Artık nereye gideceğini bilmiyordum sanırım saat 8 olana kadar dışarda olmalıydım yani önümde kocaman bir 5 saat vardı.bir banka geçip oturdum haziran ayının başları olduğu için havalar hala soğuktu.sokakta 3-5 insan vardı
"Burada ne işin var"
Kafamı kaldırdım oydu,kaandı.burada ne işi vardı beni takip mi etmişti evet mükemmel, şimdi peşimde sapık biri var fakat bir sapık'a göre fazla yakışıklı 1.85 boylarında,siyah saçlı ve kahverengi gözlüydü
"Cevap verecek misin?"
"Babam sevgilisi geleceği için evden kovdu oldu mu"
"Sen yine şanslısın"
"Şanslı ve ben mi aynı cümle içinde kullanmaman gereken kelimeler"
" peki Senin bu saatte burada ne işin var"
"Boşver"
"Eee burada böyle bekliyecek misin?"
"Önümüzdeki 5 saat boyunca başka bir planım yok"
"Ben ismimi söylemeyi unuttum ben kaan"
"Biliyorum o sapıklar söylerken duymuştum"
"Senin adın ne?"
"Saye"
"Çok güzel bir ismin var.Memnun oldum Saye hanım"
"Sende cool çocuk ismine sahipsin.memnun oldum kaan bey"
Ben kahkaha attım o ise soğuk bir gülümseme ile yetindi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak
RomanceSaye,annesi zorla Fransaya gönderilmiş babasından şiddet gören bir kız.kaan ise annesi ölmüş babası ve üvey annesinde hem psikolojik hemde fiziksel şiddet görmüş bir çocuktu.şans eseri karşılaşan bu iki genç birbirine bir şans verir ve kaybettikleri...