hoofdstuk 11: kerst

15 1 1
                                    

''Draco, die is van mij" met een rits werd de pop, die wat misvormt was gemaakt,  van de jongen afgepakt. "Je hebt hem helemaal verpest" ze keek hem ligt geïrriteerd aan, maar er sprongen al snel sprongen de tranen in haar donkerbruinen. "Je bent zo gemeen" zegt ze en kijkt naar de pop. "Jij vind ook niet leuk als ik jou knuffels zou verbranden" zegt ze. Lucius, die de ruzie boven hoorde stampte wat geïrriteerd naar boven. Hij was net een paar minuten terug van zijn werk op het ministerie en het was laat in de avond, tegen middernacht aan. De maan was vol die avond, waardoor hij door het raam scheen de slaapkamer in. Hij sloeg de deur van de slaapkamer open. "Wat doen jullie nog wakker" zei hij, op een strenge toon.   "Hij heeft mijn pop vermoord" zei Sarin en snikte wat tranen weg. Hij was even stil, duidelijk moe van een lange werkdag. "We kopen morgen een nieuwe pop" probeerde hij haar op te vrolijken en zette een glimlach op. "Draco, laat de poppen van je zus met rust" hij wou omdraaien, richting bed, duidelijk niks merkend van zijn verspreking. De verdrietige, bijna rustige Sarin ging over in woede. "Hij is niet mij broer, gewoon een stomme neef" zei ze, om voor geen reden erg geïrriteerd. "Ik bedoelde niet" hij draaide even om, maar toen hij het meisje zag en de glinster van het rood in haar ogen, bij bevroor gewoon van de schrik. "Mijn papa is weg, jij bent gewoon een stomme oom waar ik moest blijven omdat Ome Rowen mij niet kon opvangen. Ik haat jullie!" Ze liet de misvormde pop vallen en rende naar beneden. Na enkele minuten hoorde ze de voordeur dichtklappen. 

"Mevrouw Riddle, wat is je vraag?'' een stem in de verte sprak haar aan toen ze opkeek, zonder dat ze het door gehad had ze haar hand in de lucht gestoken. Ze probeerde wat te bedenken, maar kwam niet op een super goed excuus. ''Ik strekte me gewoon uit, sorry'' verontschuldigde ze zich uiteindelijk tegenover professor Snape, die voor haar stond. Hij schudde zijn hoofd en liep wat chagrijnig kijkend terug. Sara, die bij haar zat grinnikde wat. ''Waar zat je met je gedachtes?'' fluisterde ze zachtjes, ze dacht na over haar dagdroom en schudde haar hoofd. ''Niks bijzonders, wat heb ik allemaal gemist?'' vroeg ze, gezien ze veel uitleg gemist had.  Sara legde haar vol enthousiasme de opdracht uit. Ze was een van de enige studenten die echt glimlachte bij dit vak, ookal kon dat ook door Snape liggen en het feit dat hij meestal Slytherin studenten voortrok. Sarin zelf dit vak ook best wel leuk, maar ze kon ook  altijd genieten van mensen die het ook leuk vonden.

Dit was duidelijk geen eigenschap wat in de familie lag. Draco, die wat verderop zat, was een van de jongens van Ravenclaw aan het uitlachen die ijverig stap voor stap enthousiast zijn toverdrank zat te maken. Ze ging samen met Sara aan de slag en samen waren ze best snel klaar. Toen de les afgelopen was liepen ze de koude kerkers weer uit, het liep eind december wat betekende dat de kerstvakantie bijna begonnen was. Iedereen was zijn of haar koffer al aan het pakken, ook al twijfelde Sarin of ze niet gewoon op school bleef, gezien ze dan even weg zou zijn van de drama thuis, ook al zou ze Cloe dan wel niet zien en ze had haar gezegd terug te zijn met kerst en verhalen. Ze dacht na en besloot haar eigen gemak toch naar voren te zetten en haar naam op de lijst te zetten tussen de mensen die deze vakantie op school bleven. 

