The Wicked Liar 2: The Lying Game [PUBLISHED BY POP FICTION]

Chapter 41: Be Brave

I've seen them hugging before my very eyes but up until now it still doesn't make any sense. Hindi naman ako tanga para hindi ma realize na si Ma'am Veluz pala ang babae ni papa lalo na nung makita ko ang reaksyon nilang dalawa. My chest tightens with the thought of it that I want to scream from the top of my lungs.

Nag subside na nga yung galit na nararamdaman ko kay papa cause one moment I thought na pinagluluksaan niya si mama. Guess Derick is wrong after all. Ang mga luhang yun ay hindi dahil sa sakit ng pagkawala ni mama. They are tears of joy cause finally he can break free sa pagsasamang hindi niya na gusto.

Questions are swimming in my head, sari sari din ang nararamdaman ko na hindi ko nga alam kung ano ang mangingibabaw. Nagagalit ako kay papa at this time mas triple yun. Nagagalit din ako sa sarili ko na hindi ko man lang napansin na may taong sumisira na pala sa pamilya namin. Naaawa ako kay mama and who knows na baka dahil pa nga dun napabilis yung buhay niya?

I have always believe that hell is a burning pit of fire and misery, but with what's happening now, it's actually much worse than that. Hell is when people you love hurts you because they can. It's like stabbing your heart na paulit ulit.

Gaano na ba katagal ang relasyon nila at paano yun nag umpisa? Cause for Pete's sake they have a twenty two years age difference! Anong meron kay Ma'am Veluz na wala si mama?! Si mama ang pinaka dakilang babaeng kilala ko so ano ang pwedeng maging dahilan ni papa para tarantaduhin siya?!

I have no plans of going to school since ang inaasahan nila next week pa ako papasok but I can't let myself isolate in here alone dahil for once, gusto ko munang maalis sa isip ko tong mga bagay na to because it's just too much. Imagine, kamamatay lang ng nanay ko at hindi pa man siya naililibing another bomb just exploded on my face again. Ayoko din naman maging selfish kay Derick. Ilang araw na din siyang hindi nakakapunta sa agency simula nung libing ni mama at alam kong marami ng naka tambak na trabaho sa kanya.

Kung wala si Derick paano na kaya ako? Nung mahuli namin si papa at Ma'am Veluz after that I am so upset to the extent na nagkulong na lang ako sa kwarto nung chapel at walang ibang kinausap kung di siya lang. He's been my wall na sinasandalan ko. Kahit isang minuto hindi niya ako iniwan nun. Kahit pag ihi sinasamahan niya pa ako sa banyo dahil natatakot siya na may gawin akong masama.

Syempre si papa nag insist na kausapin ako pero hindi ko siya pinayagan. Salamat na din kay Derick at siya ang kumumbinsi dito na wag muna akong kulitin. Kahit paano mabait pa nga ako sa kanya dahil hindi ko sinabi sa pamilya yung natuklasan ko. Si Ma'am Veluz naman syempre umalis at hindi na nagpakita pa.

"Baby, maaga pa bakit gising ka na?" hindi ko napansin na gising na pala si Derick at sa tantya ko kanina niya pa ako tinitignan dahil hindi na inaantok ang mga mata niya. She reached for my hand and gently kissed the back of my palm.

Humiga ulit ako kaya magkaharap kaming dalawa. I trace his lips gamit ang index finger ko.

"Papasok na ako sa school"

"Are you sure? Babe, kung hindi mo kaya wag mo munang pilitin"

Napatawa ako but at the same time may mga luhang tumulo sa pisngi ko "Bakit ba sobrang sweet mo? Bakit ba masyado kang nag aalala sa kin? Ikaw nga ilang araw ka ng hindi pumapasok sa agency sigurado maraming trabaho na ang naghihintay sayo dun"

"Asawa kita. Kung ano ang dinadala mo yun din ang sakin. We're already one in everything we do" pinakita niya pa sakin yung singsing na ibinigay ko nung kasal namin na para bang nakakalimutan ko yun.

"Uhm babe.."

"Hmm?"

"Kailangan ko ng distraction. Can we.. Uhm, alam mo na.." nahihiyang sabi ko sa kanya but I really really need it now