Deniz'in Sesi (RAFLARDA)

1. BÖLÜM

 Haldun Köksal / Denizin Sesi

🐚

Ne desem, söze nasıl başlasam bilemiyorum.

SENİ ÖZLEMEK İSTEMEDİM ile bambaşka hülyalara dalıp kabustan uyanmış gibi hissediyorum kendimi. Seveni sevmeyeni sağ olsun ilk hali, yeni versiyonu derken hiç bu kadar ikilemde kaldığım bir hikayem olmamıştı. Düzenlemeden yayımlamam, buna da vaktim yok derken, neredeyse bambaşka bir şekil verdiğim hikayemden elim boş döndüm.

Yazmaya yeni başladığım bundan 4 yıl öncesi olsa, uygulamanın sağladığı oy ve yorum derdine düşmezdim ama bu kadar istenip de bu kadar rağbet görmemesi beni epey üzdü ve üzerken düşündürdü. Ve insan düşünmeye başladı mı zihni asla mesaiden vazgeçmiyor.

Her şey zamanında güzel galiba.

Bu, bir yazarın karşılık beklemeden, tek tesellisi okuyucusunun oyları ve mümkünse satır arası yorumları olan bir hikaye yazması olsa bile böyleymiş. O yüzden Aslı ve Serdar'ın eski halini, bir süre sonra ben kaldırana dek okumak için vaktiniz var.

Kim bilir, paralel evren versiyonuyla beki de bambaşka bir zamanda yine kesişir yollarımız.

Şimdi ise, yepyeni bir maceraya davet ediyorum sizi. Bölüm sıklığı ve uzunluğu hakkında yorum yapamayacağım. Adım sanım gizliyken bile, elimde asla bölüm tutmadım ve bundan sonra da değişen bir şey yok. Yazdıkça paylaşacağımdan emin olabilirsiniz.

Bakalım "Deniz'in Sesi"ni siz duyabilecek misiniz?

O zaman dek benim sesime kulak verin. Oylarınız ve yorumlarınız beni mutlu ediyor. Sevdiyseniz göstermekten çekinmeyin. Ben hikayelerimi paylaşmaktan nasıl imtina etmiyorsam çok daha kolay olan yıldıza dokunmak gibi bir özveriyi benden esirgemeyin. 

Ben, bizzat kendim hevesimin kaçmasından hiç hoşlanmıyorum. Dileğim büyük umutlarla başladığım yeni hikayemde yanıma yoldaş olmanız. Umarım keyif alarak okursunuz.

🌊🌊🌊🌊🌊

Dört yıl önce / Mayıs

Güçlükle nefes alırken soluna döndü Deniz. Ellerini orada tutunduğunu umduğu bebeğine cesaret verircesine karnında birleştirdi. Cenin pozisyonunda bacaklarını da karnına çekerken henüz toplu iğne başı kadar olan görüntüsüyle bebeğinin de zamanla aynı şekilde durabildiği günleri görebilmeyi dilerken buldu kendini. Ne var ki, ölmeyi düşündüğü hiçbir anında ölmeye hiç bu kadar yakın hissetmemişti. İçine çekebildiği her soluk, kaburgalarını un ufak ediyordu sanki. Çektiği nefesi vermesi gerektiğinde bu kez de dikenli teller dolanmış gibi içini kanatan ciğerleri sorun çıkarıyordu ona. Nefes alması ayrı vermesi ayrı eziyetti.

Sol gözü tamamen kapanmıştı. Ağzından, burnundan boşalan kanları bir anlığına görmüştü. Sonra gözlerini açmaya korkmuş gelen her darbeyle kendini sakınmaktan başka hiçbir şeye aklı ermemişti. Ne tüm bedenine uzuv ayırt etmeksizin inen darbelerin hesabını tutabilmiş ne de ortalıkta bir süredir hüküm süren sükunetin üstünden geçen zamanı tayin edebilmişti. Şimdi ise, biraz açabildiği sağ gözünün kanla kısıtlanan görüşü dahi kan gölünün ortasında yattığını haber veriyordu.