*Sabah*
JK:Beynim çatlıyor ve belim ağrıyor yataktan düşmüş olarak kalktım. Hiç kaldırmadın mı beni sağol ya. Ayrıca...o adam bir daha eve girerse neyse ben ona gereken cevabı verdim.Yuqi:Ona çok ayıp ettiğin için bende özür amaçlı onu akşam yemeğine davet ettim.
JK:Bana sormadın. Farkında mısın?Sen çok olmaya başladın canını yakarım Yuqi. Anladın mı!!?
Yuqi:Çok korktum Jungkook ne yapabilirsin (EunMi'nin kulaklarını kapatarak) SİKER MİSİN.
JK:Gerekirse yaparım.
Yuqi:EunMi'yi yaparken zaten yaptın gerizekalı ondan mı korkcam.
JK:Bu sefer alttan almam ama GÖRÜRSÜN.
Yuqi:GÖRÜRÜM BAY ÇOK BİLMİŞ JEON. Hadi kahvaltını yap.
Yuqi:Annecim sende yumurtanı bitir.
EunMi: Tamam.
(...)
Herkes kahvaltısını bitirmişti ve Yuqi de sofrayı toplayıp bulaşıkları makineye koyuyordu. İşine o kadar odaklanmıştı ki arkasından gelen Jungkook'u bile fark etmemişti.
Jungkook onu birden kendine çevirdi ve temiz tezgahın üstüne oturttu. Ve öptü. Tabiki bu sefer taşacak bir süt yoktu sonuçta. Değil mi?Yuqi:Ne yapıyorsun? Sorabilir miyim?
JK:Sanki soramazsın desem sormayacaksın.
Yuqi:Sorma desen sormam tabiki niye sorayım.
JK:Valla mı ?
Yuqi:Tabikide hayır senin sözünü dinleyecek en son insan bile ben değilim.
JK:Olsan iyi olur. Ya şurda iki dk keyfimi kaçırma ya. Ne güzel mutlu mutlu geliyorum. Öpüyorum. Senin yaptığına bak.
Yuqi:Sen çünkü her şeyi çok iyi çok güzel yapıyorsun ya "BAY HERŞEYİ BİLMİŞ JEON"
JK:Bana "Bay herşeyi bilmiş Jeon"Demeyi kes tamam mı.
Yuqi:Kesmezsem nolur.
(JK birden Yuqi'nin dudağına yapışıp ısırdı. Yuqi'nin iniltileri onu sarhoş etmiş olacak ki kendinden geçmiş bir hali vardı. Yuqi onu ittirip tezgahtan indi ve ağlayarak lavaboya gitti.
JK de onun peşinden gitti.
JK:Bebeğim aç kapıyı. Özür dilerim.
Yuqi:Her şey özür dileyince geçmiyor Jungkook...