Light / Chanbaek / MiniFic / Tamamlandı

6

Chanyeol

Zayıf kollarım kendimi korumaktan bile acizken nasıl oldu da bir delta olarak doğabildim merak ediyorum. Bir alfa olsaydım eğer daha rahat olurdum. Hatta babamın favori çocuğu bile olabilirdim.

Annem hep sen bu dünya için çok iyisin Chanyeol kimse seni haketmiyor. Bir delta olman senin lanetin ve güzel kalbin bu lanetin altında ezilmekten başka çaresi yok. Ve bedenimin de kalbim gibi ezilmekten başka çaresi yoktu.

Her gün yediğim dayaklara bir yenisi daha eklenirken yapabildim tek şey ağlamak ve kendimi korumaya çalışmaktı. Henüz 9 yaşındaydım ve babam benden öyle bir nefret ediyordu ki bunu fiziksel olarak göstermekten hiç çekinmiyordu

"Sen bir aptalsın Chanyeol, benim oğlum olmayı haketmiyosun. O lanet olası beta annenin bir delta doğuracağını bilseydim sen dünyaya gelmeden ikinizinde işini bitirirdim." ve Elyxion şehrinin başkanı Park Donghae böyle bir adamdı.

Delta oğlunu herkesten saklayan ve gün sonunda bütün hıncını öfkesini ondan çıkaran bir adamdı.

Vuruşlarının şiddetti artıkça artık bu rüyanın bitmesini istiyordum. Çocukken yaşadığım yetmezmiş gibi birde 22 yaşımda rüyalarımda yeniden yaşıyordum.

Neyse ki kendimi olabildiğince sıkmış ve bir anda irkilerek uyanmayı başarmıştım. Sonunda kabus yerini en güzel rüyaya Byun Baekhyun'a bırakmıştı.

Kafasını göğsüme yaslamış kollarını ve bacaklarını da bedenime dolamıştı. Küçük bedeni bedenimin yanında kıvrılmış kedi yavrusuna benziyordu. Onu ilk gördüğüm andan beri seviyordum. O sadece benden hoşlanıyor olabilirdi ama ben ona tarif edemeyeceğim bir şekilde bağlanmıştım.

İlk karşılaşmamız ben 10 o ise 9 yaşındayken olmuştu. Yine babamdan dayak yemiştim ve Baekhyun küçük elleri ile bana sarılıp ağlama diyerek beni teselli etmeye çalışmıştı.

Babamdan yediğim dayak için ilk kez mutlu olduğum zamandı çünkü bana Baekhyun'u getirmişti. Baekhyun beni bir kaç haftadır tanıyordu ama ben tam 12 yıldır tanıyordum onu. Bunca zaman hayatta kalmamı sağlayan tek şey Byun Baekhyundan başkası değildi. Bu yüzden Bird akedemisine girmiştim ve Jongin ile oda arkadaşı olmuştum. Sırf ona daha yakın olabilmek için.

Daldığım düşüncelerden Baekhyun'un kıpırdanması ile sıyrıldım. Uyanıyordu ve ben artık onsuz hiç bir sabaha uyanmak istemiyordum.

Kafasını kaldırıp yarı açık gözler ile bana bakmaya başladı, zihni daha tam olarak açılmamış olmalı ki yüzünü boynuma gömüp yeniden uykuya daldı.

Byun Baekhyun şu an kollarımda çırılçıplak bir şekilde uyuyordu ve ben dünyanın en mutlu kurduydum.

..................

2 gün önce (hâlâ)

"Nereye gidiyorsun. Bakıyorum da çok heyecanlısın." Jongin sözlerim ile bana dönüp kocaman gülümsemeye başladığında sonunda heyecanını anlatmasını umuyordum.

"Chanyeol yapacağım şeyi duyduğunda inanamayacaksın. Bunu o kadar uzun zamandır planlıyordum ki ve sonunda gerçekleştireceğim."

"Evet dinliyorum." onu bu kadar heyecanlandıran tek şey Sehun ve tahmin ettiğim şey olması da çok yüksek.

"Sehuna evlenme teklifi edeceğim ve mühürlenmek istediğimi söyleyeceğim." tahminlerimde hakklıydım gerçekten yapacaktı.

İkisi adına mutlu olmuştum ama bir sorunu vardı. Ailesi şehrin en büyük ve en omega sevmeyen ailesiydi.

"Peki ya ailen." Jongin'in sevincine ortak olup onu tebrik etmem gerekiyordu ama gerçekler yanı başımızda nöbet tutuyordu. Sözlerim ile yüzü düşmüştü ama kararından dönecek gibi de durmuyordu.