CADALOZ

C&2

Arkamı döndüğümde bizi izleyen ve sanırım bizim yaşlarımızda olan bir çocuk;

"Gece gece ne bu gürültü lan! Gidin başka yerde yapın ne yapıosanız."

Diyerek bizi azarlamıştı resmen .Onu gören de uykusundan uyanmış bi dede sanar. Eğleniyorduk şurda. Hem ona neydi ki. Benim keyfim .

"Teyze gidip yatsana sen ya! "

Diyerek dalga geçtiğimde Erkan,kolumu sertçe sıkıp " Napıyosun lan sen! Kes çeneni." dediğinde Ne var be bakışımı atıp bana laf yetiştiren çocuğa döndüm.

-Ne diosun kızım sen! Getirtme beni oraya.

-Gelsene hadi!

-Kızım,bak gece gece kaşınıyorsun, kes sesini!

-Kesmiyorum naparsın!

Bu sefer kolumu sıkmakla kalmamış beni kendine çevirmişti Erkan. " Sakın bana onu tanımadığını söyleme." dediğinde anlamayan gözlerle ona bakıp açıklama beklerken hala söylenen çocuğun dediklerine odaklanmadan edemedim.

-Oğlum al git şu cadalozu ! Gece gece bozmayın asabımı.

-Cadaloz? Ben??? Ne diyosun sen be dağ ayısının evrimleşerek bunamış öküz halinin en uyuzu!

Çocuğa bak ya. Cadalozmuş . Sensiz cadaloz. Çocuk söylediklerimi hiç takmamış, ya sabır dercesine başını yukarı kaldırmıştı. Tam bir şey söyleyecekken duraklamış arkasını dönerek yanındaki kişiyle konuşmuştu. Kız arkadaşıdır kesin. Tabi rahatsız ettik beyfendiyi. Sertçe kapanan kapı sesinden anladığım üzere sonunda pes etmişti. Tabi ki de öyle olacaktı. Alya kanunları 1, Ölmek var dönmek yok !

Hayatım boyunca hep diretirdim zaten. Şimdiye kadar inadımdan vazgeçmemiştim. Şimdi ise hiç geçmeyecektim.

"Ne halin varsa gör" demiş,

omuz silkerek önüme dönmüştüm .Erkan da öfkeyle beni izliyordu.

-Ne bakıyorsun be !

Cevap vermesini beklememiştim. Allahım bütün uyuzlar beni mi buluyordu? Kafasını ellerimin arasına almış ve bütün gücümle suya itmiştim. Beyfendiye bak ya insan bi savunur arkadaşını. Bu da ayrı bi öküz zaten.

Direnmemesi işime gelmişti. Suyun altında uzunca bir bekleyişin ardından ellerimi çektiğimde kafasını halâ çıkarmamıştı. Artistlik yapıyordu beyefendi. Öyle olsun bakalım . Ben de hiç bi tepki vermeden sudan çıkmasını bekliyordum.

Aradan geçen saniyelerde her ne kadar umursamadığımı düşünsem de korkmaya başlamıştım.

-Erkan çık şu sudan artık.

-Erkann!

-Bak anladık artistlik yapma,çık artık şu sudan!

-Yeter!! Ölüceksin havasızlıktan!!!