In de pauze zat Sara met Phillip te kletsen, de les van hen was duidelijker eerder afgelopen dan die van de andere twee afdeling van het eerste jaar, gezien ze geen Henna of enkele andere eerste jaars Gryffindor zagen. Tot Sarin achter haar een bekend geluid hoorde.  "Riddle'' riep een stem uit de verte. Een meisje met felle groene en zwart warrig haar kwam aanrennen, door de zaal. ''Pottah'' riep ze plagerig en draaide om. ''Hoe was de les met Snape met de Hufflepuffers?'' zei ze lachend en Henna nam de plaats naast haar in. Ze draaide haar ogen ''Geweldig'' het sarcasme was duidelijk te proeven, gezien ze een hekel had aan Snape, en Snape aan de Potter-tweeling. ''Hoe was Snape junior?'' vroeg ze en draaide en knikte naar Snape die aan de andere kant naast Sara zat.  n Phillip die kort een hand op stak als begroeting en verder het gesprek ging met Sara. ''Ja, ontzettend aardig'' zei ze. ''Hoe gaat het met het onderzoek naar weetjewel'' vroeg ze, om niet direct het geheime plan door de krijgen en keek Henna met nieuwsgierige ogen aan. Ze maakte een geluidje dat ze het wel later zou bespreken. ''Blijf je trouwens op school?'' vroeg Henna, die zelf als eerste op de lijst samen met Harry werd genoteerd. ''Ja'' zei Sarin, vastberadener dan ze eigenlijk was. 

Toen de kerstvakantie eenmaal was aangebroken bleef Sarin als een van de enige Slytherins over, iets wat ze best wel vredig vond. Ze stond die morgen al vroeg op en liep naar de leerlingenkamer. Waar ze een stapeltjes cadeaus lagen. Ze liep naar de stapel toe en pakte het stukje perkament die erop lag en las die zorgvuldig. ''Lieve Sarin, we vinden het ontzettend jammer dat je besloten hebt om op school te blijven, maar fijne feestdagen. Cloe mist je heel erg - Je familie''.  Ze glimlachte kort en maakte toen de cadeaus open. Er zat een nieuwe jurk in van Narcissa, een nieuw schaakspel van Lucius en van Cloe had ze een handgemaakte armband gegeven. Bij het laatste pakketje van het stapeltje lag nog een ander briefje Fijne feestdagen kleine Raven, ik hoop dat je zorgvuldig ermee omgaat.  Er stond geen naam bij vermeld, maar door de woorden wist ze al wie het was. Ze scheurde het pakket open en haalde er een boek uit. Hij was gebonden in zwart met paarse versiersels erop. Met witte letters was er te lezen: De geheimen van de duistere kunst. Een glimlach trok om haar mondhoeken toen ze het boek wegstopte tussen al haar andere boeken, zodat niet zomaar gevonden werd en ze er in problemen kon komen. Hierna pakte ze haar eigen cadeautjes en holde op een tempo richting de Grote Zaal. 

In de Grote zaal trof ze Henna aan, samen met Harry en Ron die wat verderop aan het toverschaken waren. Ze hield haar cadeau voor haar achter der rug, een cadeau die ze deze vakantie nog had kunnen regelen. "Vrolijke kerst!" Haar stem schrok Henna op, die omdraaide. Een glimlach verscheen al snel op beide gezichten van de meiden en ze troffen elkaar in de armen alsof ze elkaar jaren niet gezien hadden. Nadat ze elkaar los lieten schoten ze ook direct in de lach. 'Hier' zei Lotte en overhandigde het pakketje over aan Henna. 'Voor mij, dat had je niet hoeven doen' zei ze lachend maar drukte ook een pakketje in de handen van Lotte. Ze maakte tegelijkertijd het pakket open. In die van Lotte zat een boek. Ze fronste even 'hoe wist je welke in leuk vond?" Vroeg ze wat verbaasd. Gezien ze elkaar nog niet lang kende. "Hermione heeft wat geholpen' zei ze met een grijns. Ze fronste even en hielden haar woorden wijselijk voor haar. In het pakket van Henna zaten nieuwe dingen voor Quidditch. 'Gezien je bij het team behoort dacht ik dat je het wel leuk vond' zei ze heel bescheiden, alsof het een heel normaal cadeautje was. 

The raven and the WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu