The raven and the Wolf

Hoofdstuk 6: Vliegles

De vliegles was aan de beurt en Sarin liep samen met Daphne en Patty naar buiten voor de vliegles. Een groot aantal van de Gryffindor studenten waren al gearriveerd op het veld en de veel van de Slytherin studenten ook. Samen met zijn drieën stonden ze te praten terwijl na een tijdje de vlieglerares aankwam lopen. Ze had kort grijs haar en gele havikachtige ogen. ''Waar wachten jullie nog op, ga naast jullie bezem staan'' ze commandeerde de groep op een blaffende toon terwijl iedereen snel naast zijn of haar bezem ging staan.

Toen iedereen netjes bij de bezem stond begon ze met de uitleg ''Steek je rechterhand uit naar de bezemsteel en roep 'omhoog.' " De hele klas volgde de uitleg op en riep omhoog, bij Henna en Harry vloog de bezemsteel in hun hand, net als bij andere studenten. Sarin haar bezem rolde om, net als bij Hermione. Ze zuchtte wat geïrriteerd en hopeloos en herhaalde haarzelf nog een keer. Bij Neville was het helemaal niet gelukt, maar aan zijn stem te horen was hij erg nerveus was. Vervolgens deed Madame Hooch, de lerares, voor hoe je moest opstappen zonder van je bezem te glijden en liep langs om ieder zijn greep te corrigeren. Sarin moest grinniken toen ze iets verder haar tegen Draco hoorde zeggen dat hij het al jaren verkeerd deed. Toen iedereen de grip goed had begon ze weer verder met uitleggen. ''Als ik op mijn fluitje blaas, zetten jullie je hard af tegen de grond, hou je bezem recht en stijg ongeveer een meter op'' zei ze. ''Daal dan weer door iets naar voren te buigen, wacht op mijn fluitje'' ze begon met aftellen, maar Neville die nerveus en erg onrustig was zette zich al af per ongeluk, waarschijnlijk om te voorkomen dat hij als enige niet van de grond kwam was de gedachte van Sarin.

Madame Hooch stopte direct ''Kom terug, jongen'' riep ze, maar als een champagnefles schoot Neville de lucht in tot hij uiteindelijk van zijn bezem gleed en zich tot de aarde stortte en uiteindelijk met een dreun op de grond belandde. Zijn bezemsteel steeg omhoog en keerde zich naar het verboden bos toe en verdween uit het gezicht. Madame Hooch boog zich over Neville, die net zo'n bleek gezicht had als hem. ''Gebroken pols'' mompelde ze en hielp Neville opstaan waarna ze zich wendde naar de andere leerlingen. ''Ik wil dat niemand een vin verroert terwijl ik deze jongen naar de ziekenboeg breng. Blijf van de bezems af of jullie vliegen nog sneller naar huis dan ik 'Quidditch' kan zeggen'' ze liep met grote passen weg en toen ze uit het zich was verdwenen brak Draco net iets te luid in lachen uit. ''Zag je zijn smoel, hij is echt een ongelofelijke kluns!'' De andere Slytherins waren ook aan het lachen, alleen Sarin was niet onder de indruk van het gedrag van Draco en vond het totaal niet grappig.
Dit was juist een voorbeeld dat weer liet zien hoe gevaarlijk zo'n domme sport als Quidditch kon zijn.

De woorden van Draco maakte wel wat los bij de Gryffindors, gezien een meisje van de Gryffindor kant begon te snauwen. ''Hou je kop Malfoy" de woorden waren van Parvati Patil. ''Oh, nemen we het op voor Longbottom?'' zei Patty die naast Sarin stond. Een kleine zucht kwam uit haar mond en onopvallend draaide ze haar ogen. Konden er niet gewoon groepjes gevormd worden en leuk geklets worden in plaats van een hele ruzie te starten over iets doms. Ze wist zeker dat bij de les van Hufflepuff en Ravenclaw het wel een normale les was, waar ze uiteindelijk ook leerde vliegen zonder het drama.

In de tussentijd had Draco de geheugensteen van Neville van de grond gepakt en hield hem in de lucht. ''Geef hier, Malfoy'' zeiden Henna en Harry tegelijkertijd zacht, waardoor iedereen direct stopte met praten en zich richtte op de drie mensen. ''Ik denk dat ik hem hoog opberg, waar Longbottom hem zelf mag ophalen. Wat dacht je van de boom?'' hij keek uitdagend de tweeling aan. ''Geef hier!'' ze schreeuwde het bijna tegelijkertijd. Malfoy pakte de bezem en steeg op en bleef zweven bij de eik. ''Kom maar halen, Potter'' riep hij terug. Sarin keek naar Draco met een totaal hopeloze blik, dit kind is toch niet meer te redden met zijn grote ego. De tweeling greep de bezem. ''Nee'' hoorde ze Hermione zeggen. ''Madame Hooch had duidelijk gezegd dat we niet mochten verroeren - jullie werken ons allemaal zo in de nesten'' zei ze, maar ze luisterde duidelijk niet en vlogen de lucht in. Met grote bewondering keek Sarin naar hoe goed ze eigenlijk konden vliegen en Ron begon ze aan te moedigen. ''Geef terug of ik trap je van je bezem'' Henna vloog tegenover Draco. ''Oh ja?'' Draco probeerde schamper te doen maar was redelijk ongerust, vanaf een afstand merkte Sarin gewoon dat die bang was dat hij straks op de grond lag. Beide vlogen met enorm talent op Malfoy af, die snel ontweek. ''Je hebt nu Crabble en Goyle niet om je hagje te redden'' zei hij. Malfoy stak de bol de lucht in. ''Pak hem dan, als je kan'' zei hij plagend en gooide de bal in de lucht. Henna dook er met precisie op af en ving hem, waarna ze hem met exacte precieze naar Harry gooide alsof ze dit al jaren speelden. Harry was iets dichter bij de grond en ving de bal een halve meter voor hij de grond raakte. Draco was allang weer naar beneden gedaald en stond tussen Crabbe en Goyle in, die als een soort bewakers om hem heen stonden.

'HARRY EN HENNA POTTER' Proffesor McGonagall kwam aanrennen en de vreugde zag je in het gezicht wegzakken van de tweeling. ''Nog nooit in mijn leven op Hogwarts, nog nooit.'' Ze was sprakeloos en beide kwamen ze trillend wat overeind. Haar brillenglazen flitste woedend. 'Het was zijn schuld niet, proffesor -'' ''Hou je mond Patil'' ''Maar Malfoy hij -'' ''Genoeg Weasley, Kom mee Potters'' zei ze en terwijl Henna en Harry beide achter Proffesor McGonnagel aanschokte zag je de triomfantelijke gezichten van Draco, Crabbe en Goyle. Toen Sarin hun gezichten zag gaf ze hen alle drie een goede dreun tegen de zij aan. 'Doe alsjeblieft een keer normaal en wees geen vier jarig kind'' siste ze naar hen, waar Henna zachtjes om moest lachen terwijl ze naar binnen liep.