Sixteen
❝Lütfen sadece sarıl bana. Bir süreliğine olsa bile sarıl bana. ❞Dikkat dikkat! Bu bölüm manas destanı niteliğinde olup 15000 civarı kelimeden oluşmaktadır. Sarjınız %100 ise yarılanabilir, okurken kıymetli saatlerinizi çalabilir :( Bundanır ki acil yardım çantasında bir sarj aleti, baygınlık geçirmemek için bir şişe su ve konforlu bir alan bulundurmanız tavsiye edilir. Her türlü olasılığı kabul edip acil yardım çantanızı da yanınıza aldığınıza göre kalkış kemerlerinizi sıkıca bağlayın. Uçuş başladı, iyi yolcuklar dilerim.
❜Ga Young
17 Ekim
2020Sevgi sözcüğünün anlamsız geldiği bazı zaman dilimlerinde kendimi sınırlandırılmış dünyanın dışında bulabilmek için her daim ait olmaya çalıştığım o ortamda buluyordum.
Ait olmaya çalıştığım, hayalini kurduğum ama hiçbir vakit sahip olamayacağım o ortam...
Neşeli kahkahaların küçük ama sıcacık odaların içerisinde attığı, samimi yüzlerin bulunduğu, içinden gelindiği gibi davranılmasını öğreten bir yuvanın yaşattığı duyguları gençliğimden beri merak etsem de bunu hep üçüncü şahıs olarak tatmıştım.
Kırıp dökmenin ne kadar gereksiz olduğunu, şu dünyadaki en değerli ama en hassas olan kalbimizin sarılıp sarmalanmasının tüm yorgunluğu götüreceğini ziyadesiyle hissettiriyorlardı.
Ve bunu itinayla vurguluyorlardı.
Her ne kadar onlar üçüncü şahıs olduğumu inkar edip hiçbir zaman bunu göstermeyerek onların bir ferdi olduğumu dile getirseler de neticesinde onların yuvalarının içinde değildim. Her anım tatlı atışmaların, bazen tartışmaların, günün sonunda ise birlikte sarılıp sarmalanmanın mutluluğuyla bitmiyordu. Ben gözlerimi açtığımda huzur veren odaların duvarlarıyla değil, kasvetini evin her köşesine yaymış, aydınlık olmasına rağmen boğucu duvarlarla karşılaşıyordum.
O duvarların üstüme üstüme gelmesiyle kaçıp buradaki huzura saklanıyordum. Başlangıçta huzurun yanında sahip olamadığım o duygunun hüznünü de getirdiğinden benim için oldukça zor oluyordu. Fakat büyüyüp aile olabilmenin tanımını öğrenince bu huzurun yanındaki hüznü de yok ederek yalnızca onların yaşattığı duygunun tadını çıkarabilmeye başlamıştım.
Zor olmuştu ama başarabilmiştim.
Ve herhangi bir kan bağım olmamasına rağmen onlar benim soğuk kalbimi ısıtan tek ailemdi.
Aile olabilmenin tüm gereklerini gözlerinden okuyup kalp dillerinden anlayabildiğim, beni sıcak yuvalarında yabancı hissettirmeden sarmalayan bu insanlar benim ailemdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
rōtasu あ seokjin ✓
FanfictionAç gözlerini kara şövalye, korktuğun gölün dibinde boğuyorsun beni. Ve sonra diyorsun ki; Öldür beni lotus çiçeği. Tür ➳ Gizem, Romantizm, Hukuk, Psikolojik Gerilim. ©snowisth| 09.07.21