Light / Chanbaek / MiniFic / Tamamlandı

3

Üzerimde ki baskı gittikçe artarken ne yapacağımı şaşırmıştım. Kurul masasına oturan 5 dekan nefes almadan soru sorarken hangisine cevap vereceğime şaşırmıştım bir an. Sakin kalmalıydım derin nefes al Baekhyun yapabilirsin.

"Olayın olduğu gün kokunu bastıracak ilaç kullandın mı?" başımı soruyu soran ve adının ne olduğunu dahi bilmediğim dekana çevirdiğimde içimden bir kez daha sakin olmaya söz verdim.

"Evet sayın dekanım olayın olduğu günde diğer günler olduğu gibi ilaçlarımı kullandım. Jinyoung'un savunmasında ki kokusuna dayanamadım iddiası tamamen yalan." Sözlerimin arasında köşede oturan ve bana öfkeyle bakan Jin'e kısa bir bakış attığımda bana nefret ile bakması çok da şaşırtıcı değildi.

Dekanlar kendi aralarında fısıldaşmaya başladıklarında ellerimi sıkıp derin birkaç nefes daha almaya zorladım kendimi. Yapabilirdim kriz geçirmeden atlatabilirdim.

Yine aynı dekan "Tamam siz ikiniz dışarıya çıkın ve Park Chanyeol'ü çağırın" dediğinde kimse ile göz teması kurmadan hızlıca dışarı attım kendimi. Chanyeol yanında tanımadığım takım elbiseli bir adamla konuşuyordu. Yine hızlı adımlar ile yanına gidip "Seni bekliyorlar." dediğimde yanında ki adam ile içeriye girdi.

İşte şimdi ipler kopacaktı. Benim ve Jinyoung'un ifadelerinden sonra Chanyeol'ün anlattıkları her şeyi karara bağlayacaktı.

Son kez Chanyeol'ün arkasından baktım umarım her şey istediğim gibi olurdu. İstediğim ise adaletten başka bir şey değildi. Yönümü tekrardan anne ve babama çevirdiğimde hâlâ aynı yerlerinde oturuyorlardı. Yanlarında ise Sehun ve Jongin vardı. Neyse ki bugün Hye-jin ve abim Baek-beom gelmemişti ve iyi ki de gelmemişlerdi. İçimden yapabilirsin Baek diyerek onlara doğru bir adım attığımda oldukça tiz bir kadın çığlığı ile saçlarıma dolanan eller sayesinde geriye sendeledim. Tanrım lütfen artık birileri tarafından itilip kakılan taraf ben olmayayım.

Sehun ve Jongin geçirdiği kısa süreli şokun ardından yanıma geldiklerinde ben çoktan yere sırt üstü düşmüştüm. Üzerime eteklerini bacaklarından yukarı sıyırıp oturan kadın tırnaklarını yüzüme geçirmeye çalışıyordu. Tanrı aşkına teyze derdin ne diye düşünmeme kalmadan yine aynı tizlikte ki sesi ile "Seni oruspu omega önce oğlumu baştan çıkarıp yanına çektin sonra da taciz ediyor diye iftira atıyorsun öyle mi?" kadının saçmaladığı şeyleri duymak istemiyordum hele de üzerime oturmuş kurt tırnaklarını yüzüme ve boynuma geçirmeye çalışmasını hiç istemiyordum.

Sehun ve Jongin sonunda kadını üzerimden almayı başardıklarında çoktan kolumda bir sürü çizik bırakmıştı. Yüzümü korumayı başarmıştım ama aynı şey boynum için geçerli değildi.

Beni kollarımdan tutup kaldıran kişi ise babam olmuştu. Üzerime atlayan kadını zor zapt ediyorlardı ama şimdilik babamın kollarında güvendeydim.

Kurul salonundan çıkan dekanlar ve Chanyeol olayı anlamaya çalışıyorlardı. Aslında oldukça basitti Jinyoung'un annesi oğlu için bana saldırmıştı. Şu anda annem de o kadının üzerine yürüyor ve pençelerini gösteriyordu.

Benim annem. Güçlü, zeki ve alfa annem beni korumak için o kadına saldırıyordu. Her ne kadar beni sevmesede kurdu yavrusunu korumaya odaklanmıştı. Yüzümde tebessüm ile annemin kadını dağıttığını izlemek oldukça eğlenceliydi.

Sonunda taraflar zorda olsa birbirinden ayrıldığında ayak üstü sonuç bildirildi. Daha fazla kimse bu ortamda kalmak istemiyordu zaten. Jinyoung cezasını çekmişti okuldan atılmış ve yanıma 100 metreden fazla yaklaşması yasaklanmıştı. Ayrıca kamu cezası alacaktı ve bu onun ülkenin en ücra köşesinde 2 ay boyunca çalışması anlamına geliyordu.