Saatlerdir yatağımda uzanıyorum.Saat gece 3.30 ve yapacağım hiç birşey yok.Şu an ki durumumun en kötüsüde ne biliyor musunuz? Ailemle aynı odadayım.Bana bakmaya dewam ediyorlar.Ve onlara geri bakmaktan kendimi alıkoyamıyorum.
Ağlamamak ve çığlık atmamak için kendimi zor tutuyorum.İkisininde gözleri bana odaklı ve ağızları sonuna kadar açık.Güçlü bir kan kokusu war ve korku içimi kaplamış durumda.Şöyle bir durum var,şu an uyanık olduğumu gösteren herhangi bir hareket yaptığım anda kelimenin gerçek anlamıyla boku yemiş olacağım.Öleceğim ve etrafta beni kurtaracak kimse yok.Bir kaçış yolu bulmaya çalışıyorum.Ama bulabildiğim tek yol kapıya doğru koşup dışarı çıkmak ve yardım için bağırarak birinin beni duyabilmesi için dua etmek.Riskli olduğunu biliyorum ama daha fazla burda durursam öleceğim.Benim uyumamı ve benim için bıraktığı şaheseri görmemi bekliyor.Muhtemelen şu an neler olduğunu merak ediyorsun.Yaklaşık 3 saat önce evin diğer tarafında çığlık sesi duydum.Ayağa kalktım ve gidip sesin ne olduğunu kontrol etmeden önce tuvalete gitmeye ihtiyacım olduğunu fark ettim.Yapılacak en mantıklı şeyi yapıp sesi kontrol etmek yerine tuvalete gittim.Banyoda işim bittikten sonra banyonun kapısını aralayıp dışarı baktım.Halıda kan vardı.Diğer her insanın yapacağını şeyi yapıp odama döndm,arkama bakmadım.Ve direk yatağıma yatıp örtüleri üzerime çektim.Kendimi uykuya hemen geri dönmemi,şu an olan herşeyi garip bir rüya yada onun gibi bir şey olduğuna ikan etmeye çalıştım.Yatak odamın kapısının açıldığını duydum.Ve örtülerimin arasından bakış atarak neler olduğunu görmeye çalıştım.Bir şeyin ailemin ölü bedenlerini odama sürükleyişini görebiliyordum.O şey kesinlikle bir insan değildi,o kadarını söyleyebilrim.Saçsız,gözsüz ve kıyafetsizdi.Sırtındaki.kamburla bir mağara adamı gibi yürüyordu.Ama bu şey bir mağara adamından daha da akıllıydı.Babamı yatağın ucuna otutturdu.Sonra annemi sandalyeye otutturdu ve vücudunu bana doğru döndürdü.Sonra ellerini duvara sürtmeye başladı,kanla kapladı.Dairelet çizerek şeytan figürleri yapıyordu.Şu an yaptığı şeye bir şaheser denilebilirdi.Bitirmek için benim karanlıkta okuyamadığm bir mesaj yazdı.Sonra yatağımın altına girdi.En korkunç şey ise şuan gözlerim karanlığa alıştı ve baktığım anda mesajı okuyabileceğimi biliyorum.Bakmak istemiyorum.Çünkü düşünmesi bile çok korkunç.Ama ölmeden önce duvarda yazan şeyi görmek istiyorum.Canavarın yazdığı şahesere göz atıyorum ve okuyorum...
"Uyanık Olduğunu Biliyorum..."
-
