iedereen volgde vlug Harry en Henna terwijl ze Filch allemaal dingen hoorden zeggen. Terwijl hij dichterbij kwam hoorde ze Neville een angstig geluid maken en begon hij te rennen, met zijn klungeligheid struikelde hij en sleurde hij Ron mee en met zijn tweeën vielen ze tegen het harnas aan. Hermione hielp de twee omhoog terwijl ze snel de galerij uitsprinten zonder om te kijken. Na een tijdje doken ze onder een wandkleed door, wat leidde tot een geheime gang en kwamen uit bij het bezweringslokaal. ''Volgens mij zijn we hem kwijt'' zei Henna hijgend. ''Ik - zei - het - toch'' zei Hermione puffend en keek de groep aan. "Malfoy heeft jullie beet genomen, hij was helemaal niet van plan om te komen op te dagen, waarschijnlijk heeft hij Filch getipt dat er iemand kwam in de prijzenkamer'' Ze hield zich stil over het feit dat zij de oorzaak was van het feit dat Malfoy niet kwam opdagen. ''We moeten zo snel mogelijk terug naar onze eigen toren'' zei Ron, om ter zaken te komen. Waar iedereen instemming op knikte ''En ik naar de kerkers, of ik moet bij jullie kunnen slapen'' zei Sarin op droge toon en keek naar Henna en Hermione, waarvan Henna haar schouders omhoog haalde ''als dat sneller is waarom niet'' zei ze. Ze wouden verdergaan, maar na tien passen rammelde een deurknop en kwam er iets uit een lokaal schieten, Foppe. Hij grinnikte 'Stiekem rondsluipen in het holst van de nacht?' Kleine eerst jaartjes? Foei, foei foei. Stouterds, stouterds. Wie weet worden jullie gesnapt'' 'Niet als je ons niet verraadt, Alsjeblieft Foppe'' zuchtte Sarin. ''Misschien kunnen we onderhandelen met je. Je laat ons erlangs en dan regelen wij iets voor je?'' ze probeerde met hem te onderhandelen en Foppe dacht na. ''Nou, eigenlijk moet ik jullie melden bij Filch, weet je'' zei hij met een braaf stemmetje, mar hij had een boosaardige schitter in zijn ogen. ''Het is voor jullie eigen bestwil'' ''Uit de weg!'' snauwde Ron, die uithaalde naar Foppe en dat was het domste wat hij kon doen. "LEERLINGEN UIT BED" het geschreeuw van Foppe galmde over de gang heen en ze doken onder Foppe door en renden voor hun leven. Aan het einde van de gang was een gesloten deur die op slot zat. ''We zijn er geweest'' kreunde Ron, maar Hermione greep Harry zijn toverstok ''Opzij' 'snauwde ze en richtes de staf op de deur ''Alohomora'' de deur ging met een klik open en zwaaide open. De zes vluchtte naar binnen en deden de deur dicht. Waarna ze aandachtig luisterde tot Filch weg was. "Waar zijn ze, Foppe, vooruit. Vertel het me'' Foppe schudde zijn hoofd ''Niet tot jij alsjeblieft zegt'' zei hij plagend. ''Hou op met dat gedonder en zeg het me gewoon'' Foppe schudde zijn hoofd weer. "Ik zeg niks tot je alsjeblieft zegt'' Filch zuchtte. ''Oké dan, alsjeblieft'' zei hij ''NIKS, AHAHA. Ik zei toch dat ik niks zei als jij alsjeblieft zei'' lachend suisde hij weg en ze hoorde Flich vloeken. ''Hij denkt dat deze deur op slot zit'' mompelde Lotte. ''Nu redden we het wel'' maakte Harry haar zin af en keek op naar Neville, die aan zijn ochtendjas zat te pulken. ''Wat nu weer?'' vroeg hij en ze draaide zich allemaal om.

Ze staarden in de ogen van een monsterlijke hond, een hond die zo groot was dat zijn rug tegen het plafond schraapte en ze snapten nu waar ze zich bevonden, namelijk in de verbonden gang op de derde verdiepen. Dit wezen was ook de reden waarom het zo verboden was. Het enige wat Sarin kon uitbrengen was ''Gaaf'' de hond had drie koppen die hen aanstaarde. Henna taste naar de knop van de deur en deed die snel open. Als ze moesten kiezen voor een pijnlijke dood of Filch kozen ze toch voor het laatste. Toen de deur open was struikelde ze naar buiten en smeet Harry de deur dicht. Ze vluchtte naar de Gryffindor leerlingenkamer toe en kwamen de dikke dame tegen. ''Waar zijn jullie wel niet geweest, en wat doet zij hier, ze mag hier helemaal niet zijn'' ze keek even naar Sarin. ''Boeit voor nu niet, varkenssnuit, varkenssnuit'' riep Henna verstrooid en het portret klapte weg. Ze gingen alle zes naar binnen en plofte neer op de bank.

Het duurde even tot iemand iets zei en het zag er zelf naar uit dat Neville zijn mond nooit meer open zou kunnen doen. ''Waarom denk je dat zo'n beest opgesloten zit in een school'' vroeg Ron. ''Als er een hond nodig uitgelaten moet worden is het hem wel'' Hermione had duidelijk haar slechte humeur terug en ''hebben jullie wel ogen, zag je niet waar hij op stond'' ''De vloer?'' zei Henna vragend. ''Niet de vloer'' mengde Sarin zich in het gesprek, die het ook was opgevallen. ''Hij stond op een luik, het is duidelijk dat hij iets bewaakt'' haar woorden waren gelijk met die van Hermione. Hermione stond op en keek iedereen woedend aan. ''Maar als jullie het niet erg vinden, ik ga naar bed. Ik hoop dat jullie blij zijn, we konden wel opgevreten worden of erger, van school gestuurd worden'' Daarna liep ze de trappen op. Henna en Harry staarden duidelijk dekend voor zich uit terwijl Sarin hen aankeek en Hermione even nakeek. Misschien wist de Potter-tweeling meer over het geheime pakketje onder het luik.