✓ | The Esoteric Mismatched [D-Archives]

Chapter 3: The Duo

~~••~~

HALOS nagdidilim na ang paningin ko kakatig kay Klaus dahil sa sinabi niya. Hindi ko siya nilubayan ng tingin at ramdam na ramdam ko ang paninikip ng dibdib ko. Isali na din natin ang umuusok kong ilong at tainga dahil lahat ng nangyayari ngayon at mga nararamdaman ko ay dahil sa sinabi niya.

"Monica, you can do it. It's simple- "

"Simple!? You just said it was simple!?" nang-gigiit kong bulyaw rito. "You want me to do the least thing I can think of. Hindi 'yan simple, Klaus. Ayoko!"

"Kakasabi mo lang willing ka-"

"Pero hindi ganito ang nasa isip ko!" pagputol ko sa sasabihin niya. Klaus grown his half smirk into a full-length grin. "Hindi ako madadala sa ganyang uri ng ngisi, Klaus. May iba pang paraan, hindi ikaw ang gagawa kundi ako, isipin mo naman sana 'yon!"

"I already finished formulating, you just have to do everything I told you. If you stick to the plan, everything will be on course!"

May saya sa boses niya pero hindi nawala ang inis ko. He is saying that because he won't be the one who'll act to his silly plan. Sana pala hindi ko na lang sinabi na mag-collab kami.

I can take down Steven's Gang on my own, but I am a woman and that is dangerous. I can't bring Massey into this chaos, okay na 'yong hindi siya nadawit sa gulo ko noong nakaraan. Ayoko naman siyang hatakin din dito.

Who would suggest that silly idea? This man is a freak.

"Monica, ano? Gagawin mo?" tanong nito sa akin. Hindi ko rin gusto ang uri ng tingin niya at halos gusto ko siyang tirisin dahil nag-e-enjoy siya sa nangyayari.

Napabuntong hininga ako. "May choice ba ako?"

"Of course, wala."

Ipaparamdam niya talaga sa akin na wala akong choice. Halos mapunit na rin ang labi nito sa kakangisi niya. Kung hindi ako naiinis, malamang naku-kyutan na ako sa facial features ng lalaking ito, pero ayoko, nakakainis na talaga.

Klaus slid his hands in his pants' pocket and took a step forward. He just stopped when he reached a few inches away from me.

"Don't worry, it is not like you can't protect yourself for a few minutes, right?"

Klaus did the next unpredictable thing. He extended his left hand and brushed his fingers between my long straight hair. Napakunot naman ang noo ko sa ginawa niya pero hindi na ako nagsalita. "You have quick reflexes, Monica. Why didn't you ditch my hand?"

Tinanggal ko ang kamay nito na humahawak sa hibla ng aking buhok. "I...I have reasons."

What a nice excuse, Monica.

The way Klaus smiled like he knew what I was thinking made me boil in frustration. Lumayo ako ng ilang dangkal sa kanya bago ako nagsalita, "I'll think about it. Kailangan ko pang pumasok."

"I do hope it won't take long, Rey." He slowly waved his hands, while still plastering his annoying smile. "You won't mind me calling you Rey, right?"

I rolled my eyes at him and didn't say anything. I left the Garden first and went straight to my makeup session. Hindi ko na rin tinanong kung saan siya ngayong hapon dahil alam ko magkikita at magkikita pa rin kami.

Napabuntong-hininga ako mahina ng nakaupo ako sa silya sa loob ng isang classroom kung saan ilang mga grade 12 sa kabilang sections ang kasalukuyang kasabay ko. Napaisip tuloy ako sa gustong mangyari ni Klaus.

He wants me to seduce Steven Perez! Is he on his right mind? Of course, hindi, sino ang baliw na gustong ilagay ka sa alanganin dahil may gusto siyang makuha sa kanila.