im pretty when i cry // changlix (1970)

#1

Ben Felix, yirmi bir yaşımdayım. Villamız var. Her ay müşteriler gelir, biz onlara villa da kiralık oda veririz. Her ayrıldıklarında da villayı baştan sona temizleriz. Biraz yorucu fakat bu işi seviyorum. Yeni insanlar görüyorum, yeni turistler, yeni arkadaşlar. Emin olun bu işi siz de yapsaydınız sizin de hoşunuza giderdi. Genellikle gelen müşterilere odalarını gösterir, etrafı gezdirir -evi ve kasabayı- nehire ve denize götürürüm. Bazenleri aileler geliyor, kendi odamdan ayrılmak zorunda kalıyorum. Hem de bir ara o kadar kalabalık gelmişlerdi ki 4 haftamı bahçede uyuyarak geçirmiştim. Yazınları müşteriler daha fazla olur, kışınlarıda öyle ama yaz kadar değil. Yazın verdiği enerji çok güzel. Gelen müşteriler sabahları erkenden uyanır, villamızın biraz ötesinde ki denize giderler. Kışınları çok kar yağar, bahçede kar topu savaşı, kardam adam yaparlar. Yabancı olsalar bile bir süreden sonra aile olup hep birlikte Noel'i kutlarız. Onun dışında, çok etkileyici kızlar ve erkekler gelir. Bazıları ile duygusal ilişkiye girmişliğim var, fakat buradan bir süre sonra gittiklerinden birkaç tanesi için fazla acı çekmişliğim var. O yüzden müşterilerle ilişkiye girmeme kararı aldım. Şuan 1970 yılında sıcak mı sıcak bir haziran ayındayız. Yazın başı olmasına rağmen çok sıcak. Ortalarını sormayın, inanılmaz sıcak oluyor. Babam villaya gelecek olan müşteriyle konuşurken ben de annemle çimenliklerde yatıyordum. Konuşmayı bitirdiğinde yanımıza gelerek oturdu. "Kimmiş?"

"Şehir tarafından, bir kişi. Yaz sonuna kadar istiyor."  Fiyat gayet yüksek ve güzeldi. Heyecanlanmıştım büyük ihtimalle genç birisi geliyordu. Çünkü yaşlılar fazla kalmaz ve fazla para ödemezlerdi. "Ne zaman geliyor? Ona göre hazırlanalım." Dedi annem. "Ertesi sabah 10 gibi geliyormuş." Annem hemen ayaklanıp panikledi. "Anne, sakin olsana. Temizledik her yeri zaten." Ev'e ilerlemeye başladı. "Olmaz, olmaz, olmaz! Son bir kez daha temizlemem lazım." Gülerek ayaklandım ve anneme yardım edeceğimi söyleyerek  ev'e koştum.